အပိုင္း(၂၈)

18.1K 1.6K 115
                                    

""ေဟ်ာင့္...ထျမန္ျမန္ အခုထေတာ့""

လက္ေမာင္းကိုဆြဲလႈပ္ျပီးအတင္းေခၚနႈိးေနတာ
အေလာတျကီးေခၚေနမႈေျကာင့္ဘာမ်ားျဖစ္လဲအိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွခ်က္ခ်င္းထထိုင္မိရသည္။အိမ္ထဲကတံခါးေတြမဖြင့္ရေသးေအးစက္ေနတဲ႕အိမ္ထဲမွာအေမွာင္ထုဝိုးတဝါးကအလင္းေရာင္ေတြမဝင္ေရာက္နိုင္ေသး။မ်က္စိေရွ႕မွာလူကိုလႈပ္နိႈးျပီးငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ျပီးျကည့္ေနတာက

""ဘာျဖစ္လို႕လဲ။အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား""

""ဘာမွမျဖစ္ဘူးမင္းကိုထခိုင္းေနတာ။ငါေတာင္
နိုးေနျပီ မင္းကအခုခ်ိန္ထိအိပ္ေနရလား""

""ဘယ္အခ်ိန္ရွိျပီလဲခု""

""မနက္ေလးနာရီေလာက္ေတာ့ရွိမာေပါ့""

""အေမွာင္ထုျကားထဲမ်က္စိေရွ႕က နီးကပ္ေနတဲ႕
မ်က္နွာေလးကိုအံ႕ျသမႈေျကာင့္စိုက္ျကည့္မိရသည္။ဒီေကာင္ေလးဒီခ်ိန္ထတယ္ဆိုတာအေနာက္အရပ္ကေနထြက္တာထက္ကိုပိုျပီးထူးဆန္းတယ္။
စိုက္ျကည့္ေနတာကိုလဲအလိုမက်ဟန္မျပဘဲျကည္ျကည္လင္လင္ျပန္ျကည့္ေနေသးသည္။

""ထိုင္မေနနဲ႕ မ်က္နွာသြားသစ္အခုထေတာ႕။
အျပင္သြားရေအာင္လို႕""

""အျပင္သြားမယ္......""

""အင္းေလ။မင္းကိုအျပင္သြားမို႕နႈိးေနတာေပါ့။ငါ့ကိုအျပင္လိုက္ပို႕ဒီကိုေရာက္ေနတုန္းေလ်ွာက္လည္ခ်င္တယ္။ခုနမယ္ျကီးေနတဲ႕ ေနာင္ခ်ိဳကတိမ္ပင္လယ္သြားမယ္။ငါပံုေတြေတြ႕ထဲကအရမ္းသြားခ်င္ေနတာအဲ႕မွာတိမ္ေတြျကည့္ရတာအရမ္းလွတယ္တဲ႕။ညဘက္ဆိုလဲျကယ္ေတြျကည့္လို႕ရတယ္တဲ႕။ငါတစ္ခါမွမေရာက္ေသးဘူးေရာက္ဖူးခ်င္တယ္။သြားမယ္ထ။မင္းငါ့ကိုလိုက္ပို႕""

""ထက္ျမတ္ မင္းအခုအေပ်ာ္ခရီးထြက္လာတာမ
ဟုတ္ဘူးေနာ္။ေက်ာင္းပ်က္ေနတာလဲျကာျပီမဟုတ္လား။ကိုယ့္ဘဝအတြက္ေသခ်ာစဥ္းစားေနရမဲ႕အခ်ိန္မာဘယ္ကိုေလ်ွာက္သြားခ်င္ေနတာလဲ""

""မင္း...မင္းငါ့ကိုေအာ္တယ္ေပါ့ေလ။""

ခ်က္ခ်င္းမ်က္နွာမေကာင္းေတာ့ဘဲမ်က္လံုးေလးလွန္ျကည့္လာတာကအျပစ္မလုပ္ထားတဲ႕သူကိုကိုယ္ကဘဲအတင္းလိုက္ဆူေနတဲ႕ပံုနဲ႕။ေလသံနဲနဲမာသြားေပမဲ႕နားဝင္ေအာင္ေျပာျပခ်င္တာကလြဲအသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕တစ္ခါေလးမွေတာင္မေအာ္မိပါ။
စာေမးပြဲေျဖတဲ႕ေန႕ေတာင္တစ္သက္လံုးမနက္ေစာေစာမနိုးတဲ႕သူကမထစဖူးထျပီးဂ်ီက်ေနတာ။

တိမ်တိုက်၌ဖြစ်တည်သောWhere stories live. Discover now