Heart By Heart (The Architects Series #2)

Chapter 14

L A U R E N

"Alis," mahinahon kong wika. "Umalis ka na bago pa ako mag-eskandalo dito -- sa mismong opisina ko," matigas na sinabi ko sa kanya. 

"H-heart..." I rolled my eyes at him.

"What do you need, Mr. Stephenson?" I asked him professionally. Baka naman may kailangan lang ito.

Tumayo naman ako at tinitigan siya. "Can we talk?" Tanong niya.

I just sighed. "What do you want to talk about?" 

His eyes twinkled. As if parang nanalo siya sa isang palaro. "A-about us... Lauren, I just want to fix things. Hindi naging maayos ang lahat sa ating dalawa. I want you to forgive me." 

Ngumiti nalang ako. Lahat naman ay nasa nakaraan na at siyempre, kailangan nang kalimutan ang lahat tungkol doon. "Wala na sa akin 'yon Arthur, at isa pa, baka nga talagang hindi tayo para sa isa't-isa. Malay mo, may babaeng para sa 'yo at may lalaking para sa akin..." 

...si Caius. 

Ha? Bakit biglang pumasok sa utak ko si Caius? 

Tumingin siya sa akin at nakakita ako ng lungkot sa mga mata niya. Lungkot, oo pero, ayoko nang balikan ang mga nakaraan namin. Hindi na dapat, at ayoko na. 

"Have you totally moved on?" He asks me. 

Tumango ako ng marahan. "Time heals all wounds, nga 'di ba? Kaya tignan mo, ilang  taon na rin ang nakalipas at mukhang mas nag-improve ang mga pag-iisip natin," I casually said. 

Lumapit siya at ako naman ay dahan-dahang umatras. Umiling ako habang ngumingiti. "Please, Arthur. Okay lang." 

Umiling din siya at hinatak ako palapit sa kanya. Yumuko siya ng kaunti at hinalikan ang tuktok ng ulo ko. "What if... I didn't let you go, will all the situation between us, was like the old times?" 

"M-maybe..." 

Narinig ko ang mahabang buntong-hininga niya at pakiramdam ko ay nanginginig na ang buong sistema ng katawan niya. "Lauren... please, let's give our relationship a chance." 

Hinarap niya ako at hinalikan naman ako sa aking noo. Hinaplos-haplos niya pa ang pisngi ko. Mababasa mo kaagad sa mga mata niya ang pagmamakaawa. Pinakiramadaman ko muna ang sarili ko at tumingin sa kanya. 

Ang tibok ng puso ko, hindi gano'n kalakas tumibok, ang haplos niya, wala nang epekto sa akin at kung tumingin siya ay parang wala lang. Sabi na nga ba, wala na akong nararamdaman para sa kanya. 

"Pero... Arthur..." Hindi ko alam ang isasagot ko. 

Meron pa ring parte ng puso ko na ayokong masaktan ko siya. Ramdam ko kasi ang marangal niyang tono ng boses. Nalilito tuloy ako. "What do you want me to do, hmm?" Ikinulong niya ang mga palad ko sa kanya. "Explain everything? The reasons? Just tell me, I'll be ready when you are." 

Nakatingin lang ako sa kanya. Wala akong maramdaman, ewan ko kung bakit. Kahit na ganyan ang tono ng boses niya ay parang walang saysay sa akin. Binubuksan ko naman ang tenga ko para makinig sa kanya, ang kaso nga lang, parang ayoko na gusto. 

Ewan, hindi ko rin maintindihan ang sarili ko.

"K-kasi..." Nahihirapan na akong magsalita. 

Pareho niya pang hinalikan ang likod ng dalawa kong kamay. "Please tell me what to do, Lauren. I'm willing to make this work. I want our relationship to continue." 

"A-arthur naman, eh." sinikap kong tumingin sa ibang sulok ng opisina ko.

Ang hirap naman ng ganito! Hindi ako makapagdesisyon ng maigi. Bakit ba kasi bumalik pa siya? Masaya na nga ako sa piling ni Caius, e. Tapos ngayon, mangongonsensiya siya kung kailan naman na handa na akong magmahal ng iba.