THE BILLIONAIRE'S SLAVE (COMPLETED)

CHAPTER 51

WRITTEN BY
MissteriousGuile

CHAPTER 51

CARNASYON MARIA ZIEL'S POV

Ngumisi ako habang naglalakad papunta sa kanya, kitang kita ko ang takot sa kanyang mga mata.

"Please patawarin mo ako! Nagmamakaawa ako." Nanatiling wala akong pakiaalam sa mga daing n'ya. Nakatitig lamang ako sa kanya gamit ang malalamig na mga mata. Habang nagliliparan ang mga bala nakatayo lang ako at naglalakad.

Unti unti s'yang naglalakad paatras habang palapit naman ako sa kanya. Kinuha ko ang dalawang kutsilyo sa sapatos ko, nabunggo n'ya ang pader at napasandal s'ya dun. Ngumisi ako tinira sa gilid n'ya ang kutsilyo, tumarak ito at nadaplisan pa ang kanyang gilid kaya napadaing s'ya. Ang saya n'yang panoorin. Sunod ko namang tinira ang kanan n'ya at tumarak din ito, nadaplisan din ang gilid n'ya kaya napadaing s'ya. Kinuha ko nag-iisang kutsilyo na tinago ko sa ilalim ng pantalon ko at ngumisi sa kanya.

"Carnasyon wag! Are you going to stain your hand because of that man?" Axel suddenly spoke. Bigla nalang s'yang dumating sa gilid ko. Malamig ko naman s'yang tinignan.

"Yeah." Walang pakialam kong saad.

"No! That's not you! That's not the real Carnasyon I know! You've changed!" Napatawa ako sa sinabi n'ya.

"You made me like this Axel, so stop acting like you know me because the girl you knew from the past is gone and by the way I'm not Carnasyon, I'm Ammara Castomayor." I said in a stern voice while looking directly at his eyes. His facial expression changed, naging malambot ito at tila punong puno nang pagsisisi.

"I'm you I made you like that but I did those thing because I love you. Kasabay nang pagkatuto mo nang inglis sumama naman ang ugali mo. Nawala na ang babaeng minahal ko." Bigla akong naguluhan sa sinabi n'yang ginawa n'ya iyon kasi mahal n'ya ako.

"I don't care Axel, shut up! Just let me kill this person!" Galit na galit ako, bakit n'ya ba ako pinipigilan na paslangin ang lalaking kumitil sa buhay ng inay ko!?

"A-ako ay Pilipino, pilipino ang lahi ko-------"

"Shut up! Shut up!" Nabigla ako sa biglang pagtutula n'ya. Ang tula kung saan ako nagsimula. Ang tula na si Carnasyon ang laging nagsasalita.

"Pilipinas ang lahi ko---"

"Tama na pwede ba hindi kana nakakatuwa! Putangina naman Axel!" Galit na galit na ako. Bakit kailangang ibalik pa ang katangahan ko noon!? Bakit kailangang ipa-alala n'ya ang mga kagaguhan ko.

"Mahal kita Carnasyon, mahal na mahal." Mahina n'yang saad na nagpatahimik sa akin. Pumikit ako at hindi alam ang gagawin. Tumingin na lamang ako kay Montague kaya bumalik ang galit sa puso ko.

"Please tama na Carnasyon hayaan nalang natin ang mga pulis. Sila na ang bahala sa kanya."

"Okay." Nakita kong parang nabuhayan s'ya ng loob pagkasabi ko nun.

"But after this. Owww I'm sorry i slipped! Ommo!" Bigla ko kasing hinagis ang kutsilyo kaya tumarak ito sa ulo ni Montague, nakadilat ang mga mata nito ang umaagos ang dugo na hindi mo man lang pinagsisihan. Kibit balikat akong tumingin kay Axel na hindi makapaniwala sa ginawa ko. Bahagya pang nakaawang ang mga labi n'ya at kumurap-kurap pa.

"Tama ka, bahala na ang mga pulis na kukuha sa bangkay n'ya. Let's go?" Ngunit may naalala ako, si Abellardo. Lumingon ako sa kanya at takot na takot naman s'yang gumapang. Nagsidatingan ang mga pulis kasama ang mga kuya ko sa pamumuno ni kuya Alas. May mga hawak silang baril at nang makita ako, bigla nila akong niyakap. Yumakap naman ako pabalik. Dinakip ng mga pulis si Abellardo na hirap na hirap tumayo.

"Okay kalang ba?" Nag-alalang saad ni kuya Icarus kaya tumango ako. Niyakap naman ako isa isa ni kuya Archer at kuya Achilles, ang dalawa kong gwapong kuya. Si kuya Xeno naman ay naka thumbs up lang sa akin. Si Alas ay halos pigain na ako sa klase ng kanyang pagkalayakap.

