Kozmik (Kitap & Sesli Kitap)

48. Bölüm

Ve yaptığımız bu yolculukta asla bir son olmayacak; bu yüzden şu an için yaşadığın durumların da bir sonunun olmadığını, her şeyin bir sonraki adımın basamağı olduğunu unutmamalısın." 
"Seyrulela." 

Megfrela Seyrulela'dan söz ediyor olmalıydı. Onun ismini sesli belirttiğimde kozmik dostlarım şaşırmıştı, fakat şaşkınlıkları bu cümleyi kurduğum için olmalıydı. Onların Seyrulela'yı bildiğini hissediyordum ve hiçbirine bu konudan söz ettiğimi hatırlamıyordum. 
"Sizin Seyrulela'dan haberiniz var mı? diye sordum. O sırada zihnimde Seyrulelalı Mevköros'un sözleri canlandı ve sesli bir şekilde sözü tekrarlamaya başladım:
"Megfrela bizi buldu. Işığı o kadar iyi kullanıyorlardı ki, bizim onları tespit etmemizi sağladılar. Gezegenlerinin koordinatlarını karşılıksız bir şekilde aktardılar. Bilimsel açıdan gelişimimiz bir yere kadar da olsa koordinatları algılayabildik. Sadece koordinatları değil, gezegenlerinin nasıl bir sisteme sahip olduğunu dahi çözebildik." Cümlemi tamamladığımda Muurik tebessümle söze girdi:
"Senin Seyrulela'ya da gittiğini duyduğumda ilk önce şaşırdım, fakat bu asla şaşırılacak bir durum değil. Bize geldiğinden itibaren bu konuyu hiç açmaman da şaşırtıcıydı, ama yaşadığımız bu muhteşem süreçte her şeyin doğru zamanda konuşulması gerektiğini çok daha iyi anladım. Bu yüzden kuracağımız bu diyalog beni şimdiden öylesine heyecanlandırıyor ki... 
Megfrela olarak ışıkla ilgili müthiş keşifler yaptık ve sana da ilk gelişinde belirttiğim gibi uzak mesafelere dek keşifler yapabildik. Uygarlıklar barındıran gezegenleri keşfettiğimizde ise onları rahatsız etmeden ışığımızı algılayabileceklerini tahmin ettiğimiz düzeylere ayarladık ve Seyrulela bizi fark edebildi. Bu şekilde onlar bizim yapımızı, biz de onların yapısını öğrendik. Seyrulela yaptıkları hatalardan dolayı zor durumdaydı ve onlara yardımcı olmak istiyorduk. Fakat nüfus yoğunluğu ve evrensel özgür irade yasası, bizim onlara yapabileceğimiz yardımı sınırladı. Onların değişime acil ihtiyaçları vardı ve Megfrela'yı bir hazine olarak görüyorlardı. Burayı ziyaret ettiklerinde bizim sözlerimizi sağlıklı bir şekilde dinleyemezlerdi, çünkü buranın enerjisi onların dengesini bozar ve gördükleri bolluğa derhal sahip olmak isterlerdi. Fakat bunu saldırgan bir tavırla yapmayacaklarının bilincindeydik. Sevgili ruh eşim Lotuprana'nın bu süreçteki yardımları dahi çıkmaz sokaktan çıkmamı sağlamıyordu. Fakat o, her zamanki gibi sükunetini koruyarak her şeyin yolunda olduğunu ve benim çok büyük işler başardığımı vurguluyordu. Şimdi tüm parçalar yerine oturdu. Bu, bu çok garip bir his Doruk." 

Muurik son cümlesini sesi titreyerek kurdu ve göz yaşlarıyla bize sarıldı. Onu çok iyi anlıyordum çünkü parçalar benim için de birleşmişti: Seyrulela'ya yardım edecek kişi bendim. Bunu nasıl yapacağımı bilmesem de kontrol edebildiğim ruhsal sezgilerim bu kozmik misyonu başaracağımı net bir şekilde belirtiyordu. Bu yüzden dinginliğimde en küçük bir azalma olmazken, yapbozun kozmik parçalarını birleştirdikçe dinginliğim çok daha derinleşiyordu. Muurik'in göz yaşlarına hafifçe çimenlere damlayan göz yaşları ve sarılmayla karşılık verdim. 
"Özgür irade böylesine güçlü sonuçlar doğururken, Seyrulelalıların gezegenlerini kurtaracağını arzulamak ve bunu başaracaklarını bilmek beni öyle duygulandırdı ki... Her şey için hepinize sonsuz teşekkür ederim." Bu sözlerimin ardından Megfrela konuşmaya devam etti:

"Ve bu sürecin devamında ne olacağını yepyeni serüvenlerinde keşfettiğinde, yaşayacağın müthiş deneyimlerin doğurduğu duygular seni çok daha güzel hissettirecek. Hem seni hem de çevreni... 
Megfredor'a girişinizin birtakım önemli amaçları daha var; bunu hem sözlerinizde işittim hem de düşüncelerinizde gördüm. Düşünceleriniz bastığınız çimenlere dahi etki ediyordu. Bunlardan biri, Megfrela'nın ve Yılkapi'nin ömrü, diğeri ise Megfrelalıların burayı hayatta kalma yeri olarak da görmeleriydi. Dilerseniz öncelikle Megfrelalıların neden burayı hayatta kalma yeri olarak gördüğünü irdeleyelim.