İNTİKAM MELEĞİ (TAMAMLANDI)

23. BÖLÜM

Sevebileceğiniz birine öyle kolayca rastlayamazsınız.

🌹🌹🌹🌹🌹🌹

ADEL MELEK'TEN DEVAM

Sabah lanet alarmın sesiyle gözlerimi açmak zorunda kaldım. Dün akşam yemek, Sarp abinin sürekli sinirli bir şekilde abim ve Kumsal ablaya bakması dışında güzel geçmişti.

Yataktan kalkıp banyoma girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Daha sonra üstümü giyinip aşağı indim. Masada beni bekliyorlardı.

"Günaydın." diyip ben de yerime oturduğumda, annem, babam ve Arel'de aynı şekilde karşılık vermişlerdi. Gece yarısı herkes evlerine gitmişti. Abim de zaten ayrı bir evde kalıyor.

Kahvaltımı yaptıktan sonra annemin ve babamın yanağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra çantamı da alıp evden çıktım. Benim arkamdan da Arel çıktı.

Şoför koltuğunda ki yerimi alırken, Arel'de yan koltuğa oturduğunda okula doğru sürmeye başladım.

Okula yaklaştığımda daha da hızlanıp drift çekerek durdum. Yine bahçedeki herkes bu tarafa bakıyordu tabiki. Arel'le birlikte aynı anda arabadan indiğimizde erkekler hayran hayran, kızlar da kıskanç bakışlarla bana bakıyorlardı. Gözüm her zaman ki bankta oturan bizimkilere takıldığında Bulut bana bakan erkeklere ölümcül bakışlar göndermekle meşguldü.

Onların yanına vardığımızda, "günaydın." diyip Bulut'un yanına oturdum. Arel'de aynı şekilde.  Diğerleri 'günaydın' dedikten sonra, Bulut kolunu omzuma atıp saçımı koklayarak bir öpücük kondurduktan sonra, "günaydın sevgilim." dedi.

Biraz daha oturup sohbet ettik. Ders zili çaldığı için de sınıfa gittik. Selin ve Arel'de kendi sınıflarına geçtiler. Yerlerimize oturduk. Bir süre sonra öğretmen de gelince ders başladı.

Sınıfın kapısı açıldığında giren kişilerle şok oldum. Onun arkasından da müdür girdi. Hayır ama yaaa.

"Bunlar yeni öğrencileriniz. Soylu Koleji'nden geldiler buraya." demesiyle müdür ve öğretmen de dahil herkes bana bakmaya başladı. Ben ise ifadesizce karşımdakilere bakıyordum. Selim bana sırıtarak bakarken, Ceren'in yüzünde anlamlandıramadığım bir ifade vardı. Kafamı Bulut'a çevirdiğimde Selim'e ölümcül bakışlar atıyordu. Diğerleri de şaşırmışlardı haliyle.

"Tamam müdür bey."

Müdür sınıftan çıkınca öğretmen o ikisine dönüp, "tanıtın kendinizi." dedi.

En önce Ceren konuştu.

"Ceren Karaman." dedi sadece bana bakarak. Gözlerimi devirdim. Bu sürtükle üvey kardeş olduğumuza hâlâ inanamıyorum.

Daha sonra Selim'in sesi duyuldu.

"Selim Atahanlı." dedi gülümseyip, aynı zamanda da bana bakıyordu. Göz ucuyla Bulut'a baktığımda ellerini yumruk yapmıştı. İkisi bizim arkamızda ki sıraya oturdular. Bunlar neden geldiler ki şimdi yaaa. Ben sırf onların yüzünü görmemek için kendi okulumdan geldim buraya. Bir rahat bıraksalar şaşarım zaten. 

Hâlâ uykum olduğu için başımı masanın üstüne koyup gözlerimi kapattım. Uyku yavaş yavaş beni ele geçirirken en son hatırladığım şey saçımda bir el hissetmemdi.

BULUT'UN AĞZINDAN

Adel uyuyunca yüzümde ki gülümsemeyle onu izlemeye başladım. Yüzü bana dönüktü ve çok masumdu. Aynı zamanda çok tatlı. Sonra saçında bir el görmemle gülümsemem solarken Selim piçine çevirdim başımı. Bizim arkamızda ki sıraya oturmuşlardı ve yüzünde ki gülümsemeyle Adel'i izliyordu o da.