✔Snow White and the Seven Deadly Sins [Books 1&2]

QOS: QUADRAGINTA UNUM

Tumango si Boswell.

'Damn it. Walang nagbago sa kanya.. he's still manipulating me!' Pero agad ring napawi ang inis ni Snow. Kung hindi dahil kay Boswell, baka tuluyan na siyang naligaw sa Underworld. Baka hanggang ngayon ay nagpapagala-gala pa rin siya sa Tartarus nang walang lugar na mapupuntahan. She was silently thankful that the clockmaker brought her to Pestilence's arms.

"I know what you're thinking."

Napayuko si Snow.

"S-Salamat."

Napabuntong-hininga lang si Boswell. "Don't thank me yet. Hindi pa kita natuturuan kung paano gamitin ang kapangyarihang ipinamana ko sa'yo. It seems that you've been to busy flirting with those sins lately that you've forgot your obligation as my heiress, little Snow. Such a pity." Naririnig ni Snow White ang pagkadismaya sa boses ng lalaki.

Well, he's Boswell. He's always an arrogant asshole.

*

"The past is the foundation of who we are, while the future is the uncertainty of what we can be.."

"What about the present?"

"It bridges them."

Hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwalang nakatayo sa kanyang harapan ang kaluluwa ng lalaking nagpahirap noon sa kanya. The young clockmaker still had the face of his "young" self. Sa pagkakaalam ni Snow, nang isinalin ni Boswell ang natitira niyang "life span" kay Snow, tumanda si Jemery Hans Boswell hanggang sa tuluyan na itong maglaho. But right now, he looks as youthful as she last remembered him to be. She doesn't really know how to react.

"Paano kung hindi ko magawa?" Nag-iwas ng tingin si Snow. Kanina pa niya iniisip ang bagay na 'yon. Paano kung nasayang lang ang tiwalang ipinagkaloob sa kanya ni Boswell?

'Heiress of time.. it sounds impossible.'

Sa madilim na silid na napapalibutan ng mga lampara, naaninag ni Snow ang pagsimangot ng clockmaker. His eyes were sharp, but he remained calm.

"You're doing it again."

"What?"

"Doubting yourself."

Naikuyom ni Snow ang kanyang mga nanginginig na kamao. Hindi na niya namalayang lalong bumibigat ang kanyang pakiramdam tuwing naiisip na mawawalan na naman siya ng silbi. Mukhang hanggang ngayon, naroon pa rin ang maliit na parte ng kanyang pagkataong takot magkamali.

Damn it.

'Not at a time like this, Snow. Paano mo maililigtas ang sins kung ni wala kang ginagawang paraan para makatulong sa kanila?' her mind scolded her. For now, she's gonna take the risks being the Boswell's heiress.

Noong ibinalik niya ang kanyang atensyon kay Boswell, napansin ni Snow na seryoso pa rin itong nakatitig sa kanya. His eyes were reading her again, and it only made her more uncomfortable.

"Time is what makes a person whole. At kung may dapat ka mang matutunan, ito ay ang pahalagahan ang bawat segundo nito. So, stop wasting my precious time and listen.."

Tick-tock.

Tick-tock.

Tick-tock.

Nanlaki ang mga mata ni Snow nang marinig ang tunog ng mga orasan. Pero paano nangyari 'yon? She was pretty sure that there aren't any clocks around! Pinilit hanapin ni Snow ang pinagmumulan ng tunog. Her mind started wandering like a lost puppy, searching for something that shouldn't be there.

Naramdaman niya ang malamig na kamay ng clockmaker.

"Concentrate and follow the sound.. sa oras na mahawakan mo ang balat ng nilalang na nais mong basahin ang nakaraan, magiging mas madali na ito para sa'yo. But the tricky thing is, you can't be sure about what you are going to see.."