That Damn Girl NL

12. Ally

Alison Janssen
Ik moet eerlijk tegen haar zijn. Ze moet het weten. Ze moet weten dat mijn vader me van het internaat af laat halen. Anders ben ik straks opeens weg. Ik vraag me af of mijn moeder me zou accepteren zoals ik ben. Waarschijnlijk niet. Ze is toch een monster, altijd geweest ook. Ze zal me niet goedkeuren, dat zal ze nooit. Ik kijk in de weerspiegeling van mijn computerscherm. Er staan tranen in mijn ogen en ik druk ze weg. Niet eraan denken. Ik kijk via mijn scherm naar Mies. Ze is gefocust op een blad aan het krabbelen. Haar ogen knijpen samen waarna ze rollen. Een diepe zucht klinkt. 'Het lukt echt niet, Al.' 'Jawel. Gewoon proberen.' 'Alison.' Hoe kent ze mijn volledige naam? Met opgetrokken wenkbrauwen draai ik om met de stoel. 'Wat? Tessels zei het.' 'Oh oké.' 'Waarom had je dat eigenlijk niet gezegd?' 'Vond ik niet belangrijk. Ik vind het sowieso een stomme naam.' 'Je hebt geen stomme naam.' Ze strekt haar arm uit en veegt een plukje haar voor mijn gezicht weg. Zo teder en zorgzaam. 'Niet huilen, waarom huil je?' Ze veegt een traan van mijn wang. 'Niks. Het is gewoon.' Ik maak mijn zin niet eens af en duik zowat in haar armen. 'Sst. Het komt goed.' Ze streelt mijn rug en ik begin alleen maar harder van te huilen. Ik houd van deze meid en er is geen ontkomen aan.

'Alison.' Ze kijkt even grijnzend op als ik zucht. 'Kan je me helpen?' 'Is goed, maar geen gezoen meer.' 'Deal.' Ik ga bij haar op bed zitten en kijk naar de som. 'Oké, je hebt gelijk, deze is wel lastig.' Ik pak de pen van haar over en begin te kliederen op een briefje. 'Zie je, ik ben helemaal niet zo dom.' 'Nou,' grijns ik. Ze geeft een zet tegen mijn schouder. 'Nee, niet afleiden.' 'Ugh.' Ze pakt een tennisbal en gooit hem tegen de muur aan. Ze herhaalt haar actie een paar keer. 'Kap is.' 'Nope. Ik moet mezelf ook vermaken.' 'Hier is je antwoord.' Ik schuif het blad onder haar neus. 'Yes! Thanks!' Ze pakt haar schrift en schrijft het over. 'Dat was de laatste. Thanks!' Ze geeft me een kus en mijn wenkbrauwen gaan omhoog. 'Je zei geen gezoen, dit was een kus.' Ik kijk weg van haar. Ze heeft helaas gelijk. 'Als je toch klaar bent.' Ik druk mijn lippen op de hare en ze gaat er grijnzend in mee. 'Zo is de onschuldige en verlegen Alison ineens verandert in een boefje door mij?' grijnst ze als ik me los trek. 'Je moest eens weten.' Ik ga weer verder en neem de leiding en ze lijkt het allemaal goed te vinden. Blijkbaar is ze toch niet zo dominant als ik dacht. Ik trek haar shirt uit en haar broek ook. 'En wat wil je nu gaan doen?' Ze geeft wat kussen in mijn nek.