Tweede Kans

Hoofdstuk 26.

'Doe je mee?' vroeg Daley aan Kyle toen hij een pakje kaarten uit zijn tas haalde.

'Wat spelen jullie altijd?' vroeg hij aan Daley.

'Nog steeds klaverjassen' deelde Daley mee terwijl hij de kaarten schudde.

'Wij tegen Carel en Mathijs?' vroeg Daley aan Kyle die meteen knikte. De vlucht naar Florida was lang en tegen een potje klaverjassen zei hij meestal geen nee.

Uiteindelijk wonnen Carel en Mathijs twee potjes en Daley en Kyle maar één. Hij kon nu als excuus gaan gebruiken dat hij het in geen vier jaar meer had gespeeld, maar hij wist zelf ook wel dat hij nooit de beste was geweest in dit spelletje.

'Ik hoop dat je in Fifa beter bent' lachte Carel.

Daley rolde gelijk zijn ogen. 'Komt mister Fifa weer aan hoor. Doe je überhaupt nog wat anders?'

Carel haalde zijn schouders op. 'Mwa, Zo af en toe trap ik zelf ook wel eens een balletje op het veld.'

'Goh meen je die?' grinnikte Matthijs.

Het vliegtuig landde in de avond in Florida waarna ze met de bus richting het hotel reden.

Kyle deelde door de gelijke eerste letter in de achternaam een kamer met Donny, maar nadat Donny hierover begon te klagen wisselde hij met Matthijs.

Kyle bemoeide zich er verder niet mee. Het maakte hem niet uit met wie hij op de kamer sliep. Hij was hier niet voor de gezelligheid, hij was hier om beter te worden.

'Wil je links of rechts?' vroeg Matthijs hem toen ze de kamer inliepen.

'Maakt mij niet uit' antwoordde Kyle.

'Dan claim ik het bed bij het raam' grijnsde Matthijs waarna hij zijn koffer naast het bed zette.

Zelf zette Kyle zijn koffer bij het andere bed neer.

In zijn trainingspak liep Kyle naar de ontbijtzaal waar hij zoals gewoonlijk een kommetje vulde met yoghurt en ontbijtgranen. Ze waren inmiddels al vier dagen in Florida en hij begon steeds meer te wennen aan de warmere temperaturen. Gisteren waren ze naar het Universal Park geweest. Waar hij lekker met Frenkie de Jong en Carel Eiting door het park kon lopen, had Matthijs de Ligt als aanvoerder verschillende verplichtingen. Pas veel later kon hij bij het groepje aansluiten.

In één van de souvenirwinkeltjes had Kyle nog een twintigtal sleutelhangers meegenomen voor zijn jeugdteam. Hij wist dat hij ze op deze manier veel te veel begon te verwennen, maar hij hield nu eenmaal van die jochies. Hij kon zich nog goed herinneren hoe blij je op die leeftijd werd van een kleinigheidje.

Vanaf vandaag was er geen tijd meer voor uitstapjes. Het programma bestond uit veel trainen en verplichte rustmomenten.

'Goed geslapen?' vroeg Klaas-Jan toen Kyle bij hem aan de tafel ging zitten.

'Ja hoor prima, en jij?' antwoordde Kyle.

'Ik kan niet wachten tot ik weer thuis ben' verzuchtte de oud international.

Kyle trok vragend zijn wenkbrauwen omhoog.

'Mijn dochter is ziek. Niets ernstigs hoor, gewoon griep maar ik weet dat Maddy nu wel wat extra hulp kan gebruiken.'

'Ze is één van de sterkste vrouwen die ik ken. Ze redt zich vast wel' probeerde Kyle zijn teamgenoot moed in te praten.

'Ik weet het' glimlachte Klaas-Jan terug.

'Ik heb gewoon soms het gevoel dat ik zoveel mis. Over twee weken beginnen haar zwemlessen, maar ik kan er niet bij zijn omdat ik dan zelf moet trainen. Laatst miste ik ook al haar balletuitvoering. Dat zijn dan alleen nog maar de officiële dingen, ik wil niet weten hoe veel andere dingen ik gemist heb. Begin pas met kinderen na je carrière' raadde hij Kyle dan ook aan, die op dit moment überhaupt nog niet over kinderen nadacht.

Medelevend keek Kyle naar Klaas-Jan. 'Waarom bel je ze niet even, dan ga je vast met een veel fijner gevoel de training in.'

Klaas-Jan volgde het advies op en pakte direct zijn mobiel om naar huis te bellen.

Toen de trainer een kwartier later liet weten met de training te willen beginnen, liet hij zijn teamgenoot nog even doorbellen. Hij had even tijd nodig voor zijn gezin en als je hem nu forceerde te trainen, leverde dat toch geen prestaties op.

'Focus jongens' riep Erik ten Hag over het veld heen. 'Die passe moet veel scherper Frenk.'

Frenkie veegde een paar zweetdruppeltjes van zijn voorhoofd waarna hij opnieuw de bal richting Kyle schoot.

'Ziet er al beter uit' complimenteerde de trainer de spelers waarna hij doorliep naar het groepje die de bal tussen meerdere pionnen zigzagde.

Vanuit zijn ooghoek zag Kyle hoe Klaas-Jan even met de trainer praatte en vervolgens met een bal achter de rest van de jongens aan rende. De dikke frons op het midden van zijn hoofd was weggetrokken en hij zag er veel meer ontspannen uit.

'Hoe denk jij over Barcelona?' vroeg Frenkie plots aan Kyle. De afgelopen week had Kyle Frenkie meerdere keren zien praten met zijn zaakwaarnemer. Hij had er alleen nooit naar gevraagd. Als er iets speelde hoorde je dat vanzelf wel.

'Hoezo vraag je dat?' antwoordde Kyle terug.

De blonde jongen haalde zijn schouders op. 'Gewoon. Jij hebt jaren geleden ook voor die keuze gestaan.' Frenkie stopte met overpassen en keek Kyle met zijn handen in zijn zij aan.

'Ik was nog een jeugdspeler' antwoordde Kyle lachend. 'Dat kan je niet met jouw situatie vergelijken.'

'Maar als jij in mijn positie stond, zou Barcelona dan een optie zijn?' drong Frenkie aan.

'Volgens mij is Barcelona altijd een optie. Het is een topclub en hun speelstijl sluit aan bij die van Ajax' gaf Kyle eerlijk antwoord op zijn vraag.

'Denk je niet dat het te vroeg is? Hoe vaak komt het wel niet voor dat een Nederlands talent, in het buitenland minder goed gaat presteren?' Frenkie was bang dat hij bij het rijtje talenten aansloot die in het buitenland een mislukking waren geworden. Hij kon er genoeg opnoemen Afellay, Van der Wiel en zelfs zijn oud-ploeggenoot Justin Kluivert waar iedereen vorig jaar nog met lof over sprak, kwam niet eens meer in aanmerking voor het Nederlandse Elftal.

Kyle haalde zijn schouders op. 'Uiteindelijk wil je toch een keer naar het buitenland. Wat kan er je gebeuren? Als je het niet probeert zal je er nooit achter komen' sprak hij de woorden uit waarmee Mila hem overgehaald had om het Ajaxcontract te tekenen.

Frenkie haalde zijn schouders op 'Ik wil sowieso niet halverwege het seizoen weg.'

'Luister gewoon de praatjes aan en doe waar je je goed bij voelt. De zakelijke kant hoef je je geen zorgen over te maken, dat doet je zaakwaarnemer wel. Je moet gewoon een goed gevoel en een klik hebben met de club en als dat er is komt de rest wel.'

Frenkie keek al wat opgeluchter door de woorden van Kyle en trapte de bal weer zijn kant op om de training te vervolgen.