That Damn Girl NL

23. Mies

Michelle Helsing
Ze ligt shirtless in mijn armen en ze is best koud. Ik trek haar wat meer tegen me aan. Ze rilt kort en de kippenvel is op haar huid te zien. 'Schatje toch.' Ik trek haar op me en de dekens volgen. Ze nestelt haar hoofd in mijn nek en ik hoor haar zacht zuchten. Ze is zo knap. 'Ik houd van je.' Ik druk nog een kus in haar nek voor ik ook in slaap probeer te vallen.

Grommend word ik wakker als ze opstaat. 'Nee.' Ik leg mijn armen om haar middel en trek haar dichter tegen me aan. 'Mies, laat los.' 'Nee.' 'Ik moet naar de les van Tessels.' 'Nou en.' 'Anders wordt ze boos, dat weet je.' 'Ugh.' Ik laat haar los en hoor een zachte giechel van haar kant. Misschien moet ik me dan ook maar omkleden. Ik sta op en kleed me om in mijn kamer. 'Mies, ik weet niet wat ik aan moet,' zeurt ze als ik net binnenkom lopen. 'Hier, deze.' Ik gooi haar mijn trui toe die ik al vast had. Ik dacht al dat ze dat zou zeggen. 'Thanks.' Ze trekt hem aan en drukt haar neus erin. Met die bril, slordige knot en de capuchon op is ze veel te schattig. Schattiger dan eigenlijk zou moeten. 'Wat is er?' giechelt ze. 'Nee, kappen nu.' 'Wat is er?' Ze zet een stap dichterbij en legt haar armen om mijn nek. 'Je bent te schattig zo.' Haar wangen worden een beetje rood door het compliment. 'Jij bent sowieso te knap.' Ze kijkt vlug naar de grond. Ik til haar hoofd op met mijn wijsvinger en haar ogen staan twijfelend. 'Wat?' 'Niks.' 'Jawel. Waar twijfel je over?' 'Of ik wel wat met jou aankan.' Ik zie de twinkeling in haar ogen. Zuchtend kijk ik weg. 'Wat?' 'Je bent soms zo vermoeiend.' 'Weet ik toch.' Ik kijk haar aan met een opgetrokken wenkbrauw, maar voor ik nog wat kan zeggen, drukt ze haar lippen op de mijne en daar verrast ze me compleet mee. Ze giechelt als ze terugtrekt. 'Kom, we moeten naar school.' 'Maar ontbijt.' Ze pakt mijn pols beet en sleurt me de kamer uit. 'Eten.' 'Niet zo piepen. Het is je eigen schuld.' 'Maar honger?' Ze zucht diep, draait om en drukt haar lippen op de mijne. Na een korte zoen kijkt ze me vragend aan. 'Goed genoeg gestild?' 'Nee.' Ik tuit mijn lippen, maar ze trekt me alweer mee. 'Ugh, Ally.'

'Ik hoorde dat je het echt zelf hebt gemaakt?' Tessels staat bij mijn bureau en arrogant kijk ik op. 'Ja, dus? Wen er maar niet aan.' 'Ik wil jou even spreken na de les, mevrouw Helsing.' 'Zal wel.' Ik draai me weer naar Esmay toe en ga verder met het gesprek over jongens. Het interesseert me helemaal niks, maar ik weet wat zij als hot beschouwd, dus easy.

'Waarom doe je zo anders als je apart met mij bent of als je met je groepje bent?' 'Boeit het?' 'Ja, mij boeit het. Ik wil weten hoe jij in elkaar zit.' Ik zucht diep. Het is weer het einde van de dag en alweer heb ik de les van Tessels. Ik staar naar de muur voor me. Volgens mij heeft Ally nog een uur les, dus ik kan hier nog een uur blijven zitten. 'Hallo? Michelle?' 'Ga toch weg.' Ze schrikt als mijn mobiel afgaat. 'Je zet je telefoon niet eens uit tijdens mijn les?' 'Dit is niet je les.' Ik neem op zonder erover na te denken. 'Hey, Mies.' 'Hey, baby.' Ik kijk verschrikt op naar Tessels. Oh shit. Ze kijkt boos. 'Waar ben je? Ik ben net uit. Mijn laatste uur viel weg. Kom je?' 'Uh, ik moet nog even wat doen, babe.' 'Oké? Tot zo dan?' 'Ik kom zo snel mogelijk.' Ik hang op voor ze nog wat kan zeggen. Heel vreemd, maar ik moet me uit deze situatie werken. 'Maar goed, het was heel gezellig, maar ik ga maar eens.' 'Nee.' 'Ja.' Ik pak mijn tas van de grond en begin te lopen richting de deur. 'Nee, ga zitten.'