Oyuncakçı

~10 | 1~

Yaklaşık yarım saat geçmişti. Oyuncakçı sıkılmaya başlamıştı. Daha fazla beklemek istemiyordu. Bu psikolojik savaşı bi an önce izlemek istiyordu.

"Artık oylama başlasın. Evet 1 numara söyle"

"Ben... ben..." dedi ama devamını getirmeye gücü yetmiyordu. Ama Oyuncakçıyı daha fazla sinirlendirmemek için hızlıca söyledi.

"7 numara diyorum" dedi.

----------------------------
Yazılan numaralar:
7 |
----------------------------

Bu kız korkak bir kızdı. Bu zamana kadar nasıl geldiği arada bir sorgulanıyordu. Bir şekilde oyunlarla başa çıkmıştı. Kızlar onu ya da farklı kişileri söylediler. Kızlardan biri elemek istediği kızı söylerken nedenini belirtti.

"Sadece burada daha fazla kalırsan delireceğinden korkuyorum..."

-------------------------------
Yazılan numaralar:
7|||||||
10||
17|
22|
46|||
50|
-------------------------------

Sıra Oliviaya gelmişti. 38 numaralı kızdı. O da numaranın yanında bir cümle söylemişti.

"Sadece ortama ayak uydurmayı seçiyorum. Ben başkasını söylesem bile muhtemelen sen gideceksin... 7 numara" dedi. 7 numaralı kız ağlamaya başladı. Hıçkırıklarını içinde tutmaya çalışarak ağladı. Elisa ona baktı ve gidecek olan birini yazabilir miyim ki? Diye düşündü. Vicdanının nasıl rahat edeceğini düşünüyordu. Bu kararı vermek çok zordu. Çünkü herkesin yaşamaya hakkı vardı.

-------------------------
Yazılan numaralar:
7||||||||||
10|||
17|
22 ||
46|||
50|
-------------------------

Sıra Elisaya gelmişti. Dikkatlice düşündü. En iyi kararı verdiğini düşündüğünü hissetti ve sayıyı söyledi.

"Ben 50 numarayı söylemek istiyorum" dedi. Herkes şok içinde kaldı. Gözler Oyuncakçıya çevrildi. Oyuncakçı içinden 'tuhaf kız' diye düşündü.

"Oyum kabul edildi mi?" Diye sordu Elisa.

"Kimse kendini yazamaz demediğime göre... Kabul edildi." Dedi ve son puan durumuna bakarak konuştu.

"Evet! 7 numara seni 10 kişi söylemiş! Bu da ne demek? Tebrikler! Elendin!" Dedi ve alkışladı. Sonra hizmetçinin verdiği kılıcı alarak kıza doğru ilerledi.

"Seninle oynamak eğlenceliydi!" Dedi ve karnına kılıcı defalarca sapladı. Etraf kan gölüne dönmüştü. Adam kılıcını çekti ve kızın bedeni yere düştü. Adam ise kılıcını hiçmetçinin birine verdi ve dışarı çıktı. Kızlar dağılmaya başlamışken Olivia Elisanın yanına gelerek konuştu.

"Delirdin mi sen?! Ya kurallara aykırı diyip seni öldürseydi! Bu adamın sağı solu belli olmaz ki! Niye bu riski göze aldın?!"

"Bilmiyorum... Onun ismini söyleyemedim işte... " dedi ve o anda birkaç kız geldi ve konuşmaya başladı.

"Sen vicdanını rahatlatmak için kendi ismini söyledin değil mi?! Zaten kimi söylesen de o kız gidiyordu. Bunu biliyordun ve kendini belli etmek için böyle yaptın. Söyle bana mutlu musun?"  Dedi. Kız öfkeden kıpkırmızı olmuştu. Elisa sakinliğini korudu ve konuştu.

"Ben orada onu söylerken kendimi öldürtme riski aldım. Çünkü bu adam can sıkıntısıyla hepimizi öldürürken beni de oracıkta kural ihlali diye öldürebilirdi. Şimdi benim rahat olduğumu mu düşünüyorsun? Sen de kendi adını söyleyip vicdanını rahat tutsaydın! Sana kimse engel olmadı!!!" Dedi ve Olivia ile birlikte odadan çıktı. Diğer kız ise hiçbir şey diyememişti. Çünkü kendi adını söyleyemeyecek kadar korkak olduğunu kendisi de biliyordu.