ATEŞDAĞLI

12.AteşDağlı "Kaçma Benden"

"O halde ben susuyorum ! " diye fısıltı halinde çıkan sesim boğazıma dizildi..

Gözleri yapacağı yaramazlık yüzünden parlayan bir çocuğu andırıyordu.. Yüzüme yaklaşan dudakları hayatı durdurdu. Nefesimi soluğumu tüketti.

o an olanlar bir film şeridi gibi yavaştan alınırken gözlerimi yavaşça kapadım..

nefes kadar yakın sesi "Bende sana.." diye fısıldadı..

*****

Kapının tıklanması ile toz pembe rüyadan, bir anda kabusun kollarına düşer gibi sıçradım.

Neler olmuştu. buraya neden gelmiştim.. Neden bir anda böylesine güçsüz, korkak olmuştu yüreğim..

Adını koyamadığım bu hisse karşı böylesine savunmasızken, neden böyle titriyorum..

Güçlükle yutkundum.

Gözlerim kapalı olsada yüzümde hissettiğim nefesin kalbime yarattığı etkisi tarifi olmayan bir duygu içersine hapsolmuş gibiydim.

Belki beni öpmedi evet ! ama kapı tıklanmasaydı eğer.. olacakları düşünemiyordum bile.. 

O an Cesaretimi toplayıp, Gözlerimi yavaşça araladım. Karşımda bir çift gözün gayet sakin bir tavırla izliyor olmasına ilk şaşırsam da, şuan ne söylemem gerekiyordu onu bile bilmiyordum.

'Neler oluyor bana !'

Titreyen dudaklarımın üzerine parmaklarımı değdirdigimde, Yusuf'un bakışları altında yapmış olduğum bu hareket  yanlışlarıma bir yenisini eklerken, dudaklarımın üzerinde olan parmaklarımı hızla geri çektim.

Elim kolum fazlalık gibi hızlı bir şekilde duvar kenarından titreyen dizlerimle uzaklaştım. Arkamı döndüm. Tuttuğum nefesi salarak deli gibi çarpan kalbimi düzene sokmaya çalışıyordum.

"Azra.." diye ardımda Yusufun sesini duyduğumda, diken üstünde gibi sırtı dönük bir şekilde kaldım. 

Tekrar kapı tıklandı.

Ardıma hızla döndüm, kurtuldum edası ile yüzüne bakmadan "K-kapı.."dedim. Dudaklarımı kemirir gibi dişlerimin arasına aldım. biran önce buradan ayrılmak zorundaydım.

"Azra yüzüme bak.." diye Yusufun tekrar yanıma yaklaşmasına ürkek bir ceylan gibi uzaklaştım.

"Lütfen.." dedim. Daha fazla yaklaşmaması için elimi havaya kaldırdım. gözlerine o an bakmaya  cesaretim yokken, attığı adıma karşılık korkak gibi geri adım attım. "Aç şu kapıyı lütfen !" diye ses tonumdaki titremeyi bir türlü bastıramıyordum.

Yusuf iki arada kalmış gibi sıkıntılı bir tonda nefes aldığında, gerilen yüz hatları daha fazla üzerime gelme der gibiydi. Sakinliğini koruyarak, "Bu burada bitmedi !" dedi. ses tonu oldukça keskin çıkmıştı. kapıya yöneldi. sert bir şekilde araladı kapıyı, içeri giren adamları kafasını yerden kaldırmadan,

"Efendim Kapıda sizi görmek isteyen biri var" demeleri üzerine,

"Kimmiş bu saatte gelen !" diye Yusufun öfkeli çıkan sesi adamlarını ürküttü.

"Bilmiyoruz Efendim sadece sizinle konuşmak istediğini söyledi, Gelen kadın konuyu birtek size anlatabilirmiş" diye karşılık vermesi ile söz konusu kadın olunca o an Yusuf sanki kabahat işlemiş bir çocuk gibi gözlerime baktı.

'Kadın mı !?'

Düşünme bunları düşünme !!