အပိုင္း(၂၉)

17.6K 1.6K 110
                                    

""နိုးျပီလား""

""အြန္း....နိုးပီ""

မ်က္လံုးေတြမပြင့္တစ္ပြင့္နဲ႕အိပ္မႈံစံုဖြားအခန္းထဲကထြက္လာတဲ႕အခ်ိန္ကေနေတာင္ထြက္ေနျပီ။ေခါင္းမာလဲဆံပင္ေတြကထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႕လက္နွစ္ဖက္ကိုဆန္႕ျပီးအပ်င္းကလာတစ္ျပေနေသးတယ္။အာေပတူးရုပ္နဲ႕ျဖစ္ေနတာေတာင္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းေနတာကလဲ...။

""နိုးရင္မ်က္နွာသစ္မနက္စာစား။ငါအျပင္သြားေတာ့မယ္။မနက္မိုးလင္းေနရဲတယ္မလားအိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲ""

""မင္း...မင္းကဘယ္သြားမလို႕လဲ""

""အလုပ္သြားမလို႕""

""မင္းကဘာအလုပ္လုပ္တာလဲ။မင္းေက်ာင္းထြက္ထားတာလား""

မယံုျကည္နိုင္သလိုတအံ႕တျသေမးေနတာ။
ဒီလိုအေျခအေနေရာက္ေအာင္ေတာင္ဆယ္တန္းျပီးထဲကရုန္းကန္ထားရတာဘယ္ေက်ာင္းကိုဆက္တက္နိုင္မွာလဲ။ေက်ာင္းထြက္ထားတာကအျပင္အလုပ္နဲ႕ကိုယ္ကိုတိုင္လည္းစိတ္မပါေတာ့တာဆိုမွန္မည္။အေဝးသင္ကပထမနွစ္ထဲကျပန္မေျဖျဖစ္တာျကာျပီ။မန္းေလးဆင္းလာတုန္းကထြက္လာခဲ႕သည့္ဝပ္ေရွာ့ဆီပဲျပန္သြားရေတာ့မည္။

""အင္း။တစ္ရက္နွစ္ရက္ေနလို႔မွဇြဲခန္႕လာမေခၚေသးရင္မင္းမန္းေလးျပန္ရမယ္။ေက်ာင္းျပန္တက္
ဖို႕ျပင္ စာေတြေနာက္က်သြားမယ္""

""မတက္ခ်င္ဘူး။ငါမန္းေလးမျပန္ခ်င္ပါဘူးဆိုအခုမန္းေလးျပန္ရင္ငါအိမ္ျပန္ေရာက္သြားမွာေပါ့။အိမ္ကထြက္လာပါတယ္ဆိုေနမွမင္းကငါ့ကိုေက်ာင္း
ျပန္တက္ခိုင္းေနတယ္။မတက္ဘူးလံုးဝ""

""အဲ႕လိုမဆိုးရဘူးေလ ထက္ျမတ္။ျပန္လာမွဆက္ေျပာမယ္။ငါအလုပ္သြားရေတာ့မယ္။အိမ္မွာေကာင္းေကာင္းေန""

""မသိတဲ႕သူေတြျကားရင္ငါကျပႆနာပဲထိုင္ရွာေနတယ္ထင္ေနပါအံုးမယ္။မင္းကငါ့ကို!!!…""'

အေနာက္ကေနမေက်မနပ္သံတစ္တြတ္တြတ္နဲ႕ရြတ္ေနတာ။မျကားဘူးမ်ားထင္ေနလား။ဖိနပ္စီးေနရင္းလွည့္ျကည့္လိုက္ေတာ့သူဘာမွမေျပာေနတဲ႕ပံုစံနဲ႕။

""မင္းဘယ္သြားမွာလဲ။အလုပ္သြားမွာေရာဟုတ္လို႕လား။ဇြဲ ေရာက္မလာေသးလို႕ငါ့ကိုထားသြားေတာ့မွာလား""

တိမ်တိုက်၌ဖြစ်တည်သောWhere stories live. Discover now