She's it | 5SOS | book 1

Chapter 30

Na het eten lopen we nog een winkeltje in, maar ik wil niks meer kopen omdat Luke het dan weer gaat betalen. Luke had wel nog een jas gekocht, omdat hij zijn oude jas ergens was verloren. "Zullen we maar gaan? Het is nog best ver." Zeg ik. Hij knikt en we lopen met de tassen naar de auto, wat nog 10 minuten lopen is. Luke wilt de tassen telkens overnemen. "Luke, ik kan het echt wel zelf." Zeg ik een beetje kortaf. We lopen verder en als we bij de auto zijn zetten we de tassen achterin. Daarna stappen we in, ik zet de Tomtom weer aan. "Wacht, ik moet nog betalen voor het parkeren." Zegt Luke. "Ik wacht wel." Glimlach ik. Na 5 minuten komt Luke weer terug. Hij geeft mij het kaartje, en ik hou het vast. Ik geef hem aan Luke zodra we bij de slagbomen zijn. "Thanks." Zegt hij. Hij stopt het kaartje in de machine, en die machine eet het kaartje op. "Waar gaan we heen?" Vraagt Luke. "You'll see." Zeg ik mysterieus. Luke zet de radio weer aan en samen zingen we mee met de liedjes.

We rijden een smal weggetje op, in de verte zien we een parkeerplaats. "Laten we hem daar maar neerzetten." Glimlach ik. Luke knikt en hij parkeert de auto, dan stappen we uit. "Wat doen we hier?" Vraagt hij. "Kom maar mee." Zeg ik. We lopen over een smal bospaadje en uiteindelijk zie ik het. Een meertje, en het water is super helder. "Wow, dit is echt mooi." Zegt Luke dan. "Hoe wist je dat dit hier was?" Vraagt hij dan. "Ik zag het vanuit het vliegtuig en ik heb toen de naam opgezocht." Naast het meertje is een stukje strand met een grasveldje. Ik ga op het gras zitten, het is een beetje vochtig. Luke komt naast me zitten. "Hoe laat is het eigenlijk?" Vraagt hij dan. "Ehm," ik pak mijn telefoon, "half 5." Zeg ik. Ik zie dat ik een aantal berichtjes heb, van Ashton, Dian en Anouk en Dinka. Ik heb wel meer berichten, maar die zijn niet erg belangrijk, die lees ik later wel. Ik open het gesprek met Dian.

Dian: En, is het leuk?
Lucy: jaaaa ghehehe.

Daarna open ik het gesprek met Ashton.

Ashton: Waar ben je Luus?
Lucy: Don't worry, ik ben met Luke. :-)

En dan als laatste het groepsgesprek met Anouk en Dinka.

Anouk: Weet ie het al?! ;)
Dinka: joehoe reaageer
Lucy: ik ga het hem straks vertellen, doegdoeg.

Ineens staat Luke op. "Wat ga je doen?" Vraag ik. "Onze nieuwe kleren halen." Ik kijk hem aan met een niet begrijpende blik. "Dan kunnen we na het zwemmen droge kleding aandoen." Eh, oke dan denk ik. Hij loopt naar de auto en 10 minuten later is hij terug met een tas. Hij zet hem voor mijn voeten. Hij begint zijn schoenen los te maken en trekt zijn sokken en broek uit. "Luke, ik ga echt niet in mijn ondergoed zwemmen hoor." Mijn ondergoed matchte niet eens. "Weet ik." Zegt Luke, hij trekt zijn shirt uit en gooit hem naar mij. "Doe die er maar overheen." glimlacht hij. Ik kijk hem dankbaar aan en draai me om. Ik trek mijn hemdje uit en doe het shirt er snel over heen. Daarna trek ik mijn sandaaltjes en broek uit. "Tegelijk?" Vraag ik wijzend naar het water. "Ofcourse, 3, 2, 1, go." Luke begint te rennen en hij trekt me aan mijn arm mee. Het water is best lekker, ik neem een duik en kom weer naar boven. Na het zwemmen ga ik op de kant zitten. Het begint al best laat te worden. "Zullen we ons omkleden en dan gaan?" Vraagt Luke. Ik knik. Ik moet het wel nog vertellen, misschien in de auto.

20 minuten later zitten we al in de auto, ik heb mijn oude kleren gewoon aangedaan want die waren nog droog, en mijn ondergoed was nat en ik wilde niet dat mijn nieuwe kleren nat werden. Ik pak mijn telefoon en app Dian.

Lucy: help me ugh
Dian: whats wrong
Lucy: ja we zitten nu in de fucking auto naar het hotel en ik heb nog niks gezegd
Dian: zeg het nu !
Lucy: nee ik wil het vertellen maar niet in een auto
Lucy: zal ik het vertellen als we teruglopen naar het hotel vanaf dat autoding
Dian: ja doe dat omg
Dian: maar je moet het wel echt doen he...
Lucy: pinky promise

Ik begin wel een beetje zenuwachtig te worden, maar ik wil niks laten merken. Als we bij het autobedrijf zijn krijgt Luke een deel van de borg terug, wat de dealer houdt is voor het huren. Ik controleer nog een keer of alle spullen eruit zijn en dan geef ik de sleutel aan de man. "Oke, lets go. Ze wachten vast op ons." Grinnik ik. Ik en Luke lopen richting het hotel, nu moet ik het doen. "Luke?" vraag ik zenuwachtig. "Ja?" Oke, Lucy zeg het. Nu. Doe het. "Ik moest je eigenlijk iets vertellen." Luke kijkt me verwachtingsvol aan. "Ik weet alleen niet echt hoe." Geef ik toe. "Je kan me alles vertellen Luus." Probeert hij me gerust te stellen, hij heeft echt geen idee.. Ik stop met lopen en draai me naar hem toe. "Naja, het zit dus zo." En ik druk mijn lippen op zijn mond. Hij kust terug, maar draait dan ineens weg. Fuck, hij wilt het niet. Ik wil weglopen maar Luke probeert me tegen te houden. "Lucy, stop." Zegt hij. Tranen branden in mijn ogen. "Luus.." Roept hij hopeloos, maar ik stop niet. Ik ben bijna bij het hotel, er staan best veel fans. Zodra ik binnen ben laat ik mijn tranen vrij uit. Ik neem de trap, dat is sneller. Als ik op de goede verdieping ben zoek ik mijn sleutels, na een kleine minuut heb ik ze. Ik open de deur en gooi hem met een klap achter me dicht, terwijl de tranen over mijn wangen lopen.

---

Nou lieverds, dit was het dan. She's it. Ik kan wel even gillen nu, ik ga het schrijven van dit verhaal wel missen, hoe slecht het ook geschreven is. Ik zal straks of morgen nog een berichtje schrijven voor jullie, er komt namelijk sowieso nog een Q&A voor de karakters, ik denk dat ik die er morgen op zet. Hopelijk vonden jullie het een leuk verhaal. Het is trouwens heel dom dat ik nu I miss you luister, want net op het moment dat ik het verhaal af had, kwam de zin ''Wish this never ends.''

Heel veel kusjes en knuffels, 

Lisanne.

(Je kan altijd Tinder lezen tho, die staat op mijn profiel.)