HEXAGON

အပိုင်း ၂၄

မေမဒီဆိုသော ထိုအမျိုးသမီးကို အဂ္ဂ ရင်းနှီးသည်။ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်သူ့ကို ကြင်ကြင်နာနာဆက်ဆံတတ်သည့် ထိုအမျိုးသမီးသည် စိတ်ရင်းဖြူစင်ကာ သဘောကောင်းသည်။ ငြိမ်းအေးမှုရောသော သူမ၏အလှသည် ရှာမှရှားသော အလှမျိုးဖြစ်သည့်အပြင် ဒေသတွင်း ဒုတိယအာဏာရှိသူ ဦးသီဟ၏ ဇနီးမယားဖြစ်သော်လည်း မောက်မာခြင်းမရှိ။ အားလုံးကို တတ်နိုင်သမျှ ကူညီတတ်သူ။

သို့သော် မေမဒီသည် အဂ္ဂကို စမ်းသပ်ခန်းများထဲ ပိတ်လှောင်ခံရခြင်းမှ မကယ်တင်နိုင်ခဲ့။ မုန်းတီးစရာ အဖြူရောင်၀တ်စုံသည် သူ့ကိုယ်ခန္ဓာကို အဆပေါင်းများစွာ လေးလံစေသည်။ လေ၀င်ပေါက်သာရှိသည့် ကျဥ်းကျပ်သော အဆောင်များအတွင်း အချိန်တွေကြာခဲ့သည်။

စမ်းသပ်နေရာသို့ အဂ္ဂမိခင်နှင့်အတူ ရောက်လာတတ်သည့် ထိုအမျိုးသမီးကို မကြာမကြာ မြင်ရသည်။ စိတ်မပါသော်လည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးသီဟ၏ ဖျောင်းဖျမှုကြောင့် လက်ခံခဲ့ရဟန်တူသည်။ သန္ဓေသားကို လွယ်ထားရသော ၀မ်းဗိုက်လေး ပြည့်လာသည်နှင့်အမျှ မေမဒီ၏ ကျန်းမာရေးသည် ချို့တဲ့လာသည်။ မွေးဖွားခါနီး နောက်ပိုင်းအချိန်များတွင် ထိုအမျိုးသမီးကို မတွေ့ရတော့။

"သားလေးမွေးတယ်၊ ချစ်စရာလေး သားကြီးရယ်၊ မင်းညီလေးကို ဂရုစိုက်နော်၊ မင်းတို့ ဒီနေရာမှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အဖော်ရတာပေါ့"

ဒီစကားတွေကို ပြောနေစဥ်က မိခင်၏ မျက်လုံးများသည် ရင်ကွဲနာကျနေသော သားပျောက်မိခင်တစ်ယောက်ပမာ။ သတင်းကောင်းတစ်ခုလို ပြောပြနေသော်လည်း ၀မ်းနည်းကြေကွဲကာ မျက်ရည်၀ဲနေခဲ့သည်။

"သား အဖော်မလိုချင်ဘူး"

ခေါင်းမာမာနဲ့ ငြင်းတော့ မိခင် မျက်ရည်ကျသည်။ သူ့ကိုဖက်ကာ မျက်ရည်ကျနေသော မိခင်ကို စိတ်နာခဲ့သည်။ အိမ်ပြန်မခေါ်သွားဘဲ အမြဲနှုတ်ဆက်ထွက်ခွာသွားသည်ကို ဆန့်ကျင်ဖို့ရန် စကားနည်းသည်ထက် နည်းလာသည်။ တွေ့ဆုံချိန်များတွင် မေးသည်များကို ဖြေချင်မှဖြေတော့သည်။ ကြောက်ရွံ့စွာရင်ဆိုင်ရသည့် ဦးရာဇာအကြောင်းကို မပြောဖြစ်တော့။