Başlamadan önce söylemeliyim ki, 1k olunca yb atacağım dedim. Fakat şuan bir gram yazma isteği yok, boş boş instada gezmek istiyorum. Ama yinede sizi fazla bekletmek istemiyorum, bu yüzden bölümü yazacağım, kötü olursa falan kusura bakmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve belirtmeliyim ki, bu beni çok üzüyor...
İyi Okumalar...
5 | Şeytanların duyguları yok
"Arkamda beni izlemeyi ne zaman bırakacaksın?" Adının dün gece Taehyung olduğunu öğrendiğim şeytana hitaben konuştuğum zaman sırtını yasladığı duvardan ayırmış ve göğüsünde bağlı olan kollarını çözmüştü. "Dün gece, kaçıp gittin. İstersem seni bulabilirdim." demişti. Aynadan bakışıyorduk ve o kaşlarını kaldırıp indirirken beni çok geriyordu.
"Gerilmene gerek yok." demiş ve omuz silkmişti. Masada duran bir defteri alıp, incelemeye başladığı zaman göz devirmiş ve "Düşüncelerimi okuman, hoş değil." demiştim. Yine omuz silkmiş ve defteri geri yerine koyarken "Böyle bir gücüm varken, kullanmamak saçmalık olur. Mesela senin vücudunu kullanarak herkesi baştan çıkarmaya çalışmaman gibi. Feminen bir tip olsan, yakışacağını düşünüyorum." yine göz devirmiştim.
"Diyorum ki, beni böyle takip etmeyi, her özel anımı gözetlemeyi ve düşüncelerimi okumayı bırakıp, cehenneme ya da her nerede yaşıyorsan, gitsen!" demiştim. Çantamı hazırlamayı bitirdikten sonra "Ve lütfen şu kanatları sakla bir şey yap, beni çok korkutuyorsun." demiştim. Anında kanatları ve boynuzları yok olmuştu. Şuan karşımdaki şeytanın bir insandan farkı yoktu. Kaşlarım istemsizce yukarı kalkarken, sözlerimin onu kıracağını düşünmüş ve tam özür dileyecekken "Özür dilemene gerek yok. Biz şeytanların, duyguları yok."
"N-nasıl?" kekeleyerek konuştuğum zaman içimden kendime bolca küfürler etmiştim. Taehyung, yarım ağız güldüğünde yine düşüncelerimi okuduğunu anlamış ve kafamı yere eğerek içimden 'gülmesene!' demiştim. Gülüşü daha çok büyürken omzuna sert olmayacak bir yumruk atmıştım. Anında gülmeyi bırakmıştı.
"Ne demek, biz şeytanların duyguları yok. Bir zamanlar, sende insan değil miydin?" diye sormuştum. Dolabımın kapağını açıp, bir kaç kıyafeti incelerken "Evet, insandım. Ve şöyle ki..." dolaptan siyah bir tişört ve siyah bir kot pantolon çıkarıp yatağın üstüne atarken devam etmişti. "Cehenneme gitmek için günahın olmalı, şeytan olman için büyük bir günahın olmalı." dediğinde odamın kapısı açılmıştı.
Taehyung, ani şekilde kaybolurken bende çantamı sırtıma takmış ve kapıyı açan Jimin Hyung'a dönmüştüm. "Günaydın, Kookie! Erkencisin yine?" dediğinde gülümsemiş ve kafa sallamıştım. "Kahvaltı yapmak ister misin?" esneyerek konuştuğu için boğuk çıkan sesi ve tatlı bir hâl alan yüz ifadesi onu mıncırma isteğimi artırırken, buna engel olmamış ve gidip, yanaklarını sıkıştırmaya başlamıştım.
