မာနမင်းသား ရဲ့ လရိပ်ရောင် (Uni + ZawGyi)

Chapter 2

ရှင်းသန့် ‌တယောက် အေးအေးဆေးဆေး game ဆော့နိုင်ရန် အင်းယားလမ်းရှိ cafe တခုကို သွားလိုက်သည်။

သူငယ်ချင်းများကို လှမ်းခေါ်ပေမယ့် စေမန်က သူ့အမေ ‌‌မွေးနေ့ ဘုရား သွားရမည်ဟု ဆိုသည်။ ဇိုင်းကလည်း သူ့ အဖေ company မှာ အလုပ်ဆင်းရမည် ပြီးမှ လိုက်လာမည်ဟု ဆိုသည်။ ဖူးပွင့်ကတော့ BL စာအုပ်တွေ ဖတ်ရမည် ဟုဆိုကာ ငြင်းလိုက်သည်။

Final year ကျောင်းသားများ ဖြစ်ကြသော်လည်း စာတစက်မှ မလုပ်သော အဖွဲ့ဖြစ်သည်။

"တော်တော်ကောင်းတဲ့ ဟာတွေ"

ရှင်းသန့် တကိုယ်တည်း ရေရွတ်လိုက်ပြီး game ကိုသာ ဆက်ဆော့နေလိုက်သည်။

ဆိုင်လေးက မနက် 9 နာရီခွဲ ဖွင့်ကာစမို့ လူသိပ်မရှိ။ ရှင်းသန့်ရယ် နိုင်ငံခြားသား couple ရယ်သာ ရှိသည်။

ရှင်းသန့် အခုတလော ကျောင်းတွင် ရှင်းသန့် ချောက်ချခဲ့သော ကောင်လေးနှင့် မတွေ့ဖြစ်။ မတွေ့ဆို အူကြောင်ကြား ဂျပုက သူ့ကို မြင်သည်နှင့် ပြေးနေတာမှ တန်းလို့ ။ မသိ ရှင်းသန့်က သူ့ကို နှိပ်စက်နေသလိုလို။

ရှင်းသန့် ထို အပြုအမှုများကို လုံး၀ သဘောမကျ ရှင်းသန့်ကို ဒေါသထွက်အောင် ဆွနေသလို ဖြစ်နေသည်။

ရှင်းသန့် game ဆော့ရင်း မိမိမှာထားသော coffee ကုန်သွားပြီကို သတိပြုမိသည်။ စိတ်ထဲမှာ ဗိုက်ဆာသလို ခံစားနေရသဖြင့် တခုခု ထပ်မှာရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ဆိုင်လေးက ကောင်တာမှာ မိမိ မှာချင်တာ ကိုယ်တိုင် သွားမှာရသော စနစ်ဖြစ်သောကြောင့် သွားမှာရန် နေရာမှ ထရပ်လိုက်တော့

"အား ပူတယ်"

ရှင်းသန့် ကိုယ်ပေါ်ကို အရမ်းပူသော coffee များ လောင်းချခံလိုက် ရသောကြောင့် လန့်အော်မိသွားသည်။

"တောင်း . . . တောင်းပန်ပါတယ်"

ရှင်းသန့် ဒီ အသံကို အရမ်း ရင်းနှီးနေသည်။ ဆတ်ခနဲ အသံပိုင်ရှင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ ချောက်ချခဲ့သော ဂျပု . . .

လရိပ် တယောက် ကျောင်းပိတ်ရက် အိမ်မှာ အေးအေးဆေးဆေး design ဆွဲမည်ဟု စဉ်းစားထားသော်လည်း အိမ်မှာ အဆင်မပြေသောကြောင့် မိမိ၏ Honda Fit အပြာရောင်လေးနှင့် ထိုင်နေကျ cafe သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။