That Damn Girl NL

1. Ally

Alison Janssen
'Je gaat naar een andere school.' 'Hoezo?' 'Ik kan niet meer voor je zorgen.' 'Pap!' 'Nee, niks. Ik ga op zakenreis.' 'Ugh, oké dan.' 'En aangezien je niet alleen thuis kan blijven wonen.' Hij overhandigt me een envelop. Ik haal er een brief uit. 'Een internaat?' 'Ja.' 'Oké, prima.' 'Je moet je spullen inpakken voor morgen.' 'Oké, ga ik dat doen.' Meeste mensen zouden helemaal gestrest reageren of boos worden, maar het boeit me toch niet. Misschien kan ik daar wel normale vrienden maken. Ik haal een koffer van zolder en prop al mijn spullen erin.

Zuchtend loop ik de grond op van het internaat. Ik word ontvangen door een vrolijk, best oké meisje. Alleen ze is niet bepaald mijn type. Ze heeft een felle roze haren en bruine ogen, ook is ze best klein. 'Hey, ik ben Tanja. Ik leid je vandaag rond en breng je naar je kamer. Ik zit in de leerlingenraad en help graag, dus als je iets nodig hebt. Kom vooral naar me toe,' zegt ze opgewekt. Ugh, vrolijke mensen, ik haat ze. 'Oké. Kan je me niet gewoon naar mijn kamer brengen? Ik vind de rest wel zelf uit.' 'Nope.' Ze pakt mijn pols en sleept me zowat mee het schoolgebouw in.

Een uur later en aardig wat schoolboeken rijker staan we voor de deur van mijn appartement. 'Klopt dit? Dit kan niet kloppen.' Ze kijkt nog eens op het briefje en naar de deur. 'Uh, tja. Dit is jouw kamer. Je deelt hem normaal met nog twee meiden, maar jij blijkbaar niet. Jij deelt hem met een meisje en een jongen. Ik zou voor hem maar oppassen. Carter kan een behoorlijke lul zijn en hij is de fuckboy van de school. Dus pas maar op met hem.' 'Geloof me, dat komt wel goed.' Ik gris de sleutel uit haar handen, maak de deur open en ga naar binnen. Een jongen zit op de bank met zijn hand in een zak chips en in alleen een joggingbroek. Geen verkeerd uitzicht moet ik toegeven. 'Yo, jij moet die nieuwe zijn?' 'Yup, dat klopt. Waar kan ik mijn spullen droppen?' 'Die deur links.' 'Ah, thanks.' Ik gooi de boeken op mijn bed en mijn koffer was hier al naartoe gebracht. 'En wie ben jij?' 'Maakt het wat uit? Ik ga toch niet me je naar bed.' 'Kom op. Ik woon wel samen met je.' 'Ugh, oké. Noem me maar Ally.' 'Oké, Ally, en hoezo heb je geen interesse?' Ik rol met mijn ogen en duw hem mijn kamer uit. 'Ey, je moet weten, er woont nog een meisje hier.' 'En wie is zij?' 'Mijn vriendin.' Ik schiet in de lach. 'En nu serieus?' 'We hebben vaker plezier samen, dus als je ooit iets hoort, komt dat daar vandaan, waarschijnlijk.' 'Nice. Hoe heet ze?' 'Michelle.' 'Oké. En waar is ze nu?' 'Nablijven.' 'Nice.' 'Joe! Ben er!' Ik kijk langs hem heen en zie het mooiste meisje wat ik ooit heb gezien. Bruin haar, felgroene ogen, iets langer dan ik. Ze is perfect. Ik sluit vlug mijn mond als ik door heb dat die open is. Ik schud mezelf wakker van mijn gestaar en richt mijn blik weer op Carter. Hij loopt naar haar toe en knuffelt haar. Als zij zich lostrekt, kijkt ze mij aan en zet wat stappen dichterbij. 'Damn, haar ogen zijn zo mooi.' 'Thanks. Wie ben je?' Ik zei dat hardop. Nice. 'Noem me maar Ally. Jullie nieuwe kamergenoot.' 'Michelle.' 'Oké.' We schudden elkaar de hand en haar hand is zo zacht en warm. Het ontketent iets in mij wat ik niet kende. Wow. 'Uhm, ja.' Ze trekt haar hand uit de mijne en draait zich om naar Carter. 'Zullen we haar meenemen vanavond?' 'Is goed. Ga je met ons mee, groentje?' 'Waarnaartoe?' 'Dat zie je nog wel.' 'Oké.'