"Pinagalala mo ako, wag mo na ulit gagawin 'yon ha? Ayaw kong mawala ka ulit sa akin, sa amin." Hinalikan n'ya ako sa ulo kaya napatawa ako. Kaya mahal na mahal ko 'to eh.

Ngunit ang bilis ng mga pangyayari, nakita kong binunot ni Abellardo ang baril ng isang pulis na nakaakbay sa kanya at barilin sana ang nakatalikod na si Axel. Hindi na ako nagdalawang isip, bigla akong tumakbo at niyakap si Axel. Naramdaman ko nalang na umagas ang dugo sa likuran ko and everything turns black.

AXEL'S POV

"No we can't let our sister die!"

"Ang dami na n'yang naranasang hirap bakit ganito na naman?"

"My sister."

"She will be okay right?"

Sinuntok pa ng isa n'yang kapatid ang pinto. Fuck! This is all my fault! My baby don't deserve this, because of me she's hurt! If I can just turn back time I won't let her do this.

"Axel." Lumingon ako kay Icarus. He's angry, I know that and I deserved that. I hurt their sister so they should punish me.

"Icarus, I'm so sorry if I know what she's thinking I won't let her did those things. She's so important to me." Ang sikip ng dibdib ko, gusto ko na itong ilabas. Sinuntok ko ang dingding kaya dumugo ang mga kamay ko.

"You don't deserve my sister, let her go." He fiercely said. Tumulo ang mga luha ko. I can't, kung kailangang lumuhod ako gagawin ko.

"You hurt my sister once and I don't-----" Lumuhod ako sa harapan n'ya. Kung kailangan kong gawin ito gagawin ko for my baby. Napatigil ang mga kapatid n'ya at lumingon sa amin. Malamig silang nakatitig sa akin at tila galit na galit.

"Please wag n'yo s'yang ilayo sa akin. She's my life, hindi totoo ang mga narinig n'ya noon and Anikka knows that. Ginawa lang namin 'yon para protektahan s'ya. Someone is after us that time kaya pinapalayo ko muna s'ya pero hindi ko alam na kapatid n'yo s'ya at tuluyan n'ya akong iwan. Alam n'yo naman ang ginawa kong pagmamakaawa sa inyo noon diba? Sinundan ko pa s'ya sa ibang bansa para bantayan please I'm begging you." My tears are flowing. Nasasaktan ako sa naisip na pwede ulit na mawala sa akin si Carnasyon, I can't let that happen. Kung kailangang mabugbog ako ulit gagawin ko para sa kanya.

"Stand up." Hindi ako tumayo, nanatili lang akong nakaluhod.

"I said stand up, do what you have to do and don't hurt my sister again." Nabuhayan ako ng loob. Tumayo ako pero nang makatayo na ako ay sinalubong ako ng suntok.

"That's for hurting my sister intentionally or unintentionally." Icarus said and I just smiled. He's right, I deserve this punch.

"Me too." Lilingon palang ako pero nasuntok ulit ako and this time si Xeno naman ang sumuntok sa akin.

"Me three!" Sinuntok ako si Archer sa t'yan kaya napaigik ako.

"Me four!" Si Achilles naman ang sumuntok sa panga ko. Napabaling ang ulo ko sa kaliwa, Icarus just stared at me, wala s'yang ginawa na kahit na ano. Nakatingin lang.

"Me six!" Isang napakalabas na suntok ang tumama sa mukha ko kaya napaupo ako. Alas, he's the one who punch me hard. Ang kakambal ni Carnasyon. If Grace is here, alam kong kakampihan n'ya ako but she's in Australia, doon s'ya pinag-aral ni tito. And speaking of tito.

"Where's my daughter!"

Isang takot na takot na matanda ang lumabas sa pinto, parang takot s'yang may mawala uli sa kanya. Napabaling sa akin ang tingin n'ya, he became monstrous at mabilis akong sinugod, nakatikim na naman ako ng mga sapak pero this time pinigilan s'ya ni Icarus at ng iba pang mga kapatid.

Bumakas ang kwarto sa E.R at iniluwa nito ang doktor. Nagsilapitan laming lahat sa kanya.

"What happened!?"

"Is she okay?"

"Is she fine!?"

"Don't just stand there!"

"Uh, the patient is fine mabuti at nadala agad s'ya rito at naagapan ang bleeding. Walang natamaang vital organs sa kanya kaya she's okay. Magigising s'ya in 24 hours. That's all excuse me." Napahinga kami ng maluwag dahil sa sinabi ng doktor.

My baby Carnasyon, I won't hurt you again ever.

********************
Hit it dudes
—MissteriousGuile