That Damn Girl NL

13. Ally

Alison Janssen
'Kom.' Ze sleept me een winkel in. 'Wat is dat trouwens tussen jou en je kamergenoot?' lacht ze. 'Je bedoelt Michelle?' 'Ja, die.' 'We zijn beste vriendinnen.' 'Wat schattig,' grinnikt ze. 'Wat is er mis mee?' Ik kijk door de rekken heen van de kledingwinkel en kom een perfect baseball-jack tegen. Dit is geweldig voor Michelle zodat ik hem kan stelen. 'Nou, niks, maar jullie zijn echt enorm close.' 'Dat valt nou ook wel weer mee. Wat dacht je überhaupt dan?' 'Ik dacht dat jullie een koppeltje waren.' 'Waarom komt dat vandaan?' Een nerveus lachje verlaat mijn lippen. Rustig blijven, anders merkt ze het sowieso. Ik pak het jack tussen de andere vandaan. Ik trek hem over mijn shirt aan. Het was best lekker weer dus prima. Hij is net iets te lang bij mij, maar past waarschijnlijk perfect bij Michelle. Ik doe hem uit en leg hem over mijn arm. 'Nou, gewoon, ik heb haar vaker meisjes zien zoenen als ze dronken was. Ik dacht dat ze lesbisch was. Sowieso haar gedrag. Dus ik zou maar oppassen voor ze verliefd op je wordt.' Te laat. Ik kan het wel uitproesten nu, maar houd mezelf net tegen. 'Tuurlijk gebeurt dat niet. Maar er is toch sowieso niks mis met op meisjes vallen bij jullie op school?' 'Nee hoor, alleen wordt het heel vreemd gevonden. Dus je vriendinnen ben je kwijt. Want tja, ze zijn bang dat je op ze valt. Dat kan ik begrijpen.' Oh shit. Het is niet alsof ik echt veel meiden vriendinnen heb. Vooral de jongens. Ineens valt mijn oog op twee petten. Dit is geweldig! Ik gris ze van het haakje als Isabel niet kijkt. Ze had net ook het baseball-jack niet gezien. 'Ik zie hier eigenlijk niks leuks hangen.' Ik pak het dichtstbijzijnde object en gooi het over de spullen heen die erin liggen. Het is een vreselijke jurk. 'Ik ga wel even afrekenen. Ga jij maar vast naar de overkant, goed?' Ze blikt twijfelachtig op de jurk, haalt haar schouders op en loopt weg. Dan ben ik ook weer van haar af, voor nu althans.

Ik kom vermoeid terug in de kamer. Het is akelig stil. Huh? 'Mies?' De deur vliegt open en ze rent als een blije puppy op me af. 'Ik heb je gemist,' mompelt ze als ze me beet heeft. 'Je bent net een hond. Kom op, ik heb iets heel leuks.' Ik duw haar van me af en als ze echt een hond zou zijn, zou ze nu kwispelen. 'Wat heb je?' Een twinkeling staat in haar ogen. Wat is er met haar? 'Eerst wil ik weten wat er aan de hand is dat je zo blij bent.' Ze zucht diep. 'Zo. Eerst dit.' 'Nee.' 'Jawel. Come on.' 'Oké. Hier.' Ik geef haar de pet met "Brownie" erop. 'Wat moet ik hiermee?' 'Ik heb deze.' Ik zet de pet op met "Blondie" en knipoog naar haar. 'Zo leuk!' Haar pet heeft ze achterstevoren en daardoor is ze alleen maar knapper. Ze kust me zacht met haar handen op mijn onderrug. Ik heb nog steeds de tas vast, maar krijg het voor elkaar om haar weg te duwen. 'Ik heb nog iets.' 'Wat dan?' zucht ze. 'Kijk.' Ik haal het baseball-jack uit de plastic tas en geef die ook aan haar. 'Is dit een kleine hint dat ik moet gaan sporten?' 'Nee! Mies! Hij zal je vast leuk staan.' 'En jou nog leuker, want je gaat hem waarschijnlijk stelen zodra mijn geur eraan zit?' 'Juist.' 'Boefje.' 'En nu jij.'