"Wag kang magalala. Hindi ko hahayaan na may mangyari sa kaniya o sa anak namin.", tumango naman siya. "Kuya, may problema ba sa mga magulang ko?", parang nagulat siya sa tanong ko. Napansin ko lang kasi na parang isang issue ang mga magulang ko sa kanila. Napansin ko na 'to sa mga kaibigan ko and now him. Alam kong may hindi pa ako nalalaman pero alam kong malapit na. Malapit ng lumabas ang katotohanan. Once and for all.
"Baka. Ewan natin. Magulang sila diba? You know parents", pa-cool niyang sabi. Pero hindi ako kumbinsido sa sagot niya. Alam kong may itinatago siya pero hindi na ako nagtanong pang muli. Ako ang hahanap sa mga sagot ng mga katanungan ko. "Basta ipangako mo sa akin ha. Na hindi mo iiwan o bibitawan man ang mag-ina mo."
"Makakaasa ka kuya.", tumango nalang siya at saka kumain nalang ulit.
END OF FLASHBACK
"Kean!", napatingin naman ako bigla kay Keila. "Are you okay? Kanina pa kita tinatawag."
"I'm sorry. I'm fine. Nag-space out lang ako bigla."
"Sure ka?", tumango ako. I never really liked seeing her worried face. Gusto ko lagi siyang masaya. Pero okay na rin. Kasi nakikita ko ang iba't ibang side ni Keila. "Tara, nagyayaya na si Luke na umalis na. Nabagot na ata sa mall."
"Tara na.", kinuha ko ang mga paperbags na naglalaman ng mga pinamili namin, MOSTLY ng anak namin. Haha! Hinawakan ko ang kamay ni Keila habang naglalakad. Parang nagulat pa nga siya pero ngumiti nalang ako sa kaniya and she did the same. Di ko tuloy napigilan na halikan siya sa pisngi. Namilog naman ang mga mata niya sa gulat. Cute! "Ang cute mo talaga", namula naman siya bigla. Haha! She doesn't take compliments really well. But whatever! My girlfriend is cute, beautiful, etc!
Nagiikot ulit kami saglit kasi itong anak namin, kapag may nakikitang nagustuhan niya, bigla nalang ito papasok sa loob ng store -_- Malikot na bata.
"Hi sir, ma'am. Are we looking for anything in particular today?", tanong ng isang saleslady dito.
"Not really. But thank you.", sagot ni Keila.
"Alright. Let me know if you need any help."
"Thank you.", at saka na kami iniwan ng babaeng iyon. Mabait siya. She doesn't seem to be the flirtatious type which is good. Baka mapaaway si Keila eh. Haha!
Sinusundan lang namin si LJ habang nagtitingin ng mga laruan na nakakakuha ng atensyon at interes niya. I can't believe that I have a son now. It still feels so surreal. Tiningnan ko si Keila na tinititigan ang anak namin ng may ngiti sa kaniyang labi. I immediately put my phone out and took a picture of her. Good thing na naka-off yung shutter sound ng camera. Pero nabigla ako nang makarinig ng shutter sound kaya naman nilingon ko ito. Isang dalaga na halatang nasa high school palang siya. Paano ko nasabi? Gawa ng uniform niya. Kapareho ng uniform ng kapatid kong babae. Napansin kong parang natigilan siya nang magtama ang mga mata namin.
"U-uhm... I'm sorry. I took a picture without your permission. It's just that... uhm... it was very romantic how you were looking at your wife awhile ago.", napagkamalan pang asawa si Keila. Uy masaya naman ako. Hehe, ngumiti ako sa kaniya at nilapitan siya. Fear is evident her eyes.
"I won't bite. Do you, by chance, know Juliette and Arwin?", napansin ko namang parang narehistro sa isip niya ang pangalan nila.
"Oh the twins? They're a year younger than me but I'm friends with them. In fact they are friendly with everyone. They are easy to approach. Specially, Juliette.", tama siya. Madaling lapitan ang kambal lalo na si Juliette. Jolly-type kasi si Juliette while Arwin is a bit like the serious-type. "Are you somehow related to them?"
Chapter 26
Magsimula sa umpisa
