Breaking the Rules (Mondragon Series #3)

Chapter Twenty Four

Chapter Twenty Four

Eliz

DAHIL SA nangyaring insedente habang nangingisda kami ni Eros, lumipas na naman ang hapunan na nagsalo kami sa isa sa mga de latang pagkain na naka-stock dito sa may kusina. Laking pasalamat ko na lang na kahit nasa gitna kami ng kawalan, may nakakain pa rin kami. Pero gaya nga nang nabanggit na ni Eros, medyo nakakasawa na nga na puro ganito na lang ang kinakain namin sa loob ng apat na araw naming pagtatago dito.

Hanggang sa may hapag-kainan at matapos ang hapunan, wala rin ni isa sa amin nagsalita at hindi nag-ungkat kung ano ang nangyari sa pagitan naming dalawa at maging iyong mga huling salita na binitawan niya.

"No. I didn't kissed you because I was scared. Kissing you is what actually scared me."

"You're terrifying, Monique. Stop making me lose my head."

Kahit ilang beses kong sinabihan ang sarili ko na huwag nang balik-balikan ang mga sinabi nito, mismong ang isip ko na ang tuma-traydor sa akin at nagpapaalala ng mga salita na iyon.

"Stop making me lose my head."

Mas ako yata ang unang mawawala sa katinuan dahil sa nangyayari.

Heto ako, nasa gitna ng kasukalan, nagtatago sa mga hindi pamilyar na lalaking humahabol sa akin, ilang beses nang nalagay ang buhay sa panganib, hindi pa rin nanunumbalik nang tuluyan ang ilan sa mga nawawala kong alaala, at nato-torete sa presensya ng lalaking walang ibang pinakita kundi kagaspangan ng ugali.

Pero hindi mo rin maikakaila na kaya ka pa buhay ngayon dahil tinutulungan ka ni Eros, Eliz. Hindi ba't kasalanan mo nga kaya pati siya ay nadamay sa problema mo? kastigo ko sa sarili ko na kalaunan ay ikinabuntong-hininga ko na lang.

Gustuhin ko mang umalis dito at bumalik sa kung saan ba ako nararapat at kung saan malayo sa isla, hindi ko rin naman magawa.

Wala na akong bahay, pamilya o trabaho na babalikan. Idagdag pang wala pa rin akong maalala. Saan pa ba ako p'wede maging ligtas kundi sa tabi at proteksyon ni Eros?

Pero proteksyon nga ba ang binibigay ni Eros sa'yo o mas lalo ka lang nanganganib sa tabi niya? bulong ng isang bahagi ng isip ko.

Dahil higit sa takot sa mga humahabol sa amin, mas natatakot na yata ako sa lagay ng puso ko.

May isa nang lalaking laging laman ng panaginip ko at gumugulo sa isip ko.

At heto naman si Eros, na unti-unting gumugulo sa normal na tibok ng puso ko.

"Umayos ka, Eliz! Hindi ka p'wede magkagusto sa bruskong lalaki na iyon, okay? Huwag mo na siyang isipin," saway ko pa sa sarili ko sabay hampas ng dalawang palad sa magkabilang pisngi ko para gisingin ako sa kabaliwan ko at ituon na lang ang atensyon ko sa paghuhugas ng kinainan namin.

Natapos na ako sa paglilinis ng lugar at nagpasya nang pumunta sa sarili kong kwarto na katabi lang ng kay Eros at sandaling huminto sa harapan noon.

Ako lang ba ang nalilito? Ako lang ba ang apektado sa halik na iyon? Ako lang ba ang hindi mapakali kaka-isip sa nangyari? Ilan lang 'to sa mga tanong na gumugulo sa isip ko nang nasa tapat ako ng kwarto niya.

Pero sa bandang huli, pinili ko na lang na umalis at hayaan na lumipas ang gabi na kinikimkim ang mga tanong na 'to sa sarili ko.

GAYA NANG inaasahan, hindi ako pinatulog ng mga alaala ni Eros. Ang mas nakakabagabag pa, sa halip na ang estranghero at walang mukha na lalaking laging laman ng isip ko magmula nang tumapak ako sa isla ang maging laman ng panaginip ko, ang nangyari sa amin ni Eros at ang init ng labi niya sa akin ang nagpakita sa isip ko kagabi.