Wicked Games (the story of Elena and Alexander)

Anger or Passion?

Elena's POV

Μόλις μπαίνουμε στο κλαμπ, νιώθω την μουσική να χτυπά δυνατά τα τύμπανα μου και την μυρωδιά του αλκοόλ να κατακλύζει τις αισθήσεις μου
(πάω να βρω θέση. Περίμενε με εδώ)
Λέει ο Daniel και έπειτα χάνεται μέσα στο πλήθος. Ομολογώ πως έχει πολύ κόσμο και ας είναι Πέμπτη! Ξαφνικά, νιώθω ένα δυνατό ρίγος στην ραχοκοκαλιά μου και τα γόνατα μου δεν με βαστάνε. Τι μου συμβαίνει; Και από εκεί που δεν το περιμένω, ξαφνικά το βλέμμα μου συναντά το δικό του και νιώθω κάθε πόρο του κορμιού μου να ξανά ζωντανεύει και την καρδιά μου να χτυπά σε έναν ανεξέλεγκτο ρυθμό. Ο Alexander είναι εδώ! Και από βλέπω... Δεν είναι μόνος του
(έχει μια θέση στην γωνία, θέλεις να πάμε;)
Η φωνή του Daniel με επαναφέρει στην πραγματικότητα και στρέφω το κεφάλι για να του ρίξω ένα στιγμιαίο βλέμμα
(τους ξέρεις εκείνους;)
Τον ρωτάω καθώς δείχνω το τραπέζι του Alexander με το πιγούνι μου
(ναι, τους ξέρω)
(πάμε να κάτσουμε μαζί τους;)
Προτείνω και ανασηκώνει τους ώμους του
(ξέρω γω... Πάμε)
Μουρμουρίζει και περπατάμε προς το μέρος τους. Μόλις φτάνουμε στο τραπέζι του, ο Daniel αρχίζει να ανταλλάσσει χειραψίες και φιλοφρονήσεις με τους άλλους επιχειρηματίες ενώ εγώ έχω καρφωμένο το βλέμμα μου στο δικό του, όπως και εκείνος στο δικό μου
(καθίστε μαζί μας!)
Μας προτείνει ένας άντρας από την παρέα και καθόμαστε μαζί τους και για κακή μου τύχη, εγώ βρίσκομαι δίπλα στον Alexander. Πολύ κακό αυτό!
(τι δουλειά έχεις εδώ μαζί του;)
Με ρωτάει χαμηλόφωνα, προσπαθώντας να είναι διακριτικός. Αμ θα τον κάνω εγώ να καεί στα κάρβουνα!
(τι εννοείς; ήρθα για ένα ποτό με τον μέλλοντα σύζυγο μου. Τόσο κακό είναι!)
Αποκρίνομαι με υπεροπτικό ύφος και παρακολουθώ τα χείλη του να γίνονται μια λεπτή, βλοσυρή γραμμή και τα ζυγωματικά του να γίνονται ακόμα πιο έντονα
(μην προσπαθείς να παίξεις μαζί μου, Elena. Ξέρουμε πολύ καλά και οι δύο πως θα χάσεις!)
Γρυλίζει σιγανά και εγώ χαμογελάω στραβά
(μήπως φοβάσαι ότι θα χάσεις εσύ;)
Αντιγυρίζω, με την ειρωνεία φανερή στον τόνο της φωνής μου και έπειτα στρέφω ξανά το βλέμμα μου επάνω του. Φαίνεται τόσο θυμωμένος... Και μου αρέσει!
(παίζεις επικίνδυνα. Πρόσεχε!)
Μου ψιθυρίζει κοντά στο αυτί και έπειτα ακουμπάει στην πλάτη του καναπέ. Ω Alexander! Δεν έχεις ιδέα τι σε περιμένει απόψε.

