အခန္းဝရံတာကေနတိုက္ခတ္လာတဲ႕ေလေျပ
ေတြကခန္းစီးလိပ္ကာကေနတစ္ဆင့္အခန္းထဲ
လြင့္ျပန္ေနသည္။
ျပတင္းေပါက္နားမွာထိုင္ရင္းျခံထဲက
အိမ္အေပၚထပ္နားထိအျမင့္ရွိတဲ႕စိမ္းစိုေနေသာ
သစ္ပင္ျကီးေတြ အပင္ေတြနား
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပ်ံသန္းေနတဲ႕ငွက္ေလး
ေတြကိုအေျကာင္းမဲ႕ထိုင္ျကည့္ရင္းတစ္ေန
ကုန္မွန္းမသိ။အေမကအိမ္ထဲကအိမ္ျပင္ထြက္
ခြင့္မေပးတာ။သူကအခန္းထဲကေနဘယ္မွ
မထြက္ေတာ့တာ။မိဘကိုေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ႕သား။အေမ့လိုစကားနဲ႕မနွိပ္စက္ေပမဲ႕ဒီကိစၥကိုဘယ္သူမွမသိရေအာင္အိမ္အကူေတြထိမျကားရေအာင္အခန္းထဲပိတ္ျပီးအေဖကနာနာက်ည္းက်ည္းရိုက္နွက္ျပီးထိုးဖို႕လုပ္တာအေမကဝင္ဆြဲနဲ႕အိမ္မွာအပူေတြဝင္လာေအာင္လုပ္မိခဲ႕တယ္။
ဲကိုယ့္မိဘေတြကေတာင္ကိုယ့္ကိုမလိုခ်င္ေတာ့ပါလား။တစ္ေန႕တစ္ေန႕အခန္းထဲမွာေနရင္း
အသက္ရွင္ေနရတာအဓိပါၸယ္မရွိေတာ့သလိုပဲ။
ေသဖို႕ျကိဳးစားျကည့္ေပမဲ႕တစ္ကယ္တမ္းက်
ေတာ့မလုပ္ရဲခဲ႕ဘူး။အေမေျပာသလိုဘဲသူက
အစထဲကေမြးမလာခဲ႔သင့္တာပဲ။
""သားရယ္မေန႕ကလာပို႕ထားတာေတြလဲနဲနဲ
ေလးေတာင္မစားပါလား။ထမင္းမစားတာ
ဘယ္နွစ္ရက္ရွိျပီလဲ။အခုစားလိုက္ေနာ္သား""
""က်ေနာ္မစားခ်င္ဘူး အေဒၚ""
""ဘာေတြျဖစ္ျကလို႕လဲသားရယ္။သားကိုဘာလို႕အဲ႕ေလာက္တင္းျကပ္ေနျကတာလဲ
သားအေမလဲမေန႕ကထိအိပ္ရာထဲလဲေနတာ။
မိဘေတြကကစိတ္တိုတုန္းခဏသားကိုေအာ္တာျဖစ္မွာပါ။စိတ္မေကာင္းျဖစ္မေနနဲ႕ေတာ့။
ဗိုက္ေအာင့္လိမ့္မယ္ ထမင္းေလး
စားလိုက္ေနာ္သား""
""မစားခ်င္တာကို အတင္းမေက်ြးေနနဲ႕အကုန္
ျပန္သိမ္းသြား"""
အေမေရာက္လာတာလား။အခန္းထဲအေမ့အသံျကားေတာ့လွည့္ျကည့္မိရတယ္။သူ႕မ်က္နွာကိုေတာင္မျကည့္ေတာ့တဲ႕အေမ့ကိုရင္ဆိုင္ဖို႕ကလဲ…
""အစ္မရယ္။ကေလးကေနေကာင္းေသးတာ
လဲမဟုတ္ဘူးေလ။စိတ္ကိုေလ်ွာ့ပါေနာ္""
""ငါေျပာေနတယ္အကုန္ျပန္သိမ္းသြားးလို႕။
အလုပ္ျပဳတ္ျပီးရြာျပန္ခ်င္ေနတာလား။
မစားခ်င္တဲ႕သူကိုအတင္းေက်ြးစရာမလိုဘူး။
အငတ္ခံျပီးေသသြားလဲေအးတာပဲ""
