Datum 31: Superficial Feelings

667 31 16
                                    

OUTDOOR MEDICAL SHELTER A-5

HANNESWORTH INSTITUTE FOR MILITARY ACADEMICS

CITY OF LAURENE, XAVIERHELD COLONY

13:57H (01:57PM)


Ielvy's Point of View

Pinagmasdan ko ang maiging paglagay ni Lieutenant Revienne ng isang cold compress pad sa noo ni Ivann na mapahanggang ngayon ay nakahilata parin sa folding bed ng medical shelter na nagawang i-set up ng mga academy medics dito, hindi kalayuan sa examination field.

Halata ang panghihina sa katawan ng aking kasama until now.

Anyways, hindi ko naman talaga siyang magawang sisihin sa sinapit niya. It's freaking 35 degrees outside, the sun is shining like it's gonna explode anytime soon like a super nova, and as he was tasked to run under that extreme scorching heat.

Well, it's all part of the academy's physical examination at wala kaming magagawa kahit umiyak pa kami ng dugo sa kakareklamo.

Why do we have to endure all of this shit?? Yeah. Oo nga pala.

We were intentionally sent here at the first place by some influential people for their reasons.

And funny how their intentions synchronizes well. Same minds think alike. They are truly meant for each other, I suppose.

"Ayos naba ang pakiramdam mo, Ivann?" The gentle military nurse worriedly asked.

Napatango lang si Ivann na tilay bay nakakita ng isang anghel na nahulog mula sa kalangitan. Damn it Ivann. Put yourself together!

"Magiging maayos lang po ba siya?" I asked as I looked through her.

Buong ngiti namang tumango saakin ng nasabing tinyente. Natigilan ako sakanyang mga matatamis na ngiti.

It looks like I've been struck by the smile of an angel. Hindi ko nga maisisi si Ivann kung bakit natutunganga lang siya habang nakahilata.

She's indeed very beautiful. A beautiful flower growing in the midst of a haystack.

"Yes. It seems na he just suffered a mild heat stroke out there. Mabuti at agad natin siyang nagapan, kundi mas malaking problema pa ang aabutun ni Ivann." She patiently explained.

Ngumiti siya muli habang ibinaligtad ang cold compress mula sa noo ang aking kasama. There's something in her smile.

Hindi ko ma gawang mai-explain ng maayos. As if those smiles were only superficial. Is she hiding a burden beneath those smiles?

Inilapag niya ang kanyang hawak na steel medical bowl sa may mesa at napatitig kay Ivann. Ang kanyang mga malumanay at matatamis na mga ngiti ay dahan-dahang napalitan ng bahid ng pagkaseryoso.

Umalingaw-ngaw ang katahimikan sa buong tent, as both of our eyes are pressed closely on the said lady in front of us. Her hands slowly tightened onto her navy blue skirt.

"Would, you like to be my subordinate, Ivann?"

Halos manlaki ang aming mga mata saaming narinig mula kay Lieutenant Revienne. Agad akong napatingin kay Ivann na halos hindi na kumurap dala ng sobrang gulat.

Is she that serious????

Her eyes were filled with seriousness on her every glare. Why the heck will I even ask such funny question on myself anymore??

I'm certain, at this point, she' not even displaying superficial feelings anymore.

Mabilis na nabaling ang aming tingin at atensyon nang marinig namin ang pag angat ng talukbong ng medical tent.

Napalunok ako ng laway as I realized the figure behind the raised cloak.

Code 365 Project MemoryWhere stories live. Discover now