Μόνο Μία Φορά

4. 'Εντυ';

Η ταμείας-σερβιτόρα μου άφησε το φαγητό μου πάνω στην ξύλινη επιφάνεια του τραπέζιού χαμογελώντας με έναν εξευτελιστικό τρόπο στον Έντουαρντ, ο οποίος από ότι φάνηκε κατάλαβε το πονηρό ύφος της.

«Πρέπει να συχνάζω πιο πολύ εδώ» είπε κάνοντας σαν μικρό αγόρι καθώς απομακρύνθηκε το 'για πέντε δευτερόλεπτα φλερτ του'.

«Μάλλον.»

Κοίταξα κάτω, στο πιάτο μου, περιμένοντας να δω τις αφράτες κοτομπουκιές να βγάζουν λίγο ατμό και τις λεπτές τηγανιτές πατάτες να τις συνοδεύουν τονίζοντας περισσότερο την ελκτική μυρωδιά τους.

Όμως, αντί για αυτό, είδα 3 ξεροψημένα κομμάτια κοτόπουλου μαζί με -το πολύ- 10 κατάμαυρες μικροσκοπικές πατάτες να γυαλίζουν από το παχύρευστο λάδι στο οποίο βουτήχτηκαν.

Εκτός από το φρικτά απαίσιο φαγητό μου, η τύπισσα δεν μου έφερε καν νερό!

«Μη μου πεις ότι θα το φας αυτό!» μύδιασε στο θέαμα. Η ξινίλα στα μούτρα του ήταν εμφανής και τον δικαιολογώ!

Είμαι σίγουρη πως την ίδια ακριβώς έκφραση έχω κι εγώ αυτή τη στιγμή, ποιος δεν θα την είχε αν πρόβλεπε ότι θα καταλήξει με πονόκοιλο μετά από μισή ώρα;

«Σου φαίνεται να τρώγεται αυτό το τερατούργημα;» ρώτησα ρητορικά συνεχίζοντας να το κοιτάω. Βάζω στοίχημα ότι ούτε τα αδέσποτα δεν θα το κατανάλωναν!

Σκούπισα λίγο τον λαιμό μου με την παλάμη μου απομακρύνοντας τον ιδρώτα από εκείνο το σημείο. Πραγματικά έκανε πολλή ζέστη για αρχές Ιουνίου.

Τα μάτια του επεξεργάστηκαν για άλλη μια φορά το -σχεδόν- μεσημεριανό μου με το συναίσθημα της αηδίας να επικρατεί πάνω στο λευκό του δέρμα.

«Αν ήξερα ότι σερβίρουν τέτοια δεν θα ερχόμουνα» ψέλλισε βγάζοντας επίτηδες την γλώσσα του έξω από το στόμα του αηδιασμένος από την οπτική επαφή με το γεύμα μου.

Κανονικά δεν θα υπήρχε περίπτωση να ασχολούμαι με το τι κάνει αυτός που επί μία ώρα με ενοχλεί μόνο με την παρουσία του ή μόνο που αναπνέει το οξυγόνο που -ας πούμε- δικαιωματικά μου ανήκε. Όμως κάτι στην παιδική του συμπεριφορά με έκανε να δημιουργησω ένα μικρό γελάκι, το οποίο ήταν έτοιμο να βγει στην επιφάνεια. Μόλις κατάλαβα τι θα γινόταν το έθαψα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.

Τι στο καλό Άντι;!

Από πότε εσύ πας να χαμογελάσεις σε αγνώστους;!