✔Snow White and the Seven Deadly Sins [Books 1&2]

QOS: NOVEM

This chapter is dedicated to Ms. @Angelina Mendoza.

---

Nanlaki ang mga mata ni Snow sa narinig. Biglang lumuwag ang hawak niya sa quill at bahagyang naibaba na niya ito mula sa pagkakatutok sa leeg niya. Her attention was turned to the sin who spoke. The sin who volunteered to die and leave them behind in order to restore the balance of the Underworld.

Hindi siya mapaniwala.

'Sa lahat ng kasalanan...bakit siya?'

"S-Sloth... You must be fucking kidding me!"

But the look on his kind face told her that he's serious about it. Maging ang iba pa nitong mga kapatid, napatahimik. Ngumiti nang malungkot si Sloth at napabuntong-hininga. "I.. I have my personal reasons, angel. Ang mahalaga naman, nakahanda na ang lahat. Monique's spirit will guard the Library of Lost Souls when I vanish. Snow White, I'll leave the Music Chamber to you---"

"No."

Kumunot ang noo ng prinsipe ng katamaran sa sinabi ng dalaga. Snow White glared at him. Pain in her eyes. Hindi ba niya nakikitang hindi siya sang-ayon sa desisyon niyang 'to?! Bullshit! They really are crazy!

'But I'm crazier.'

"Sloth, the Music Chamber will be empty without you. Ano ba kasing pumasok sa isip mo't nag-volunteer kang mamatay?!" Nanginginig na sa emosyon ang mga kamay ni Snow. Sinubukang agawin ni Envy ang matalim na quill na halos tumusok na sa kanyang balat, pero hindi ito binitiwan ni Snow. "Kaya pa nating maghanap ng ibang paraan! T-There must be another way to restore the balance!"

Desparation sparked within her.

'Bakit ba ang dali sa kanilang tanggapin ang kamatayan?!'

Nakakatawang isipin. Ang walong magkakapatid na ito ang nagbibigay sa kanya ng rason para pahalagahan ang buhay. Pero huli, mukhang sila rin ang walang pakialam kung may mawala sa mansyong ito. Oh, the irony.

Inis na huminga nang malalim si Pride.

"Maupo ka na, princess."

Snow White glared at him. Wala siyang panahon sa pagiging bossy ng isang 'to. She has no fucking time to deal with his bullshit. "No. Not unless you tell me what else we can do!"

"I already told you, we have no other option."

"Then let's just fight Lucifer and his Horsemen! Pumayag tayo sa digmaang binabanta sa'tin ng hari ng impyerno! Tutal naman---!"

Pride adjusted his eyeglasses. Mukhang hindi na ito natutuwa sa kakulitan ni Snow. "Snow, this is MY mansion. My mansion, my fucking rules! I'm in charge, so do NOT fucking tell me what to do, and what not to do. Understood?" Kalmado ngunit may halong pagbabanta sa boses ng panganay.

Lalong namuo ang tensyon sa loob ng silid nang hindi nagsalita si Snow. Matapang niyang sinalubong ang mga mata ng kasalanan.

"Technically, it's not your mansion, Pride. Kung hindi mo pa napapansin, hindi lang ikaw ang nakatira rito. Do you fucking hear me?! Hindi ikaw ang palaging magdedesisyon para sa mga kapatid mo!"

Kapansin-pansin ang pag-aalala sa eskpresyon ng iba pang kasalanan. Kilala nila ang nakatatanda nilang kapatid. Kilalang-kilala. Among them, Lust sighed and closed his porn magazine, 'Wrong move, baby. Tapakan mo na ang lahat, 'wag lang ang ego ng siraulong 'yan. Tsk!' Sa kanyang tabi, nagkatinginan ang kambal. Both look equally bothered with the situation.

Gluttony stopped eating. Huminga naman nang malalim si Wrath at bumalik sa pagkakaupo. "Shitty lover's quarrel." Mahina niyang bulong na halatang walang-ganang makigulo. Meanwhile, Chandresh and Sloth were silently watching Pride and Snow's argument.