အပိုင္း(၃၅)

17.3K 1.6K 124
                                    

"ထက္ျမတ္ထည္ဝါ"

တစ္ခ်က္သာလွည့္ျကည့္ျပီးမ်က္လံုးခ်င္း
ဆံုသြားပါရက္နဲ႕မသိရင္သူ မေတြ႕လိုက္
သလိုျပန္လွည့္ျပီးကေလးတစ္သိုက္ျကား
ပတ္ေျပးေနသည္။

ခပ္လွမ္းလွမ္းကေအာ္ေခၚေတာ့မျကားခ်င္
ေယာင္ေဆာင္ေနတာ။ဒီေကာင္ေလးေတာ့။
ခ်ံဳပုတ္ေတြအျပင္ဘက္ကေန ျခံစည္းရိုး
မခတ္ထားတဲ႕ေျမကြက္လပ္ထဲေက်ာ္ဝင္
ရသည္။

"ဒီကိုလာထက္ျမတ္ အခုလာခဲ႕။မိုးခ်ဳပ္
ေနျပီအိမ္ျပန္မယ္"

ခပ္က်ယ္က်ယ္လွမ္းေအာ္မွကေလးေတြ
ျကားေဘာလံုးလိုက္လုေနရင္းေနာက္
လွည့္ျကည့္ျပီးရရွိလိုက္တာကမ်က္ေစာင္း
မမည္ေသာအျကည့္တစ္ခ်က္။လက္ထဲက
ေဘာလံုးကိုပစ္ခ် မ်က္နွာဆူပုတ္ျပီးအနား
ကိုေလ်ွာက္လာတဲ႕သူအေနာက္ကစုေဝး
လိုက္လာတဲ႕ကေလးတစ္သိုက္။

တစ္ေနညေလးလမ္းေလ်ွာက္ထြက္လိုက္
တာရပ္ကြက္ထဲကကေလးတစ္သိုက္နဲ႕
ေဘာ္ဒါေတြျဖစ္ျပီးဘယ္လိုခင္လာလဲမသိ အဲ႕တာေျကာင့္ေပ်ာ္ေနတာ။ေနာက္ေန႕
ကေလးတစ္အုပ္နဲ႕အုပ္စုက်ျပီးေဆာ့ေနတာ
ထိန္းမရေတာ့။ဟိုကေလးေတြကလဲ ထက္
ျမတ္က လူေကာင္ကသာသူတို႕ထက္ျကီး
ေနတာစိတ္က ကေလးစိတ္မေပ်ာက္ေသး
ေတာ့ အုပ္စုက်ေနျကမွာေပါ့။တစ္ေန႕တစ္
ေန႕ေဘာလံုးကန္ဖို႕လာေခၚသြားလိုက္ဟိုနား
ဒီနား မုန္႕စားဖို႕လာေခၚသြားလိုက္ကေလး
ေပါက္စေတြစုမိျပီးသူတို႕ဟာသူတို႕ေတာ့
ဟုတ္ေနတာပဲ။အေကာင္ေပါက္က ကေလး
ေတြျကားမွာကေလးဗိုလ္သြားလုပ္ေနတာ။

"ဘာလဲဒီမွာပြဲမျပီးေသးဘူး"

"ေတာ္ျပီေနာက္ေန႕မွကန္ေတာ့။တစ္အား
မိုးမခ်ဳပ္ခင္အိမ္ျပန္လာလို႕မင္းကိုငါမမွာ
ထားဘူးလား"

ထက္ျမတ္ထည္ဝါတို႕မ်က္နွာဆူပုတ္ျပီး
စတင္ေကာက္ေကြးေနပါျပီ။

"ကိုဟိန္း ကိုထက္သားတို႕ကိုပိတ္ထုျပီး
အနိုင္က်င့္တယ္"

"ေဟ့ေကာင္ေတြမင္းတို႕ဘာေတြေလ်ွာက္
ေျပာေနတာလဲ နာခ်င္ေနျပီလား။သြား
ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ျပန္ျကေတာ့ေမွာင္ေနျပီ"

အနားမွာဝိုင္းေနသည့္ကေလးတစ္အုပ္ကို
ပိတ္ေဟာက္ျပီး ျပန္ခိုင္းေနသည္။ကေလး
ေတြကလဲျပန္ေျပာင္ျပ သူတို႕အစ္ကိုျကီးက
လဲတြန္းတိုက္ျပီးျပန္ခိုင္းနဲ႕ ေဆာ့ေနတာကို
ေစာင့္ေနရေသးသည္။ကေလးတစ္သိုက္
ျပန္သြားမွျပံဳးျဖီးျဖီးပံုစံေလးနဲ႕အနားကိုလာ
ကပ္သည္။

တိမ်တိုက်၌ဖြစ်တည်သောOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz