Wicked Games (the story of Elena and Alexander)

You Again

Την επόμενη ημέρα

(πως είναι δυνατόν να συνέβη κάτι τέτοιο!)
Φωνάζει ο πατέρας μου καθώς χτυπάει δυνατά το χέρι του στο τραπέζι. Εδώ και μισή ώρα, δεν έχει σταματήσει να φωνάζει και να ωρύεται
(τέρμα! Από εδώ και πέρα θα κόψουμε κάθε σχέση με τον Robert. Ποιος ξέρει που έχει μπλέξει και πόσους θα μπλέξει!)
Μουγκρίζει και εγώ στριφογυρίζω τα μάτια μου
(ηρέμησε μπαμπά)
Λέω και στρέφει απότομα το κεφάλι για να με κοιτάξει
(να ηρεμήσω! Πως γίνεται να μου το ζητάς αυτό! Ένας θεός ξέρει τι θα γινόταν εάν δεν ήταν εκεί ο Daniel να σε προσέχει!)
Ναι, ο λευκός ιππότης! Τι να σου πω!
(μπαμπά, δεν είναι ανάγκη να τα σκέφτεσαι όλα αυτά. Σου κάνουν κακό!)
(έπρεπε να ήμουν πιο προσεκτικός, το ίδιο και ο Daniel)
Λέει και εγώ ξεφυσάω. Ξέρω πως δεν θα βγάλω άκρη μαζί του! Ξαφνικά, το κινητό μου δονίζει. Αυτόματα το βγάζω από την τσέπη μου και βλέπω πως με καλεί ο Daniel. Χίλια χρόνια θα ζήσει!
(έλα)
(θέλω να έρθεις τώρα από την εταιρία μου!)
Απαιτεί και το κλείνει. Κλασσικός Daniel
(πρέπει να φύγω)
Λέω καθώς σηκώνομαι από την καρέκλα για να φύγω από το γραφείο
(Elena!)
Η φωνή του πατέρα μου κάνει αυτόματα τα βήματα μου να σταματήσουν, έπειτα στρέφω το κεφάλι για να τον κοιτάξω
(που πας;)
(στον Daniel)
(πρόσεχε!)
Μου λέει και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(ναι πατέρα)
Μουρμουρίζω και έπειτα φεύγω από το γραφείο.

