Dur! Bölüme geçme hemen. 😂 Söylemek istediklerim var. Sürekli dile getirsem de anlamayan anlamamakta ısrar eden bazı arkadaşlar var.
Yorum yaparsanız parmaklarınız kopmaz arkadaşlar. Aksine hikayenin keşfedilmesine yardımcı olursunuz, emeğimin karşılığını verirsiniz.
Ayrıca ve ayrıca, sizleri bir diğer hikayem olan, KARTALIN PENÇESİ'ne bekliyorum. Yani uzun zamandır bekliyorum, nerdesiniz? 😂
Kapağını buraya bırakayım da gözünüz gönlünüz açılsın. Canım arkadaşım yaptı ellerine sağlık 😂
Profilimden hikayeye ulaşabilirsiniz.
Şimdi Gece Mavisi'ne geçebilirsiniz.
Keyifli okumalar ❤️
Seviliyorsunuz ❤️
Kaçıncı günümdü bu duvarlar arasında? Kaçıncı güneş doğuyordu bugün? Kaçıncı sessizliğimdi?
Sonunda bugün taburcu edilecektim. Günlerdir tek bir kelime bile konuşmamıştım. Doktor, ruh halimden endişelenip taburcu edilmemi geciktirmişti. İkizler ve Cihan, nöbetleşe başımda bekliyorlardı. Kendime zarar vermemden korkuyorlardı. Oysa zarar vermek istediğim kişi kendim değildim.
Arada bir Elif, Cansel, Bilge ve Befa Hanım gelip gidiyordu yanıma. Özellikle Elif, sık sık geliyordu. Refakat etmek bile istemişti.
Bu gecenin nöbetçisi Deniz'di. Sabaha karşı uyuyakalmıştı. Sessizce sarkıttım bacaklarımı yataktan. Bana getirdikleri kıyafetleri dolaptan alarak banyoya girdim. Hastane kıyafetlerinden kurtuldum. Siyah eşofmanı ve üzerini giydim. Ayakkabıları giyerek ipini de bağladım. Deri ceketimi de üzerime giyerek banyodan çıktım. Parmak uçlarımda yürüyerek önce telefonumu aldım. Ardından koltukta iki büklüm uyuyan Deniz'e baktım. Koltuğun koluna bıraktığı ceketinden arabasının anahtarını alarak odadan çıktım.
Hastanenin otoparkına inerek Deniz'in kırmızı arabasını kolayca bulmuştum. Rengi sayesinde zorlamamıştı beni. Kilidini açarak bindikten sonra torpidoyu açtım. Tahminlerim beni yine yanıltmamıştı. Hastaneye silahla giremeyeceği için burda bırakıyordu.
Arabayı çalıştırarak hastane otoparkında ayrılıp yola çıktım. Bir elimle direksiyonu tutarken diğer elimle telefonun kilidini açtım. Konum uygulamasını kapattıktan sonra rehbere girdim. Aykut'un numarasını bulduğumda beklemeden aramıştım.
Çok sürmemişti açması. "Damla." dedi şaşkınca.
"Nerdesin?" diye sordum günler sonra ilk kez konuşarak. "Konum at."
YOU ARE READING
GECE MAVİSİ
Teen Fiction"Bana düşman mı olacaksın? Ol! Bugün seni öldürür, bir saat sonra adını unuturum! Yolda ayağıma takılan küçük çakıl taşından başka bir şey olamazsın sen!" Öyle sinirli konuşuyordu ki yer gök inliyordu öfkesinden ama karşısındaki kadın gram korkmamı...
