GECE MAVİSİ

GECE MAVİSİ▪️12

Medyada Damla bebeğim var!

Okuyan arkadaşlar bir zahmet yorum yapın 😒 fikirlerinizi merak ediyorum.

▪️

Ellerimi cebime soktuktan sonra denizi izleyerek yürümeye başladım. Kulaklıklarımdan kulağıma çalınan slow parçayla biraz olsun sakinleşmeye çalışıyordum. Esen rüzgar tenimi yalayıp geçerken sabahtan beri olanları düşünüyordum.

Aykut'un bana yalan söylediğine nerdeyse emin olmuştum artık. Derince iç çekip ceketimin önünü kapattım. Aykut'a inandığım için kendimi aptal gibi hissediyordum. Üstelik şu an kendime de şaşırıyordum. Gidip ondan hesap sormam gerekirken, boş boş sahilde yürüyordum.

Durup denize baktım. Güneş batarken oluşan yakamoz çok güzel gözüksede aslında bazı şeylerin en güzel kanıtıydı. Güneş batınca yakamozda kaybolacaktı. Her güzel şeyin bittiği gibi...

Telefonun sesi kulağıma iliştiğinde diğer cebimden Cihan'ın telefonunu çıkarıp, açtım. "Kadın yaşıyormuş." dedi beklemeden.

"Bugün gidelim." dedim. Biraz sessiz kaldı.

"Tamam, evime gel."

"Otele mi yalıya mı?" dedim ayağımın ucundaki taşı tekmelerken.

"Yalıya."

Başımı salladıktan sonra telefonu kapatıp motoruma ilerledim. Çok geçmeden vardıktan sonra binerek yalıya doğru yola koyuldum. Hava kararırken yalıya varmıştım.

Önüne geldiğimde korumalar büyük kapıyı açarak motorumu içeri sokmam için izin verdiler. Anlaşılan Cihan, onlara söylemişti. Motorumdan indikten sonra kaskımı çıkararak saçlarımı savurdum.

"Ateş ediyorsun, maviş!"

Deniz'i daha yeni fark etmiştim. Bir eli cebindeydi. Diğer elinde yarısı içilmiş sigarasıyla bana bakıyordu.

"Seninki içerde." dediğinde kaşlarımı çattım. Cihan, nerden benimki oluyordu?

Onu yanıtsız bırakarak yalının kapısına ilerledim. Vurduktan sonra açılmasını bekledim. Geçen gelişimde beni karşılayan kadın kapıyı açtı. "Hoş geldiniz, efendim. Buyrun lütfen."

Kenara çekildikten sonra içeriye girerek onu takip ettim. Salona ulaştığımızda Cihan, Zeynep'le tartışıyordu. Bir de daha genç bir kız vardı. Sanırım bu Cihan'ın bahsettiği kız kardeşiydi.

"İçmek istemiyorum, Cihan. Zorlama!" dedi Zeynep, kızıl saçlarını geriye iterken. Beni henüz hiçbiri fark etmemişti. Hizmetli kadında araya girmek istememişti ve beni öylece bırakıp gitmişti. Saniyeler sonra Deniz'de yanımıza geldiğinde Cihan'ın kız kardeşi olduğunu düşündüğüm kız gülümseyerek ona baktı.

Cihan, parmağını Zeynep'e doğru sallayıp, "Zeynep, sabrımı zorlayıp durma artık! Doktor ilaçlarını aksatmamanı söyledi!" diye sesini yükseltti. Deniz, yavaşça kulağıma eğilerek, "Sence hangisi alır bu maçı, maviş?" diye fısıldadığında ağzım açık kalmıştı.

"Bende berabere." dedim Deniz'e. Sonra ne yaptığımı fark ederek kaşlarımı çatıp ona baktım. Diğer kız en sonunda dayanamayarak araya girdi.

"Ağabey, yeter!" dedi ellerini ikisinin arasına sokarken. "Bak, hem beklediğin misafir de geldi." Başıyla beni işaret ettiğinde Zeynep'in ve Cihan'ın bakışları bana döndü.

"Niye ses etmiyorsun?" dedi Cihan, Zeynep'e olan öfkesinin kırıntılarıyla. Omuzlarımı silkeledim. "Neyse, gidelim hadi."

Zeynep, ağzı kocaman açık bir şekilde Cihan'a baktı. "Ne yani, beni bu halde bırakıp gidiyor musun?" dedi dehşetle.