That Damn Girl NL

18. Mies

Michelle Helsing
Ik ben toch wel een beetje bang wat ze ervan zullen vinden. Ik kan dan nog zo zelfverzekerd zijn tegenover Ally, maar dat ben ik nou niet bepaald. Ze schuift naast me op de bank en ik plaats mijn linkerhand op haar knie. Vannacht was echt geweldig ondanks mijn gips. Ik ben rechtshandig dus kon ik gewoon alles doen. Ze legt haar hoofd op mijn schouder. Esmay gaat voor mij zitten met een vragend blik. 'Ja, we zijn samen.' Haar blik wordt nog meer vragend. Ik rol mijn ogen, kijk Ally aan en geef haar een vlugge kus. Ze schrikt er duidelijk van. Mijn blik glijdt weer naar Esmay. 'Dat dacht ik al. Leuk voor jullie.' Nu kijk ik pas om me heen naar de andere jongeren. Abel kijkt me duidelijk jaloers aan, maar dat boeit me niet. Hij mag weten dat ze van mij is. Sommigen kijken vragend of begrijpen er niks van, maar de meesten doet het niet veel. Gelukkig maar.

'Ik zei het toch. Het komt allemaal goed.' Ze leunt tegen me aan en ik leg mijn linkerarm om haar onderrug. Mijn rechterhand leg ik op haar kont. Er staat een ondeugende glimlach op haar gezicht. 'Wat ben je van plan?' 'Niks, bae.' Ze drukt een kus op mijn lippen en ik kan het niet laten om verder te gaan. Ik knijp zacht in haar kont en ik merk dat ze grijnst. Ze trekt terug. 'Niet doen, boefje.' 'Wat niet doen?' Ik knijp weer in haar bil. 'Dat niet.' 'Hm, geen idee waar je het over hebt.' Ze lacht en zoent me. Ik hoor de kamerdeur opengaan en kijk op. Meneer Rose en mevrouw Montere staan in de deuropening. 'Ja, één van jullie krijgt een nieuwe kamer. Kies zelf maar wie.' 'Geen van beiden,' zeg ik direct. Ik laat me echt niet uit mijn kamer plaatsen bij mijn vriendin vandaan. 'Oké, Alison, kom maar mee.' 'Nee.' 'Ja, anders slapen jullie allebei bij een docent.' Ik geef haar een klein knikje dat het goed komt. Ze slaapt vannacht gewoon bij mij al moet ik haar ontvoeren. 'En kom jij zou naar beneden, Michelle?' 'Ja, sure.' Verveeld kijk ik mevrouw Montere aan. Ze denken dat ze ons weg bij elkaar kunnen houden, maar dat is geen mogelijkheid. 'Yo, waar is Ally naartoe?' Tanisha staat grijnzend in deuropening van haar kamer. 'Geen idee, maar ze slaapt gewoon vanavond weer hier. Dus probeer maar niks.' 'Zeker niet, Michelle. Maak je maar geen zorgen.'

Daar zit ik dan op het strand voor me uit te staren. Niks te doen. Want ik kan niks doen. Ze hadden heel leuk bedacht om, om de dag iets zinvols te doen. Helaas voor mij heb ik alleen de eerste dag kunnen surfen en zwemmen. 'Kom.' 'Ik kan niks doen, Ally.' 'Kom nou.' 'Wat wil je ooit gaan doen?' 'Kom nou, alsjeblieft.' 'Wat wil je gaan doen?' Ze zakt op haar knieën voor me en pakt mijn goede hand beet. 'Bae, please.' Ze klinkt zo smekend, ik kan het niet aan. 'Oké.' Ze trekt me omhoog en ik laat me meesleuren. 'Ik heb dus het perfecte plan. De vraag is alleen, wil je proberen te klimmen of gaan we wandelen?' 'Hoe bedoel je?' 'Kan je klimmen?' 'Ja, kan wel. Maar je moet me misschien soms wel helpen.' 'Oké, kom maar op dan.'