ATEŞDAĞLI

34.AteşDağlı "Geçmişten Gelen!"

Bir adım daha yaklaştı. "Şu bahsettiğin sonsuza dek benim dediğin kim di o !"

***

Duruşumu bozmamaya çalışarak güçlükle yutkundum. Kafamı toparlamaya çalışıyordum. Ağzımdan çıkacak kelimelere dikkat etmeli, özellikle şimdi yanlış bir sinyal vermemeliydim. Aramızda uzayan sessizlik çıkmaza girerken, Karşımda gözleri kan çanağına dönmüş Yusufun gözlerinden gözlerimi kaçırdım.

Anlaşılan Yusuf Serenle olan konuşmalarımızı duymuştu. O Kişinin kim olduğuna sorduğunu göre de kendisi olduğunu bilmiyordu. 

Şükürler olsun !

"Bunun için de beni sorgulayacakmısın?"

Gözlerinden sanki ateşler çıkararak  bana doğru yürüdü. "Neler yapabileceğimi aklının ucundan geçiremezsin !" dedi.

Tam ağzımı açıp karşılık vereceğim anda duyduğumuz sesle bakışlarımız birbirinden koptu.

"Yusuf ?"

Serenin bize doğru yaklaşması ile Yusuf geri adım attı.

O gergin ortam bir anda değişti. Öyle ki Yusufun bana çatık olan kaşları Seren geldiğinde normal bir hal aldı.

'Şuna bak ! Adamın sanki bir tek bana garezi var !'

Seren yaklaştı. Yusufun koluna dokundu. "Sen iyimisin ? Herşey yolunda mı ?" diye sordu.

Yavaş gel !

Yusufun bakışları Serene çevrildi. Kolunda olan elin üzerine elini yerleştirdi. Başını yorgun bir şekilde salladı. "Evet.." dedi.

Allahım ! şimdi sana geliyorum !

"Sesiniz dışarıdan duyuluyordu bir sorun var zannettim."

"Sorun yok.."dedi Yusuf.

Aralarında konuşmaya devam etmeleri sanki orada ben yokmuşum gibiydi.

Ben onların o yakınlıklarını uzaktan izlerken, tırnaklarımı avuçlarıma battırdığımı, ellerimi yumruk haline geldiğini fark etmemiştim bile.

Serenin bakışları bana dönmesi ile yumruk haline getirdiğim ellerimi gevşettim. çenemi hafifçe havaya kaldırıp, bakışına karşılık verdim.

"Sanırım Azra hanım, artık burada olduğuna göre belkide bu durumlara alışmalıyım.."dedi Seren. sahte gülümsemesini bahşedip ekledi. "Malum kendisi oldukça zor biri!"

İsterik bir şekilde gülümsedim. Gözlerimi Yusufa çevirdim. Bu nediyor der gibisinden yüzüne baktım.

Ama Yusuf bakışlarıma aldırış etmeden Serene onay verir gibi konuştu. "Zor hemde çok zor.." dedi.

Dişlerimi sıktım. İkisinin bu yakın derecede anlaşmasına ve Serenin hala  O ! Elini Yusufun kolundan indirmemesine her an fıttırmak üzere olduğumu hissettim.

Bakışlarımı Yusufa çevirdim. "Zor biri olmak.."dedim. sustum. Kolunun üzerindeki ele bakarak.. "Basit biri olmaktan iyidir!" dedim. Sinirli bir şekilde.

Gözlerinden keskin bir parıltı geçti. Az önce ki ateş gibi yanan gözlerinin aksine şimdi pek bir farklı bakmaya başladı.

Çünkü İma da bulunduğum kişinin kim oldugunu anladı ve onu kıskandığımı zannetti. !

"Basit dediği kişi ben mi oluyorum ! Bana mı dedi o !" Seren şaşkın gözlerle Yusufa baka kalırken, Yusuf gözlerimin içine bakmaya devam etti.