Çocuk çıktıkları kırmızı vagonun üzerinde biraz daha kıpırdandı. Vagonun soğuk yüzeyi üzerindeki hırkaya rağmen tenine ulaşıyor, nefesi beyaz bir duman siluetinde geceye karışıyordu.
Gözlerini gökyüzündeki lacivert denizden çekip kıza çevirdi. Kız hiç kıpırdamıyor gözlerini bile kırpmadan yukarıya bakıyordu.
Onunda üşüyüp üşümediğini merak etti çocuk, çünkü yanakları hafiften kızarmıştı. Fakat üşüyüp üşümediğini sormadı onun yerine başka bir şeyler döküldü soğuk dudaklarından.
"Ben o değilim biliyorsun değil mi?"
Kız kalbinden gelen birkaç tıkırtı ile sessizce gülümsedi. Esen rüzgar inceden içini titretiyordu. Aslında kız bu titremenin suçunu rüzgara atıyordu.
Çocuk o olmadığını söylüyordu fakat kız bu zamana kadar beklediği kişinin o olmasını diliyordu. Kendini susturmak istedi ama kalbi ona haince ihanet etti.
"Biliyorum."
"Sevindim çünkü...-" çocuk biraz bekledi. Kız çocuğun onu kırmamak için kelimeleri seçmesine şaşırmıştı. "Bana dolanıyormuşsun gibi hissediyorum."
Kız alayla güldü, ona dolandığı ya da aşık olduğu falan yoktu. O sadece çocukta bir şeyler buluyordu onu yakan derin bir şeyler.
Bu dolanmak mıydı?
Çocuğun bir cevap beklediğini hatırladığında sessizce konuştu. Havadaki soğuk huzuru bozmak istemiyordu. "Korkma seni gördüğümde zaman durmadı."
"Ne?"
Kız gökyüzünü izlemeye devam etti. Gülümsemesi dudaklarına iyice yayılmıştı. Bunun iyiye alamet olmadığını biliyordu. Çünkü ne zaman duygularını gizlemek istese gülerdi.
"Hayatının aşkıyla tanıştığında zamanın durduğunu söylerler..."
Çocukla aynı anda kafalarını çevirip gözlerini birleştirdiler.
"Ama seni gördüğümde zaman durmadı."
İkiside bir süre puslu gözlerini birbirlerinden ayıramadılar sanki birbirlerinde asılı kaldılar.
O gece kız önce kendine sonra çocuğa yalan söylemişti.
Zaman durmuştu onu ilk gördüğünde yuvasına kırık götüren karınca bile durmuştu.
Çocuk yutkunup gözlerini çevirdiğinde bile kız gözlerini ondan çekmedi.
O hep bir şeye inanmıştı, kafasında uydurduğu hayali silüetin bir gün gerçek olacağına, kaderin ipine tutunup yanına varacağına.
Uzun ağaçları sığdırdığı küçük penceresinde hep bunu inanmıştı.
O hayalindeki kayıp Lordu arıyordu.
Ve eğer kız yanılmıyorsa yanında yatan çocuk oydu.
Kız geceye son kez seslendi. "Lütfen o olmasın, eğer o olursa bu sefer ikimizde kayıp olacağız. Bize yardım edin parçalanacağız."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhabalar~
Bölümler Good Night Hoseok kurgum bittikten sonra yayınlanmaya başlayacaktır. [Evet sabredemedim ve yayımladım] Umarım şimdiden sever ve beğenirsiniz. [Lütfen beklemede kalın]
