"UNINVITED GUEST"
{PAG NAKA-ITALICS NA CONVERSATION EH IBANG LANGUAGE HA}
KEILA'S POV
Right now, the atmosphere is not quite good. Kean is frowning, I am frowning while our "guest" is grinning widely.
"It's so nice to be here. At least y'all get to have a break from work.", sabi pa niya habang tumitingin-tingin sa paligid.
"Yea right, but we actually wish to have a break from seeing your face. I'm already sick of it.", sagot ni Kean sa kaniya. Napasimangot naman si Zeke sa sinabi ni Kean. You read that right. Si Zeke nga ang bwisita namin.
"What do you want, Zeke?", naiinis na tanong ni Kean.
"Wala naman. I just want to spend some time with you guys. Specially with Keila.", alam kong nag-iinit na ang dugo ni Kean sa kaniya kaya naman hinawakan ko na ang nakakuyom na kamao ni Kean at hinaplos ito. Mukha namang kumalma sya.
"No violence, okay?", bulong ko. Huminga sya ng malalim at tumango. Sabay kaming lumingon kay Zeke na ngayon ay nagtataka habang pinalipat-lipat niya ang tingin sa amin.
Awkward... well at least, for Kean and I. Hindi kami nagsasalita. Nakakapagod rin makipagtalo sa kumag na 'to eh. He just won't listen to anything I say.
"Mommy", narinig kong pagtawag ng anak ko. Agad naman akong tumayo at saka pinuntahan si Luke na kagigising lang. He just had his afternoon nap. Hinalikan ko ito sa pisngi at binuhat.
"What does my baby want to eat?", sinuklay ko naman gamit ang kamay ko ang kaniyang buhok. Ang bilis lumaki ni Luke. Baka sa susunod ay siya na ang may buhat-buhat. Emeged, joke lang ho. Wag muna, bata pa siya. Napakabata pa niya.
"I want cereals.", pupungas-pungas niyang sabi.
"Nye? But it's already afternoon, anak. Meaning magmemeryenda na. You want cereals for meryenda?", tamad niya akong tinanguan. Napangiti nalang ako. "Fine.", iniupo ko siya sa upuan niya. Napansin kong umub-ob na naman siya at mukhang natulog na naman.
Ah right, ano na kaya ang nangyari kay Kean at kay Zeke? So far so good, I guess. Wala naman akong naririnig na rambulan sa may sala.
Nilapitan ko si Luke at inilagay na sa harapan nya ang bowl of cereals.
"Anak, kain ka na.", tatamad-tamad naman siyang bumangon at sumubo. Hinaplos ko ang ulo niya saka iniwan muna siya.
Pagdating ko sa sala ay ramdam na ramdam ko ang tensiyon na namamagitan sa kanilang dalawa. Nakakasakal, pramis. Walang kumikibo sa kanilang dalawa pero masama ang tingin nila sa isa't isa. May sinabi kaya sila sa isa't isa noong wala ako?
