Tweede Kans

Hoofdstuk 30.

'Goed gespeeld!' Kyle liep de kleedkamer door en drukte zijn vuist tegen die van de jeugdspelertjes aan om ze te feliciteren met de overwinning. Éen voor één gaven ze hem grijnzend een boks terug. Ze hadden de nummer 1 in de competitie verslagen met 3 tegen 1 waardoor ze nu nog maar op twee punten achterstand stonden.

'Als we zo door blijven spelen maken we misschien nog wel kans op dat kampioenschap' vertelde Kyle het team enthousiast.

'We gaan aankomende woensdag hard trainen. Ik heb vandaag een paar puntjes gezien die we kunnen verbeteren en dan heb ik er alle vertrouwen in dat we volgende week die uitwedstrijd ook winnen.'

'Maar we missen een training wanneer jij in Madrid bent' merkte Suus opvallend op.

Kyle had nog geen moment gedacht aan de training die hij niet zou kunnen geven wanneer hij in Madrid was voor het Champions league duel. Ondanks dat Donny hem hier van te voren voor gewaarschuwd had, was het compleet aan zijn aandacht ontsnapt. Misschien wilde hij er gewoon wel niet aan denken.

Kyle glimlachte om het bezorgde gezichtje van het meisje. 'Ik regel wel wat' stelde hij haar gerust. Misschien kon hij wel een Master Class regelen van een oud Ajax-speler, al achtte hij die kans klein. Die wilden vast geen master Class geven aan een concurrerend team, ook al was het nog maar een jeugdteam.

Hij haalde een zak Mars uit zijn tas en liet deze de kleedkamer rondgaan. Na zo'n overwinning verdiende het team wel wat lekkers. Dus beloonde hij ze net als de andere keren op een traktatie.

'Speelt u vanavond?' wilde Lucas nieuwsgierig weten.

'Misschien wel' knipoogde Kyle geheimzinnig terug.

'Wij gaan kijken, toch Daan?' riep Lucas enthousiast naar zijn beste vriend die volmondig "ja" knikte met volle mond.

'Leuk' glimlachte Kyle terwijl hij op zijn horloge keek. De wedstrijd was later begonnen waardoor hij op moest schieten wilde hij nog op tijd zijn voor de laatste bespreking. Hij had Matthijs beloofd niet te laat te komen en als het even kon wilde hij die belofte niet breken.

'Willen jullie de kleedkamer zo even opruimen?' vroeg Kyle bezorgd toen hij de rommel zag. Scheenbeschermers, wikkels van de Mars en pakjes drinken lagen verspreid over de vloer. Verder hadden een aantal kinderen hun schoenen niet uitgeklopt waardoor er zwart zand door de hele kleedkamer heen lag. In zijn hoofd maakte hij alvast een aantekening dat hij ze daar de volgende training strenger op moest wijzen. Vooral bij een uitwedstrijd wilde hij dat de jongens zich goed gedroegen.

Normaal gesproken ruimde hij de kleedkamer altijd zelf netjes op en veegde hij de vloer aan. Nu had hij daar alleen geen tijd voor. De voorbereidingen op de wedstrijd van vanavond begonnen met een half uur. Gelukkig had hij geregeld dat Mila met zijn ouders en Zoey meereed anders zou hij haar ook nog eerst moeten ophalen. Mila vond het geen enkel probleem en verheugde zich er juist op om Zoey weer te zien. Volgens mij kon zijn vriendin het inmiddels beter vinden met zijn zusje dan hijzelf.

'Ik ben bang dat wanneer ik nu niet ga, ik vanavond helemaal niet meer speel' grijnsde hij vervolgens naar de spelertjes, die maar al te graag wilden zien hoe goed hun trainer nu werkelijk was.

Suus glimlachte dan ook geruststellend naar haar trainer. 'Komt goed coach, wij ruimen de kleedkamer wel op.'

De rest van het team knikte instemmend, wat hem verbaasde. Als hij dit team een jaar geleden had gevraagd om de kleedkamer op te ruimen hadden ze hem met grote ogen aangekeken en hem voor gek verklaard. Blijkbaar had hij daarin dan toch wat vooruitgang geboekt.

'Bedankt jullie zijn toppers' lachte Kyle naar zijn team waarna hij zijn spullen verzamelende en deze in zijn tas stopte. Haastig liep hij de kleedkamer uit en stapte hij in zijn auto waarna hij richting de club reed.

Kyle parkeerde zijn auto op de drukke overvolle parkeerplaats waarna hij met zijn sporttas over zijn schouder het gebouw in rende. Hij was laat. Tien minuten maar, maar wel te laat.

Toen hij de kleedkamer in liep staarde de gehele selectie hem aan.

Carel keek verschrikt op van zijn mobiel. Daley en Matthijs beëindigden het gesprek wat ze aan het voeren waren en Frenkie zette de muziek van Ronnie Flex die door de kleedkamer galmde uit.

Grijnzend haalde Kyle zijn hand door zijn haar. 'Ik weet het ik ben te laat, maar we hebben wel gewonnen van de nummer 1 en dat gaan we vanavond ook doen' riep hij opgewekt door de kleedkamer waarna hij zijn tas op een bankje gooide.

Bezorgd bekeek Matthijs het opgewekte gezicht van Kyle. Zijn ogen gingen naar Klaas-Jan Huntelaar die richting Matthijs knikte.

'Waarom nam je je telefoon niet op toen ik belde?' verweet hij Kyle voorzichtig.

'Had je gebeld dan?' vroeg hij zich hardop af waarna hij zijn telefoon uit zijn jaszak haalde en het scherm ontgrendelde.

'Hij stond op stil verklaarde' Kyle zich tegenover Matthijs, die volgens hem wel opeens heel streng deed.

Toen Kyle nogmaals naar zijn scherm keek werden zijn ogen groot. Hij had niet alleen drie gemiste oproepen van Matthijs, naast Matthijs hadden 23 anderen hem ook geprobeerd te bereiken. De meeste oproepen waren van personen van de club maar ook zijn vader, moeder, zusje, Mila, Daley en de trainer hadden hem geprobeerd te bereiken. Echter had Kyle sinds hij vanochtend om 10 uur het sportpark van FC Muinen opreed niet meer op zijn mobiel gekeken. Elke oproep was langs hem heen gegaan doordat hij druk bezig was de jongens klaar te stomen voor de belangrijke wedstrijd.

Zijn hart begon sneller te bonzen terwijl de adrenaline door zijn lijf heen raasde.

'Wat is hier aan de hand?' vroeg Kyle met een schorre stem. Door de stilte die heerste in de kleedkamer nadat Frenkie de muziek uitgezet had, klonk zijn stem na in een echo.

Carel keek naar Klaas-Jan, die op zijn beurt weer met een veel betekende blik naar Matthijs keek.