"ျပန္လာပီလား"
လက္ထဲမွာပစ္ခ်လိုက္တာကဘာလဲ။
ဆိုင္ကယ္သံျကားသည္နွင့္အေျပးအလႊား
ျခံတံခါးေျပးဖြင့္ေပးျပီးျခံထဲဆိုင္ကယ္ရပ္သည္
အထိအေနာက္ကေျပးလိုက္လာသည္။
"ဂီတာလား။ငါ့ကိုဂီတာတီးသင္ေပး"
ဆိုင္ကယ္ေပၚကဆင္းေတာ့ေနာက္ေက်ာမွာ
လြယ္ထားတဲ႕ဂီတာအိတ္ကိုမမွီတစ္မွီနဲ႕လိုက္
ဆြဲေနျပန္သည္။ေနမေကာင္းေနတာကိုသယ္
နိုင္တာလဲမဟုတ္။ဂီတာတီးသင္ခ်င္ရျပန္ျပီ။
က်ာင္းတုန္းကလဲသင္ေပးတာဘဲ ပီးရင္ခဏဘဲ
လက္နာတယ္ဆိုျပီးမတီးခ်င္ေတာ့ျပန္ေရာ။
သူ႕လက္နုနုေလးကလဲခဏေလးတီးရင္ေတာင္
လက္ထိပ္ေတြကနီရဲလာတာ။
ညေနခင္းမွာတိုက္ခတ္ေနတဲ႕ေလေျပေတြနဲ႕
အတူေနေကာင္းခါစတစ္ရက္နွစ္ရက္ဆိုေတာ့
အခုမ်က္နွာေလးကနဲနဲေတာ့လန္းလာျပီ။
ေနနည္းနည္းေကာင္းတာနဲ႕အျပင္ထြက္ေန
ရလား။
"ဘာေတြေလ်ွာက္လုပ္ေနတာလဲ"
"ထိုင္ေနရတာပ်င္းလို႕ ျခံထဲကသစ္ရြက္ေတြ
တံျမက္စည္းလွည္းေနတာ။ငါအရမ္းေတာ္တယ္
မလား"
"ေနမေကာင္းတာကိုအိမ္ထဲမွာျငိမ္ျငိမ္မေနဘူး"
"ေကာင္းေနပါပီ။ကိုယ္မပူေတာ့ဘူး
မယံုစမ္းျကည့္"
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မွာမမွီမကန္းေျခဖ်ားေထာက္ျပီးနဖူးကိုစမ္းဖို႕မ်က္နွာေမာ့ေပးလာတာ။
ခပ္ဖြဖြျပံဳးေနတဲ႕နႈတ္ခမ္းပါးနဲ႕
ျကည္ျကည္လင္လင္မ်က္ဝန္းေတြ။နွစ္ေယာက္
ျကားအကြာအေဝးကနီးကပ္လြန္းေနတယ္
ဆိုတာအေယာင္ေယာင္အမွားမွားအေနာက္ကို
ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္မိရသည္။တစ္ေနကုန္
အလုပ္ကျပန္လာျပီးစက္ပစၥည္းေတြကိုင္ထားရလို႕ညစ္ေပေနတဲ႕လက္နဲ႕ အျမဲသန္႕ျပန္႕စြာေန
တတ္သူကိုမထိရက္။မထိဝံ႕။
အိမ္ထဲဝင္ဖို႕ေျခလွမ္းေတာ့ေဘးကေနကပ္
လိုက္လာတယ္။ျငိမ္ျငိမ္ေတာ့မဟုတ္ခုန္ဆြ
ခုန္ဆြနဲ႕လမ္းေလ်ွာက္ရင္းကစားေနေသးသည္။သူ႕ဟာသူတစ္ေယာက္ထဲဘာေတြေပ်ာ္ေန
မွန္းမသိ။
"ဒီနားကအိမ္ေတြကတစ္အိမ္နဲ႕တစ္အိမ္အေဝး
ျကီးေနာ္။တစ္ခ်ိဳ႕ျခံေတြကအိမ္ေတြလဲမေဆာက္
ထားဘူးခ်ံဳေတြနဲ႕ပဲေျမအလြတ္ေတြ။အိမ္ေတြ
နည္းေတာ့လဲေကာင္းတာေပါ့ဒီလမ္းက
ေအးခ်မ္းျပီးတိတ္ဆိတ္တယ္"
