အခန္းအျပင္ကေနတံခါးေခါက္သံအဆက္မျပတ္
လာေနသည္မို႕နားပိတ္ရင္းေစာင္ကိုေခါင္းထိ
ဆြဲျခံဳျပီးအိပ္ေနေသာ္လည္းျကာလာေတာ့ေနလို႕
မရေတာ့။
မနက္အေစာျကီးဘယ္သူလာနႈိးေနတာလဲ။
အေမလား။မ်က္လံုးေတြမပြင့္တစ္ပြင့္နွင့္ေစာင္ပံု
ထဲကအားတင္းထျပီးစားပြဲေပၚကနာရီကိုျကည့္
လိုက္ေတာ့မနက္ေျခာက္နာရီခြဲခါနီးကိုျပေန
တယ္။ဘယ္သူအေစာျကီးလာနႈိးတာလဲ။
ကုတင္ေပၚကေနမ်က္လံုးေတြမွိတ္ျပီး
စမ္းတစ္ဝါးဝါးဆင္းရင္းအခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္
ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတာအိမ္ကထမင္းခ်က္ေဒၚျကီး။
"အေစာျကီးဘာဖစ္လို႕လဲေဒၚျကီး"
"အဘစိုင္ကသားနဲ႕စကားေျပာခ်င္လို႕တဲ႕။
ေလွကားထိပ္မွာေစာင့္ေနတယ္"
ေတာ္ရံုအိမ္ေပၚထပ္မေျပာနဲ႕အိမ္မျကီးကိုေတာင္
မလာပဲဂိုေဒါင္မွာပဲေနတတ္တဲ႕ဘစိုင္ကဘာ
ကိစၥရွိလို႕လဲ။အခန္းျပင္ျမန္ျမန္ထြက္ေတာ့
ခ်ိဳင္းေထာင့္နဲ႕ေလွကားထိပ္မွာရပ္ေစာင့္ေနတဲ႕
ဘစိုင္ကအေရးျကီးေနတဲ႕ပံု။
"ဘာကိစၥရွိလို႕လဲအဘ"
"သားကိုျခံအျပင္မွာဟိုေကာင္ေလးမနက္
အေစာျကီးလာေစာင့္ေနတယ္"
"ဘယ္ ဘယ္ကေကာင္ေလးလဲအဘ"
"ဟိုေကာင္ေလးေလ။သားနဲ႕အတူတူေက်ာင္း
လာတက္သြားတဲ႕ေကာင္ေလး"
အိပ္ငိုက္ငိုက္နဲ႕ေမွးစက္ေနတဲ႕မ်က္လံုးေတြက
အထိတ္တလန္႕ျပဴးက်ယ္သြားရတယ္။
"သားရယ္ သူငယ္ခ်င္းကိုဘယ္ေလာက္ပဲ
စိတ္ဆိုးဆိုးဒီလိုေတာ့မလုပ္သင့္ဘူးေလ။
ထြက္ေတြ႕လိုက္ပါသားရယ္။အဲ႕ဒီေကာင္ေလး
ကေက်ာင္းျပီးေတာ့အိမ္ကထြက္သြားထဲက
ညဘက္ေတြအိမ္ေရွ႕မွာသားကိုလာထိုင္ေစာင့္
ေနတတ္တယ္။တစ္ခါတစ္ေလဆိုညနက္တဲ႕
အထိပဲ။အဘျဖင့္ဘာေျပာရမလဲေတာင္မသိ
ေတာ့ဘူး။အရြယ္တစ္ခုလဲေရာက္လာျကျပီ
ဆိုေတာ့သားတို႕စဥ္းစားတတ္ျကမွာပါ"
"ဗ်ာ အိမ္ကိုအျမဲလာျပီးေစာင့္ေနတယ္
ဟုတ္လားအဘ။သားဆီကိုလား"
