ATEŞDAĞLI

9.AteşDağlı "Kimse Alamaz!"

Sert ve soğuk zemin üzerinde gözlerimi araladığımda bedenimi saran titreme ile birlikte, korku dolu gözlerle etrafıma bakındım. Neredeyim ben der gibi etrafıma bakınıp duyduğum uğultulara kaşlarımı hafifçe çattım.

" Azra Beni Duyuyormusun ? " diye  baş ucumda Yusufun tedirgin bakışları ile karşı karşıya gelince

" Azra.." diye tekrar seslenmesine Sanki Yuttuğum su midemde ağır bulantı yaratıyor,  konuşmamı bastırıyordu.

Elimi Boğazımın üzerine götürüp yüzümü ekşitir gibi büzdüm. "Uzak dur benden !" diye zorda olsa cevap verip, yattığım yerden kalkmaya calıştığımda,

Yusufun yardım etmesine izin vermeyerek, hemen yanı başımda korku dolu gözlerle bakan İbrahime elimi uzattım.

"İbrahim Lütfen Gi.."

" Doktora görünmelisin ! " Yusufun konuşmamı yarıda kesip araya girmesine itiraz edeceğim sırada öfke dolu gözlerle başımı çevirdim.

Üzerindeki kıyafetlerinin ıslak olması O an yaşanan olayın gözlerimin önünde tekrar canlanmasına neden olurken, kaşlarımı hafifçe çattım.

'Beni kurtarmış olamaz !'

" sana benden Uzak dur diyorum !!" diye boğazım yırtılırcasına bağırdığımda

İbrahim'in boynuna sarıldım."lütfen götür beni buradan.." dedim

İbrahimin üzerindeki cektini çıkarıp omuzlarıma sarması ile birlikte kucağına almasına, omuzlarının üzerinden, başımı kaldırıp Yusufla göz göze geldiğimde,

dikkatli bir şekilde gözlerimin içine  bakması Tüm bedemi titretirken, Bunun nedeni, biraz önce serbest  bırakmış olduğum öfkem olabilirdi. veya boyle sessiz kalışının vereceği tepkiden korkmamdı.

Ama kabul etmeliydim. Yusufun gözlerinde öfke yoktu. Yusufun gözlerinde pişmanlık vardı. hüzün vardı.

Arabanın kapıları üzerime kapanması düşüncelerimde son bulurken, gözlerimi kapadım. olanları daha fazla düşünmemek adına sakinligimi korumaya çalışıyordum..

" Azra.." diye İbrahimin fısıldaması ile göz kapaklarımı araladığımda derin nefes aldım.

" Çok Üzgünüm böyle olacağını bilmiyordum "dedi. uzayan sessizliğin ardından,

"bunda senin suçun yok İbrahim" dedim. Daha fazla konuşmaya Mecalim olmadığı için "Şuan sadece evime gitmek istiyorum" dedim.

Anlayışlı bir şekilde başının olumlu anlamda salladı. " Nasıl istersen fakat doktora görünmek istemediğine eminmisin ? "diye sordu.

" Hayır istemiyorum !" deyip kestirip attım.

olanların yükü sanki hala omuzlarımda gibi yaşadıklarımın şokunu atlatamıyordum.

Eve adımımı atar atmaz kimseye görünmeden odamı çıktığımda kapıyı ardından kapadım. Islak olan kıyafetlerini çıkarıp banyoya girdim.

Bir süre sonra Banyodan bornozuma sarılarak dışarı çıkarken, Aynı anda odamın kapısı aralandı.

" Kızım.. " dedi Dadım.

kızarmış gözlerime Şaşkın gözlerle bakarak yanıma doğru yaklaştı.

" Niye bu saate kadar yatmadın Dadı?" Gözlerimi kaçırarak dolabıma doğru yöneldim.

" Uyku tutmadı Kızım. Seni merak ettim. Nasıl geçti gecen " diye sordu.

Gözleri ile köşe kapmaca oynar gibi, "İyi geçti.." dedim.