Voorbestemd

20. Vau Cagnata

'Word wakker.' Een zacht geschud aan mijn schouder maakt me wakker, ik open mijn ogen met een kreun. De zon verblindt mijn blik en ik knipper hevig totdat mijn ogen gewend zijn aan het licht. 'Ben je wakker?'

Saella hangt over me heen, haar korte haren kietelen mijn gezicht en blokkeert de zon voor me. Ik kijk haar sufjes aan, wat doet ze hier? Onze blikken kruizen. Haar tanden zijn ontbloot en haar ogen dichtgeknepen tot halve maantjes. Ik wil met mijn hand haar haren opzij vegen zodat ik haar gezicht beter kan zien.

'Je moet opstaan, je slaapt te lang,' klaagt Saella dan. Ze komt overeind en zonlicht valt weer op mijn ogen. In een ongemakkelijke beweging trekt ze de zware deken van me af waardoor de kou mij overrompelt. Ik kreun geïrriteerd en leg mijn bovenarm over mijn ogen, ik ben geen goede ochtendpersoon.

Ik gluur vanonder mijn arm naar Saella die met haar rug naar me toestaat, ze probeert de grote deken onhandig op te vouwen. Haar lichtblauwe cape beweegt met de wind mee, het heeft een geborduurde lelie op haar rug en gouden versieringen bij de onderkant van de cape en de kraag. Het is nog dezelfde cape als ze in de Lux academie had.

'Je hebt je cape aan,' mompel ik met een schorre stem, ik laat mijn arm van mijn gezicht afvallen en verzamel de moed om rechtop te zitten. Ik kijk kort om me heen, iedereen is al opgestaan behalve ik. Alles is opgeruimd.

'Als je me de tähti purskahti gaat leren, moet ik wel goed gekleed zijn. Daarbovenop is de cape een herinnering voor jou zodat je niet zomaar terugkrabbelt op je besluit,' antwoordt ze speels terug. Ik ga met mijn hand door mijn haar en grinnik. Ze is veel te enthousiast om de spreuk te leren.

Tähti purskahti is een van de sterkste offensieve spreuken die er bestaan in lichtmagie, het is een spreuk die niet bij Saella's stijl past. Haar stijl is vooral gericht op het verspreiden van haar magie waardoor ze snel barrières kan maken of andere abstracte vormen. Voor de tähti purskahti moet de mana juist worden opgehoopt op bepaalde plekken, zodat je gericht een explosie kan maken met licht. Het is niet onmogelijk voor Saella om het te leren, maar ik verwacht niet dat het meteen lukt.

'We kunnen het vanavond doen,' zeg ik dan terwijl ik overeind kom. 'Komt dat uit met je dagen?' Ik strek mezelf en mijn rug knakt met een tevreden geluid.

'Ik denk het, het is vandaag de vijfde dag sinds de laatste aanval dus dat zou wel moeten kunnen.' Saella pakt de opgevouwen deken op, haar armen kunnen zich er nog net omheen sluiten. Ik knik, dan kan ik haar vanavond de spreuk aanleren.

Met mijn hand klop ik het stof van mijn cape af terwijl ik de kreuken rechttrek voor zover het me lukt, wanneer ik thuiskom moet ik het echt laten wassen door de dienstmeiden, de cape verdraagt meer dan het aankan.

'Oh Vau, je bent wakker,' zegt Carl zodra hij me ziet. Hij wenkt me dichterbij te komen en ik loop zijn kant op met mijn hand woelend door mijn haren. Hij zit gebogen over zijn kaart en heeft met potlood aangekruist waar we ongeveer zijn. 'Ik heb het al tegen de anderen gezegd, maar we bereiken bijna het einde van de oostervlakte en komen dan weer aan bij een rotsachtig gebied met wat bomen. Er zijn steile hellingen dus we moeten uitkijken tijdens het lopen.' Hij wijst met zijn potlood naar het gebied dat we naderen. Ik knik om aan te geven dat ik het begrijp.

Wanneer iedereen wat gedroogd vlees en warm water op heeft, besluiten we weer op weg te gaan. Met mijn staf tegen mijn schouder aan been ik door het dode gras. Lance is naast me gaan lopen terwijl hij een deuntje fluit. Zijn handen zijn gevouwen over zijn grote buik, alsof dit een rustige wandeling voor hem is.

'Dus, jij en Saella,' begint hij dan opeens met zijn brommende stem. 'Het is weer goed tussen jullie, neem ik aan?' Ik wacht een moment voordat ik knik, onze vriendschap gaat de positieve kant op in ieder geval. Lance grijnst dan breed en slaat dan met zijn platte hand op mijn rug. Alle lucht wordt uit mijn lichaam geslagen en ik probeer niet omver te vallen. 'Weet je, jullie konden het eerder goedmaken als je gewoon normaal met haar zou praten.' Ik pers mijn lippen tot een streep en schud mijn hoofd.