Chapter 8

4.6K 265 7
                                    

POV Lucy

Als ik wakker wordt kijk ik om me heen, waarom lig ik in een hotelkamer? Dan herinner ik het weer, Ashton is mijn broer. Ik vloek even in mezelf. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat Ashton wat berichten gestuurd heeft.

A: You aren't mad, are you?

A: Fuck, don't ignore me please.

A: I'm leaving London in one week, can we please see each other again?

Wat ik me toch afvraag ik waarom een Australisch meisje door Engelse mensen geadopteerd wordt. En was dat ook de verklaring dat mijn ''vader'' zo tegen mij deed de afgelopen jaren? Misschien wilde mijn moeder een kind maar mijn vader niet. En toen mijn moeder op het werk was kon ze mij toch niet in de gaten houden. Of misschien vond mijn vader me wel gewoon vervelend. Zal ik ooit antwoord krijgen, misschien ligt hij nog wel in coma. Ik wil er gewoon even tussenuit... Maar ik heb niet zo veel geld op mijn rekening, misschien net 2000 euro. Misschien moet ik werk gaan zoeken en gewoon op mezelf gaan wonen, zonder familie. Of misschien kan ik tijdelijk bij Dian wonen, het zal wel niet kunnen maar ik kan het altijd vragen. Ik kan daar gaan werken en dan ben ik ook niet zo alleen. Maar ik moet ook naar school.. Shit. 

L: Dian? 

L: Please be awake...

D: Omg Lucy, you're the best person in the fucking freaking world.

L: Dian, can I come over to New York and stay at your house for a couple of weeks, or months. 

D: Woww! What happend? And ofcourse, you're always welcome. I just asked my mom and she said that she always wanted a second daughter. 

L: Okay, I'll take a plane as soon as possible and explain everything to you. I'll text you the plane information.

D: Stay strong! <3

Zal ik Ashton ontvolgen of niet? En zeggen dat ik weg ga uit London? Misschien is het wel zo netjes om te zeggen dat ik niet meer in London ben. Maar waarom, 5 mensen hebben jarenlang dingen geheim gehouden.. Maar ik moet mijn moeder ook nog onder ogen komen. 

Ik klim uit het bed en trek snel mijn kleren van gisteren aan. Daarna loop ik de hotelkamer uit en ga ik naar beneden. Ik betaal voor de nacht en neem een ontbijtje mee uit de brunchroom. Als ik buiten op straat sta hou ik een taxi aan. ''En, waar wilt dit meisje heen?'' zegt de chauffeur. Ik noem mijn adres op en kijk uit het raam. De chauffeur kucht even. ''We zijn er al.'' zegt hij dan. Ik kijk op. ''Nu al?'' ik kijk naar buiten en zie dat we inderdaad bij mijn huis zijn. ''Kunt u alstublieft 15 minuten hier wachten? Dan kom ik daarna naar buiten.'' De man knikt en ik stap snel uit de auto. Ik ren naar binnen en loop meteen door naar mijn kamer. Ik stop zo veel mogelijk spullen in mijn koffer. Ik prop mijn laptop ertussen en gooi er nog een stel gympen ertussen. Ik loop snel naar de badkamer en pak wat shampoo en mijn tandenborstel. Als ik alles in de tas heb denk ik even na, vergeet ik niet iets? Telefoon oplader! Ik pak hem snel. Daarna loop ik naar beneden. ''Lucy, ben jij daar?'' shit. Ik probeer snel naar buiten te gaan maar mijn moeder ziet me al. ''Lucy, wacht nou even! Ik kan het je uitleggen.'' ''Nee mam, ik ga nu weg en ik bel je nog wel. Ik zie wel wanneer ik thuis kom.'' Ze kijkt me verbaast aan. ''Waar ga je heen dan?'' vraagt ze dan. ''Ik, ik ga bij een vriendin logeren.'' zeg ik zelfverzekerd. Ze knikt, ik draai me snel om en pak mijn jas. Daarna loop ik de taxi in. ''Heeft u alles?'' vraagt de man achter het stuur. ''Ja, breng me naar het vliegveld alsublieft.'' 

Ik loop naar de infobalie. ''Is er nog een plek vrij in het vliegtuig naar New York.'' vraag ik vriendelijk. ''Over 5 uur vertrekt er een, en er is nog wel een plaatsje vrij. Een ticket kost 600 euro en een retour is 1000.'' Ik knik. ''Een enkele reis alstublieft.'' de vrouw achter de balie knikt. ''Je kan daar pinnen.'' ze maakt een wijzende beweging naar het pinautomaat. Ik knik en betaal. ''Hier heb je je kaartjes, als je snel incheckt red je het. Prettige dag nog.'' ze glimlacht even naar me. ''Bedankt, hetzelfde.'' 

