"ဒီမွာဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"
ေမာ့ျကည့္လာတဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက လူကပါ
ခပ္ယဲ႕ယဲ႕။တစ္မနက္လံုး မ်က္စိေရွ႕မွာတင္
ရွိေနရင္းက ရုတ္တစ္ရက္ခ်က္ခ်င္းျကီး
ဘယ္ကိုေပ်ာက္လို႕ေပ်ာက္သြားမွန္းမသိ
လို႕လိုက္ရွာေနတာ။ဒီေကာင္ေလးက
ေဆးရံုမသြားခ်င္လို႕ဒီမွာလာပုန္းေနတယ္။
သြားခါနီးမေတြ႕လို႕ နမယ္တစ္သြင္သြင္ေခၚျပီး
လိုက္ရွာေနတာကိုဘာအသံမွျပန္မေပး
အိပ္ခန္းထဲဝင္ျကည့္ေပမဲ႕ေရခ်ိဳးခန္းမွာ
ဘာအသံမွမျကားေတာ့ ရွိေနတယ္ဘယ္ထင္
မလဲ။ကိုယ့္မာေတာ့ တစ္အိမ္လံုးပတ္ရွာတာ
မေတြ႕လို႕ ေအာက္ဆင္းသြားလားဆိုျပီး
လိုက္ျကည့္ဖို႕လုပ္ေနတာ မထင္ထားတဲ႕
ေနရာမွာလာေနေနတယ္။
"ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႕ ေဆးရံုသြားရေတာ့
မယ္ေလ"
"ငါမသြားခ်င္ဘူး"
အသံတိုးတိုးက ေခါင္းျပန္ငံု႕ျပီးေလ်ွာ္လက္စ
ကိုယ့္အက်ီ ၤကိုလက္နဲ႕ဖိေခ်ေနတယ္။
ေဆးရံုသြားရမဲ႕ ဟာကိုေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ
ပုန္းျပီးတိတ္တိတ္ေလး အဝတ္ထိုင္ေလ်ွာ္
ေနတာ။ဘယ္လိုေျပာေျပာမရဘူး ကိုယ့္
အက်ီ ၤေတြဆိုရင္သက္သက္ခြဲျပီးသူကိုယ္တိုင္
လက္နဲ႕ေသခ်ာတိုက္ဖြတ္ေလ်ွာ္ျပီးမီးပူတိုက္
ရမွ။ကိုယ့္ဘာသာလုပ္မယ္ဆိုလည္းမရဘူး။
"အခုထေတာ့ ေရေတြစိုေနျပီငါဆက္လုပ္
လိုက္မယ္"
"မထိနဲ႕"
"ထက္ျမတ္"
"ငါမသြားခ်င္ပါဘူးဆို ဘာလို႕အတင္းပို႕ေန
တာလဲ ေနလဲေကာင္းေနတာပဲေလ ဘာမွ
မျဖစ္ေတာ့တဲ႕ဟာ အဲ႕ဒီေဆးရံုကအျမဲတမ္း
မျဖစ္မေနသြားေနရမွာလား"
ကိုယ့္ကိုေမာ့ျကည့္ျပီး မနားတမ္းေအာ္ဟစ္
ေနျပီးမွမ်က္နွာမေကာင္းေတာ့ပဲေခါင္းျပန္ငံု႕
သြားသည္။မသြားခ်င္တာသိတယ္ သိတာေပါ့
ကိုယ့္မွာလဲသူမသြားခ်င္တဲ႕ေနရာကိုအျမဲတမ္း
ဘယ္ပို႕ခ်င္ပါ့မလဲ။
"ကိုယ္ေတြလက္ေတြေအးေနျပီ ထေတာ့ေနာ္
အက်ီ ၤအရင္သြားလဲထား အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး။
အဝတ္ေတြေရေဆးဖို႕ပဲ က်န္တာမလား
ငါဆက္လုပ္လိုက္မယ္ အခုထြက္ေတာ့"
ESTÀS LLEGINT
တိမ်တိုက်၌ဖြစ်တည်သော
Literatura romànticaလောကရဲ့နိယာမ ဘယ်အရာမှမတည်မြဲခဲ့ပေမဲ့......