Alexander's POV

Έχει περάσει μισή ώρα και εκείνη δεν λέει να ξεκολλήσει από πάνω του. Συνέχεια τον αγκαλιάζει και τον φιλάει στο μάγουλο, κανόνας τα νεύρα μου να φουντώσουν ακόμα περισσότερο. Έτσι μου έρχεται να το βάλω φωτιά αυτό το κωλομάγαζο! Ξαφνικά, το βλέμμα της στρέφεται στο δικό μου και νιώθω την καρδιά μου να χτυπά ξανά. Τι παθαίνω γαμώτο μου!
(εμένα θα μου επιτρέψετε...)
Λέει χαμογελώντας καθώς σηκώνεται από την θεησ της και έπειτα κατευθύνεται προς το μπάνιο. Δεν πρόκειται να το αφήσω έτσι αυτό. Τώρα είναι η ευκαιρία μου! Χωρίς να δώσω κάποια εξήγηση, σηκώνομαι από την θέση μου και περπατάω προς το μπαρ για ξεκάρφωμα. Όχι ότι φοβάμαι μην μας ανακαλύψει ο σύζυγος, αλλά από την άλλη... Δεν θέλω να της δημιουργήσω προβλήματα. Βαδίζω προς τις γυναίκες τουαλέτες και βλέπω δύο γυναίκες που στέκονται έξω από την πόρτα, να με κοιτάζουν με περιέργεια. Δεν με ενδιαφέρει τι σκέφτονται αυτή την στιγμή! Εμένα με ενδιαφέρει να βρω την Elena. Μπουκάρω μέσα στις τουαλέτες και την βλέπω να στέκεται μπροστά από έναν νιπτήρα και να κοιτάζει το είδωλο της στον καθρέφτη. Ευτυχώς που δεν είναι κανείς άλλος εδώ μέσα
(τι κάνεις εδώ;)
Με ρωτάει, παριστάνοντας την ανήξερη. Κλείνω την πόρτα και βαδίζω με αργά βήματα προς το μέρος της
(δεν νομίζεις πως πρέπει να κοπεί αυτό το παιχνίδι κάποια στιγμή;)
(τι εννοείς, δεν σε καταλαβαίνω!)
Μουρμουρίζει και χωρίς να το σκεφτώ, την αρπάζω από τον αγκώνα και την γυρίζω στο πλευρό της, ώστε να με κοιτάξει κατάματα
(καταλαβαίνεις και πολύ καλά μάλιστα. Τι παιχνίδι παίζεις εκεί έξω;)
Ρωτάω μέσα από τα σφιγμένα μου δόντια και εκείνη χαμογελάει, φανερά ικανοποιημένη από τον εαυτό της
(θύμωσες;)
Ρωτάει με υπεροπτικό ύφος και εμένα μου έρχεται να τα σπάσω όλα εδώ μέσα
(μην παίζεις με τα νεύρα μου γαμώτο!)
Μουγκρίζω καθώς την ταρακουνάω δυνατά από τους ώμους. Παρακολουθώ τα πράσινα μάτια της να παίρνουν μια διαφορετική απόχρωση... Πιο σκοτεινή... Πιο θανάσιμη!
(γαμώτο σου Elena)
Δεν μπορώ να της αντισταθώ άλλο! Αυτόματα τα χείλη μου συνθλίβουν τα δικά της σε ένα δυνατό και γεμάτο πάθος αλλά και ένταση φιλί. Τα δάχτυλα της τραβάνε δυνατά τα μαλλιά μου ενώ εγώ την αρπάζω από τους γοφούς και την καθίζω επάνω στον νιπτήρα. Αυτή την στιγμή, δεν υπάρχει τίποτα και κανείς πέρα από εμάς. Την φιλάω και νιώθω πως το πάθος με πνίγει όλο και περισσότερο στις σκοτεινές του θάλασσες. Με το ένα χέρι κρατάω τον αυχένα της ενώ με το άλλο ζουλάω τα πισινά της. Την θέλω εδώ και τώρα! Επάνω σε αυτόν τον νιπτήρα, μέσα σε αυτές τις γυναικείες τουαλέτες! Αλλά δεν πρόκειται να αφήσω τον εαυτό μου να παρασυρθεί τόσο πολύ. Σταματάω το φιλί μας, αφήνοντας την χωρίς ανάσα και το σκοτεινό πλέον βλέμμα της δυνατά το δικό μου
(γιατί γιατί σταμάτησες;)
Ρωτάει με τραχιά φωνή ενώ μετά βίας παίρνει ανάσα. Το χέρι μου μετακινείται από τον αυχένα στο μάγουλο της, χαϊδεύοντας το τρυφερά
(δεν είναι ούτε το κατάλληλο μέρος, αλλά ούτε και ο κατάλληλος χρόνος για να το συνεχίσουμε όλο αυτό, δεν νομίζεις;)
Ρωτάω χαμηλόφωνα και την παρακολουθώ να ανοιγοκλείνει μερικές φορές τα μάτια, προσπαθώντας να συνεφέρει τον εαυτό της
(θεέ μου, τι μάγια μου κάνεις;)
Ρωτάει, φανερά σοκαρισμένη από τον εαυτό της. Ω μωρό μου, μακάρι να ήξερα
(έχεις ακριβώς την ίδια επίδραση επάνω μου, Elena)
Ψιθυρίζω καθώς πλησιάζω τα χείλη της και της αφήνω ένα τελευταίο φιλί πριν φύγω από εκεί μέσα. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο με την Elena. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που άφησα τον εαυτό μου να παρασυρθεί. Από εδώ και πέρα... Θα προσπαθήσω να είμαι πιο πειθαρχιμένος μαζί της.