Μόλις φτάνω στο γραφείο του, η γραμματέας του έρχεται τρέχοντας προς το μέρος μου
(καλησπέρα σας δεσποινίς Jones!)
(καλησπέρα Laura. Είναι ο Daniel μέσα;)
(μάλιστα κυρία, αλλά είναι μέσα και ένας άλλος άντρας)
Με προβληματίζει αυτό. Γιατί να με καλέσει ενώ μιλάει με άλλον; Ίσως θέλει να σου πει κάτι σημαντικό Elena
(εντάξει Laura, σ'ευχαριστώ που με ενημέρωσες)
Λέω και προχωράω προς την πόρτα. Μόλις την ανοίγω, νιώθω ένα μικρό ρίγος να με διαπερνά... Η καλύτερα ένας ηλεκτρισμός. Περίεργο
(καλησπέρα σας)
Λέω και το βλέμμα του Daniel στρέφεται στο δικό μου, αλλά ο άλλος άντρας που κάθεται απέναντι του δεν αντιδρά
(Elena! Έλα κοντά μας)
Λέει δήθεν ενθουσιασμένος και αφού κλείσω την πόρτα, πηγαίνω να καθίσω δίπλα του. Μόλις όμως αντικρίζω το πρόσωπο του άντρα που κάθεται απέναντι... Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει σε ξέφρενο ρυθμό
(γιατί ήρθες;)
Με ρωτάει και πραγματικά μου έρχεται να τον βρίσω
(είπα να περάσω να σε δω)
(καλά έκανες. Από εδώ ο κύριος James, τον γνώρισες και εχθές στο πάρτι)
(ναι, θυμάμαι)
Και πολύ καλά μάλιστα!
(πως είστε κύριε James;)
(μια χαρά δεσποινίς. Εσείς;)
(καλά... Λιγάκι σοκαρισμένη ακόμη από το χθεσινό περιστατικό, αλλά καλά)
Λέω όλο νόημα, όμως εκείνος με κοιτάζει εντελώς ανέκφραστος. Ξέρει να κρύβεται καλά πάντως!
(όλοι μας, δεσποινίς)
Αποκρίνεται τελικά και έπειτα στρέφει το βλέμμα του στον Daniel
(λοιπόν, θα μπορούσατε να μου φέρετε εκείνον τον φάκελο;)
Τον ρωτάει και αυτόματα ο Daniel σηκώνεται από την δερμάτινη καρέκλα του, κάνοντας με να πισωπατήσω
(φυσικά! Δεν θα αργήσω!)
Λέει και έπειτα βγαίνει τρέχοντας από το γραφείο, αφήνοντας μας μόνους
(να που ξανά συναντιόμαστε... Πριγκίπισσα)
(τι δουλειά έχεις εδώ;)
Ρωτάω ευθέως και παρατηρώ ένα αμυδρό χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη του
(απλός περαστικός)
Με ειρωνεύεται κιόλας!
(τι δουλειές κάνεις με τον άντρα μου;)
(μελλοντικός σου άντρας!)
Με διορθώνει καθώς σηκώνεται από την θέση του και με πλησιάζει με αργά βήματα. Ωχ θεέ μου, δώσε μου δύναμη!
(και γιατί ρωτάς εμένα;)
Προσθέτει ενώ τώρα στέκεται μπροστά μου, με το κορμί του άκαμπτο και το βλέμμα του σκοτεινό
(γιατί δεν ρωτάς τον άντρα σου;)
Θεέ μου, δεν μπορώ όταν είναι τόσο κοντά μου!
(μη μη... Μην πλησιάζεις άλλο)
(γιατί;)
Ρωτάει και ξαφνικά, το χέρι του αρπάζει το πιγούνι μου και σηκώνει απότομα το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω ξανά μέσα στα μάτια
(σταμάτα! Μπορεί να μας δει!)
(δεν με νοιάζει. Απάντησε μου Elena, γιατί;)
Elena! Είπε για πρώτη φορά το όνομα μου και... Ομολογώ πως ακούγεται κάπως διαφορετικό από τα δικά του τα χείλη
(Elena)
Επαναλάμβανει καθώς το πρόσωπο του πλησιάζει απειλητικά πολύ το δικό μου
(τι τι κάνεις!)
(τίποτα το σημαντικό)
Μουρμουρίζει και τα χείλη του με πλησιάζουν όλο και περισσότερο. Δεν μπορώ να αντισταθώ άλλο! Κλείνω τα μάτια και περιμένω τα χείλη του να ενωθούν για πρώτη φορά με τα δικά μου, αλλά εκπλήσσομαι καθώς με φιλάει στο μάγουλο
(Alexander...)
Ψιθυρίζω καθώς τον νιώθω να τραβιέται μακριά μου και ανοίγω τα μάτια για να αντικρίσω ξανά το πρόσωπο
(που μπορώ να σε δω;)
Ρωτάει και εγώ κατσουφιάζω
(τι τι εννοείς;)
(θέλω να σε συναντήσω κάπου όπου θα είμαστε μόνοι μας. Πες μου ένα μέρος, οποιοδήποτε!)
Μου ζητάει χαμηλόφωνα και νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει πολύ δυνατά
(δεν... Δεν... Δεν νομίζω πως...)
(εάν δεν μπορείς να το κανονίσεις εσύ, τότε θα το κανονίσω εγώ!)
Αποκρίνεται βιαστικά και ξαφνικά, ακούω βήματα να πλησιάζουν. Ωχ, ο Daniel έρχεται!
(ο χρόνος σε κυνηγά Elena)
(εντάξει, θα το κανονίσω!)
Πετάω απότομα και αυτόματα εκείνος κάνει μεταβολή για να επιστρέψει στην θέση του. Θεέ μου, τι σοκ και αυτό! Μόλις η πόρτα ανοίγει, νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει ακόμα πιο δυνατά. Δεν είμαι και τόσο καλή στα ψέμματα!
(εδώ είναι ο φάκελος...)
Λέει καθώς πλησιάζει τον Alexander και εκείνος σηκώνεται με άνεση από την θέση του
(ορίστε κύριε James)
(σας ευχαριστώ κύριε De La Vega)
Αποκρίνεται εκείνος και έπειτα στρέφει το βλέμμα του επάνω μου
(καλή σας ημέρα δεσποινίς)
Μου λέει και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(επίσης, κύριε James)
Μουρμουρίζω και έπειτα τον παρακολουθώ να φεύγει από το γραφείο του Daniel. Επιτέλους! Μπορώ να αναπνεύσω ελεύθερα!
(τι σου έλεγε αυτός;)
Με ρωτάει κάπως καχύποπτα και τον πλησιάζω
(τίποτα το σημαντικό)
(να τον προσέχεις αυτόν. Είναι πολύ επικίνδυνος!)
Λέει και εγώ κατσουφιάζω
(τι εννοείς;)
(εννοώ πως ο τύπος είναι κάτι σαν μαφιόζος...)
Μαφιόζος!
(η μισή Αμερική του ανήκει! Και από όσο ξέρω... Μάλλον δηλαδή, ασχολείται και με το εμπόριο των όπλων)
Τι; Έχω σαστίσει εντελώς!
(εμπόριο όπλων;)
Επαναλαμβάνω σιγανά και εκείνος πηγαίνει να καθίσει στην δερματίνη καρέκλα του. Δεν μπορώ να το πιστέψω! Αυτός ο άντρας... Είναι μπλεγμένος και εγώ... Εγώ επιθυμώ να τον συναντήσω. Είμαι τρελή!