ATEŞDAĞLI

33. AteşDağlı "Kimdi O !"

"Her istediğime sahip olamayacağımı.. biliyorum.." dedi.

***

Pencereden yüzüme vuran güneşin ilk ışıklarıyla birlikte gözlerimi araladım. Keskin bir baş ağrısıyla uyanmıştım. Etrafima bakındım. Dün gece okadar kötüydüm ki eve kaçta geldiğimi bile hatırlamıyordum.

"Başım çatlıyor.."

Uyuya kaldığım koltuktan ayağa kalkmak için doğruldum. Oturur pozisyonda bir süre öylece kaldım.

Zonklayan başımı ellerimin arasına aldım.

Tekrar etrafima bakındım. İnanamıyorum. Oturma odasında uyuya kalmıştım..

Ama nasıl ?

En son hatırladığım holdingten çıktıktan sonra sinirim geçsin diye dışarıda dolanıp durduğumdu. ve bir süre sonra bir yere gidip birşeyler içtiğim.

Ya sonra..

Derin soluk aldım. Resmen şuan baş ağrısından ölecek gibiydim.

Gözlerimin önüne beliren kesik kesik görüntüler baş ağrısını körüklerken, o an bir süre öylece kaldım.

Eğer bu bana aklımın oynadığı bir oyun degil ise dün gece bir kadınla birlikteydim.

Ne alaka ya ?

Gözlerimi sıkı sıkı yumdum. Dün gece karşımda oturan ve benimle konuşan kadının yüzünü hatırlamaya çalıştım.

Ama hatırlamaya çalıştığım herşey bir yap boz gibi yarım yamalak ve anlamsız göründü.

Öyle ki herşey çok tuhaftı.

Tuhaf ve anlamsız !

Bu böyle olmayacaktı. Sanırım önce bir duş almalıydım ve dünden beri üzerimde olan kıyafetleri bir an önce çıkarmalı.

Yalpanarak ayağa kalktım. Banyoya yöneldim.

Sıcak bir duşun ardından biraz yatağıma uzandım. Hala dün gece nasıl eve geldiğimi hatırlayamazken, bu konu hakkında belkide daha fazla kafa yormamalıydım.

Kendimi toparladıktan sonra eminim olanları hatırlardım.

Hem eve gelmişmiyim gelmişim.. gerisi şimdilik önemli değil..

Ve gelelim asıl önemli olan konuya.

Çiftliğimi geri almaya..

Üç ay !

Evet sadece üç ayım vardı.

Tabi bu süre içinde Yusuf'ta payına düşeni almalıydı. Ve Bana yaşattıklarını aynen yaşamalıydı.

Peki ya Haşmet ?

Herşey onun yüzünden başlamamışmıydı.

Tabi onun için de çok daha farklı planlarım vardı..

Ama simdilik ona güveniyor gibi davranmaya devam..

Derin bir soluk daha aldım.

Öyle ya da böyle bu sefer gerçekten battığımı hissediyordum. Ama ben batarken asla bu sefer tek başına gitmeyi düşünmüyordum.

Haşmetten yardım isteme fikri yanlış gelsede artık mecburdum. Bir kere denize düşmüştüm ve kurtulmak için de o yılana sarılmak zorundaydım.

Çiftliğim için değermiydi.

Evet değerdi !

Telefonumdaki saate bakıp saatin daha yeni sabahın altı buçuğuna geldiğini gördüm. Bir an Haşmeti bu saate arayıp aramamak arasında kararsız kaldım. Sonra yine bir an Haşmetin o derin tatlı uykusundan uyandırma fikri daha cazip gelince arama tuşuna bastım.