Μόνο Μία Φορά

16. Ηλίθια

«Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω ποια ήταν η λογική του.» το πρόσωπο της Χάνα κατσούφιασε κατεβάζοντας μια ακόμα γουλιά καφέ.

«Εννοώ, εντάξει, φυσικά και μπορείς να καλέσεις την πρώην σου στο πάρτυ των γενεθλίων σου, αλλά θα έπρεπε να ενημερώσεις- να ξέρω τι να περιμένω, δηλαδή!»

Ακούμπησα την ζέστη κούπα, μπροστά μου, χαϊδεύοντας την. Δεν ήξερα τι να πω σε αυτό. Πότε δεν βρέθηκα σε μια παροιμία θεση και η αλήθεια είναι ότι ούτε θα ήθελα.
Σκεπτόμενη όλα όσα μου εχει εκμυστηρευτεί μέχρι τώρα, η λέξη "σχέση" μπορεί να προκαλέσει μόνο μπελάδες.

«Αχα, συμφωνώ» θερμότητα μεταφέρθηκε στα δάχτυλα μου, προκαλώντας με να κλείσω τα μάτια από το σπάνιο φαινόμενο αυτό.

«Ξέρεις Άντι, κάνεις την καλύτερη δουλειά.» σχεδόν μεθυσμένη από την γλυκιά και καυτή αίσθηση που κυρίευε σιγά-σιγά τον κορμό μου, γύρισα μισο-ζαλισμένη προς τα εκείνη.

«Ορίστε;»

Άφησε το ψηλό γυάλινο ποτήρι της κάτω στον πάγκο της κουζίνας «Αυτό που θέλω να πω είναι ότι εσύ δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα.» χαμογέλασε περήφανα για μία θεωρία, που δεν ισχύει. «Ούτε αγόρια, ούτε χωρισμοί, ούτε καν το σεξ δεν σε αγχώνει!»

Ορκίζομαι ότι στην τελευταία πρόταση το υγρό, το οποίο ήμουν έτοιμη να καταπιώ, πήγε να βγει από τη μύτη μου!

Σεξ;
Εκτός από όλους τους άσκοπους καβγάδες και τα αηδιαστικά, προσωρινά γλυκόλογα θα πρέπει κάποιος να υποστεί και το άγχος για το... σεξ;

Για ποιόν λόγο να το κάνουν αυτό στους εαυτούς τους;

Έντονος βήχας ρήμαξε το σύστημα μου, αποκαλύπτοντας τα αποτελέσματα του και στην φίλη μου. Ερεθισμένος λαιμός αποζητά με διάφορους τρόπους για την δροσιά νερού. Στιγμές αργότερα την βρίσκει από τα χέρια της ξαφνιασμένης κοπέλας απέναντι μου.

Σε ανυποψίαστη ταχύτητα, σηκώθηκε όρθια αρπάζοντας ένα καθαρό ποτήρι και γεμίζοντας το με αυτό που επιθυμούσα περισσότερο.

«Χριστέ μου, Άντι! Τι έπαθες;» έτριψε ελαφρά την πλάτη μου, όσο εγώ συνέχιζα να επιχειρώ να εισπράξω κανονικές ποσότητες οξυγόνου.

«Τίποτα, τίποτα, απλά...» έβηξα «... τι εννοείς όταν λες για το...»

Τα φρύδια της κόντεψαν το ένα με το άλλο, χαράσσοντας μια λεπτή γραμμή ανάμεσα τους, υποδηλώνοντας την θέληση της να καταλάβει.

«Α για τις σχέσεις;»

«Όχι, όχι...»

«Για τους χωρισμούς;»

Ξεφύσισα, νιώθοντας ένα φούντωμα στο στήθος, υποσχόμενο ότι δεν θα επιφέρει τίποτα θετικό αν το στόμα μου ξεβράσει την λέξη.

Ουαου, για μια κοπέλα που χορεύει προκλητικά στους άντρες, ληστεύοντας τους, παρά-είμαι αθώα.

«Ε τότε τι;!» δυσανασχέτηση ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της, ακόμα και στην φωνή της, πιέζοντας με.

«Σεξ! Αυτό για το σεξ!» σχεδόν τσίτιξα μπροστά στο βαμμένο πρόσωπο της. Συνειδητοποιώντας τι ακριβώς ξεστόμισα έκλεισα όσο πιο γρήγορα μπορούσα το ευτυχώς μοναδικό μέσω επικοινωνίας μου· αυτό το ηλίθιο στόμα!

«Α.» προσφώνησε με ύφος απροσδιόριστο. «Εμμ... να... ξέρεις.»

Όχι, δεν ξέρω.

«Μισό-μισό...» μερικά δεύτερόλεπτα πέρασαν ώσπου το στόμα της να ανοίξει διάπλατα και τα μάτια της να μοιάζουν με αυτά της κουκουβάγιας «... θες να πεις ότι είσαι...;»

Γιατί όλοι εκπλήσσονται;!

«Τι είναι;» βαριά, ταλαιπωρημένη από τον ύπνο φωνή ήχησε σαν καμπανάκι στα αυτιά μου. Ήταν ο Τζο- αυτό το χαρισματικό αγόρι στο να σε κάνει να ουρλιάζεις το όνομα του, όχι από ηδονή, αλλά από τα σπασμένα νεύρα που σου θρυμματίζει.

Καλά ίσως η κοπέλα στο κλάμπ να απέδειξε ότι μπορεί να κάνει κάποιον να φωνάζει το όνομα του για πολλούς λόγους. Όχι μόνο από ενόχληση.

Το στιγματισμένο από μελάνι χέρι του έτριψε απαλά το πάνω μέρος του κεφαλιού του, κάνοντας τους μύες του να κινούνται με κάθε κίνηση, παρασέρνοντας με σε έναν αλγό-

«Ηλίθια αυτό είναι.» η Χάνα είπε, παρατηρώντας τα συννεφάκια που σχηματίζονταν πάνω από το κεφάλι μου, τσατισμένη.

Ο Τζο προχώρησε ως τον πάγκο, δίπλα μας, παίρνοντας μια μπανάνα από την φρουτιέρα. «Καλά, αυτό το ξέραμε» απάντησε ξεφλουδίζοντας την και ύστερα δαγκώνοντας ένα μεγάλο κομμάτι από αυτήν.

Το βλέμμα του μαχαιρώνει το πρόσωπο μου, αναμένοντας μια απάντηση- κάτι που θα μπορούσε να τον αφήσει ικανοποιημένο από μία άθλια υπεράσπιση μου.

Γαμώτο όμως εγώ τι πρέπει να υπερασπιστώ; Δεν άκουσα καν αυτό που είπε!

Αναθεματισμένα χείλη.

«Όχι.»

«Όχι, τι;» απόρησε ανέκφραστος.

«Α-απλά...» μην τραυλίζεις, μην τραυλίζεις «... απλά ό-χι».

Το αγόρι με την φαρδιά, γκρί φόρμα στράφηκε προς την φίλη μου «Όντως είναι ηλίθια»

____________________________

Η εποχή των δεινοσαύρων είναι πιο πρόσφατη από την τελευταία φορά που ανέβασα κεφάλαιο, σαδ :(