Heart By Heart (The Architects Series #2)

Chapter 16

L A U R E N 

Napaawang nalang ang bibig ko sa sobrang gulat. I can't believe this! Should I mention them one by one? Bakit nandito si Kuya, si Xander na kasama si Zaira at ang dalawa kong pamangkin at pati na rin ang half-sister kong si Lily.

My parents were sitted at the center of the sofa.

"S-sir... m-ma'am," rinig kong tawag ni Caius sa mga magulang ko.

Kumunot pa ang noo ko nang nanginginig ang boses ni Caius habang sinasabi niya 'yon. Where is the brave man that I witnessed a while ago?

Bigla namang tumayo si Dad at matalim na tinignan si Caius mula ulo hanggang paa. "Mr. Montez?"

Sunod namang lumapit si Mom at nakangiting tinignan si Caius. "Oh, I know you, hijo... you own now the forty-five percent of the shares of DVG. I've heard great news about you."

"Ruth..." I heard Dad warned my Mom.

I trusted my peripheral vision kung ano na ang itsura ni Cauis. Biglang nawala ang pagiging mahiyain niya kanina at lumalabas naman ngayon ay isang lalaki na punong-puno ng paninindigan.

"Just get straight to the point, Mr. Montez," matigas na Ingles na wika ng aking ama.

Tumikhim muna siya at mas lalong hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko.

"I am asking for a permission to court your daughter, Mr. Del Valle," simula ni Caius. "That's why I am here to show you my sincerity."

Hindi pa rin talaga ako makapaniwala sa mga pinag-gagawa nitong lalaki na 'to.

Ang mas lalo ko namang ikinagulat ay ang pagsilay ng ngiti kay Dad. "For your information, Mr. Montez, you were the only one who is brave enough face me and to ask for my daughter's hand."

Nakita kong sumang-ayon ang aking Ina. "Your father is right, Lauren." Bumaling siya kay Caius at nginitian ito. "Saktong-sakto ang dating niyo. Kakain na."

Tumayo si Kuya at matalim na tinignan si Caius. "Just to court, Mr. Montez. It is up for my little sister if she will say yes."

"Yes, Sir." Tumango-tango siya habang sinasabi niya 'yon.

Ngumisi nalang sa akin si Xander na siya namang inirapan ko ng mata.

Ngayon ko lang nakita na ganyan ngumiti si Dad kaya hindi ko tuloy mapigilan na mamangha. It takes a lot of eternity para makita mong ganyan ngumiti si Dad.

Well, except for Mom who is always making him happy.

Dad cleared his throat kaya napatingin kaming lahat sa kanya. "It will be appreciated if you will join us for dinner, Mr. Montez."

I smiled at that thought and looked at Caius. "Well, I won't miss the opportunity, Sir."

THE dinner went well and all thanks to Caius. Yes, I am very thankful for him.

Actually, I'm still in the state of shock. Sobrang laya nilang mag-usap kanina na mapagkakamalan mong miyembro na ng pamilya namin.

Like the way a father and son talks.

Nagulat na rin ako sa mga ngiti na hanggang ngayon nga e, hindi nawawala sa mga labi ni Dad. They seems like really comfortable with each other. That makes me happy now.

Things really getting better for the both of us. Sana lang talaga ay magtuloy-tuloy na ito. Dagdag puntos na rin sa kanya ang pagiging matapang niya dahil hinarap niya ang mga magulang ko -- o pwede na ring sabihin na buong pamilya ko.