Na 5 uur zit ik eindelijk in het vliegtuig, mijn bagage was net niet te zwaar en ik ben echt blij dat ik zit. Ik had Dian een berichtje gestuurd hoe laat ik er zou zijn en ze zei dat ze er zou zijn met haar moeder. ''Doe uw riemen om alstublieft. We gaan zo opstijgen.'' Ik doe mijn riemen om. ''Wil je een kauwgompje?'' vraagt de persoon naast me. ''Ja, graag.'' ik kijk hem even aan. Het is een jongen van ik denk mijn leeftijd, hij heeft blauwe ogen en bruin haar. Hij geeft me een kauwgompje. ''Ik denk dat ik deze vlucht wel ga overleven, soms heb je ook van die vervelende mensen naast je.'' zegt hij. Ik knik. ''Ik heb nog nooit gevlogen, dus tja..'' Hij kijkt me verbaast aan. ''Mijn ouders wilden nooit op vakantie, maar ik ga nu naar een vriendin toe omdat mijn thuissituatie niet erg goed is.'' Waarom vertel ik dit eigenlijk aan een vreemde. Ik kijk langs de jongen en zie dat hij naast een oudere man zit, waarschijnlijk zijn vader. Gelukkig zit ik bij het gangpad, dan kan ik lekker vaak naar de wc zonder dat ik iemand lastig hoef te vallen. Het is ongeveer 8 uur vliegen dusja. 

POV Ashton

Waarom reageerde ze verdomme niet.. Ze had toch best iets van zich kunnen laten horen. Was ze boos op mij ofzo? Alsof ik het haar eerder kon vertellen. De andere jongens hadden ook door dat er iets was. Ze vroegen de heletijd of er iets was. Nadat ik Michael een klap had gegeven omdat ie vroeg of ik liefdesverdiet had waren ze wel wat stiller. Als ik 's avonds in bed lag hoorde ik de jongens over mij praten. Ik had Lucy al 3 dagen niet gesproken, en ik vroeg me echt af waar ze was. Over 3 dagen gingen we al weg uit London, naar Australië, en ik wilde haar eigenlijk nog spreken. Misschien was ze wel gewoon thuis? Het briefje met haar adres lag nog in mijn auto, dus ik kon er zo heen rijden. ''Jongens, ik moet even wat regelen.'' zeg ik dan. Ik sta op en ik voel de ogen gewoon in mijn rug branden. Misschien omdat ze het raar vonden dat ik normaal tegen de praatte, of gewoon omdat ze nieuwsgierig waren. Tegen de tijd dat ik bij Lucy haar huis kwam, was het al 3 uur. Had ik vannochtend zo lang niks zitten doen? 

Zenuwwachtig bel ik aan. Een vrouw doet de deur open. ''Oh, jij komt vast voor Lucy.'' zegt ze. Ik knik. ''Nou, dan kan ik je wat vertellen. Lucy is vertrokken. Ze is bij een vriendin aan het logeren en ik heb haar 3 dagen niet gesproken. Ze heeft zowat al der spullen mee dus ik denk niet dat ik je kan helpen.'' Weer knik ik. ''Toch bedankt, mevrouw.'' zeg ik beleefd. Ik loop weer naar mijn auto en ga erin zitten. Waar is ze heen, ik heb haar nooit gehoord over een vriendin en ze zei tegen mij dat ze misschien naar huis ging. Misschien weet die vriendin op twitter er meer vanaf. Ik pak mijn telefoon en stuur haar een berichtje.

A: Hey, may I ask you something. I'm worried about Lucy, do you know where she is?

D: Lucy is fine. Don't worry about her. Oh and don't look for her in London, she isn't in London anymore.

A: You know where she is? Please, say it.

D: Lucy is gonna kill me, but she is here in New York. She's fine. Don't tell her that I've talked to you thanks.

------

Heeey allemaal, nieuw hoofdstukje. Ik weet dat mijn hoofdstukken niet zo lang zijn, maar dat komt omdat ik iedere dag probeer te updaten! Trouwens, vrijdag tot maandag update ik waarschijnlijk niet, omdat ik dan een paar dagen op vakantie ben. Hopelijk vinden jullie het niet erg, ik zal kijken of ik morgen een extra lang hoofdstuk kan maken. Trouwens bedankt voor alle votes, echt lief!

Byee! xx Lisanne

She's it | 5SOS | book 1Where stories live. Discover now