✔Snow White and the Seven Deadly Sins [Books 1&2]

QOS: QUADRAGINTA DUO

A dormant queen.

A possible ally.

A sure victory.

Bumilis ang pintig ng puso ni Snow sa naiisip. "Kung si Persephone nga ang nawawalang reyna, malaki ang pag-asa naming manalo sa digmaan!"

Well, there's only one way to find out..

Kailangan niyang bumalik sa palasyo ni Hades.

Dumako ang mga mata ni Snow White sa mapa ng Underworld. Ngumisi siya't kinuha ito, kasama ng bottle at pocketwatch, bago tahimik na iniwan ang clockwork baby at lumabas ng kanyang silid. Pestilence was nowhere to be found, and she really can't rely on anyone right now. Hindi pwedeng matunugan ng ibang horsemen ang kanyang plano.

As she sneaked out of their hideout, passed the elegently carved walls and bronze candelabras, pigil-hiningang tinahak ni Snow ang daang papalabas. Sinubukan rin niyang 'wag lumikha ng ingay, kahit pa mahirap itong gawin kapag nakasaklay ka.

'Almost there!'

Pinakiramdaman niya ang paligid. Mukha namang abala sa kani-kanilang mga gawain ang Four Horsemen of the Apocalypse kaya't imposibleng may makapansin sa ka---

"Going somewhere, little bitch?"

Mahinang napamura si Snow White nang marahas siyang higitin sa braso ni War. She spun around and met his deadly glare. Natatakpan pa rin ng helmet nito ang kanyang mukha, ngunit ramdam ni Snow ang galit at karahasang bumabalot sa kaluluwa ng horseman (well, if he had a soul, that is).

His red armor reflected her terrified eyes, and she hates it.

Her expression hardened. "Wala ka nang pakialam kung saan ako pupunta. Shouldn't you be causing chaos in the mortal world? Tsk."

"I should, but killing a traitor is better."

"I-I'm not a traitor!" Not entirely.

Pagak na natawa si War. "Matagal ko nang sinasabi kay Pestilence na patayin ka na lang. Wala rin namang silbi ang mga may kapansanang kagaya mo."

Napanganga si Snow sa sinabi niya. 'K-Kapansanan?' Buong buhay ni Snow, samu't saring panghuhusga at pagmamaliit ang natatanggap niya sa puder ng ina at ni Boswell, but for all it's fucking worth, wala sa kanilang isinampal sa mukha ng dalaga ang salitang iyan. Yes, she was born with only one leg, but to hell with it!

Everyone deserves a fairytale.

"Ang pagkakaroon ng kapansanan sa katawanan ay hindi nakakabawas sa pagkatao ko." She growled in anger, "Now if you'll excuse me, I need to go to Hades' castle and convince Wrath to kill you, his asshole father, in the most painful way possible."

Naramdaman ni Snow ang pagbabago ng ekspreyon ni War. Naikuyom ng horseman ang kanyang mga kamao dala ng labis na galit. Mukhang hindi rin nito gustong alalahaning nagmula sa sarili niyang kasalanan ang prinsipe ng galit.

Mistakes never leave us alone.

Never.

War was forcing himself to NOT grab his sword and stab her in the chest. Kalaunan, ang lalaki na mismo ang bumasag sa katahimikan. "Do as you wish, pitiful human.. hindi ka na rin nila tatanggapin, anuman ang sabihin mo." At binunggo pa siya nito sa balikat bago siya tuluyang nilagpasan sa hallway.

Snow White gritted her teeth in frustration.

'Calm down, Snow.. calm down.'

But even "calming herself down" seems like an impossible task with the fear still lingering in her chest.