Tweede Kans

Hoofdstuk 23.

'Mag ik jullie officieel voorstellen aan jullie nieuwe teamgenoot.' Grijnzend keek Kyle toe hoe Erik ten Hag het nieuws bekend maakte aan de rest van de selectie.

'Echt waar?' Daley keek blij naar Kyle.

Toen Kyle zijn vraag met een knik bevestigde, omhelsde Daley zijn vriend.

'Zo gaaf man. Het is je gegund.'

Kyle glimlachte terug om de mooie woorden van zijn vriend. Ook de rest van de spelers kwamen langs om Kyle te feliciteren met zijn contract.

'Tot wanneer heb je getekend?' vroeg Matthijs belangstellend.

'Volgende week ga ik officieel tekenen tot de zomer van 2022.'

'Lekker man' complimenteerde Matthijs zijn nieuwe teamgenoot.

Toen de rest van de spelers Kyle gefeliciteerd hadden, ging hij zich douchen en omkleden.

'Moest jij vandaag niet een team coachen?' vroeg Donny opmerkend terwijl Kyle de rits van zijn dikke winterjas dicht ritste.

'Normaal wel, maar het is afgelast' antwoordde Kyle.

Donny grijnsde om het antwoord van Kyle. 'Dan denk ik dat je binnenkort niet meer hun coach kan zijn. We gaan in januari op trainingskamp. Lijkt me een beetje moeilijk vanuit Florida.'

'Hun hebben ook gewoon winterstop hoor' antwoordde Kyle terug waarna hij opstond om de kleedkamer te verlaten. Hij wist precies welke kant dit op ging en daar had hij nu even helemaal geen zin in. Vooral niet nu hij net het goede nieuws over zijn contract had gehoord.

'Wees nu realistisch Kyle. We trainen vaak op zaterdag, wil je die training elke keer overslaan. En wat als we een Champions league of KNVB wedstrijd hebben op woensdag avond? Kan de trainer je dan ook niet opstellen omdat je training moet geven aan een amateurclub?'

Kyle negeerde Donny's relaas. Als hij met het bestuur van FC Muinen ging praten kwamen ze daar echt wel uit. No way dat hij het op gaf. Hij hield van dat team.

'Tot morgen Don' riep hij richting de blonde jongen terwijl hij de kleedkamer uit liep. Morgen was de laatste wedstrijd voor de winterstop. Zoals gewoonlijk zou hij die wedstrijd met de rest van de reservespelers doorbrengen in de dug-out. Zolang dat contract nog niet getekend was, kwam hij er toch niet in.

'Tot morgen Kyle' riep Carel vrolijk terug terwijl Donny verontwaardigd toekeek hoe Kyle niet naar hem luisterde.

'Kan jij volgende week donderdag toevallig ook vrij krijgen?' vroeg Kyle toen hij de woonkamer van zijn ouders binnen wandelde.

John haalde zijn schouders op. 'Waarschijnlijk wel. Daar doen ze nooit zo moeilijk over.'

'Mooi' grijnsde Kyle. 'Ik wil graag dat jullie er bij zijn wanneer ik voor de tweede keer mijn contract voor Ajax ga tekenen.'

'Dat meen je niet' glunderde Ellie trots. Ook John was blij dat hij binnenkort zijn zoon weer kon bewonderen op het groene gras in de Arena en belde meteen zijn werkgever op om te vertellen dat hij volgende donderdag vrij nam.

'Weten Zoey en Mila het al?'

Kyle schudde ontkennend zijn hoofd. 'Zoey is met Mila mee naar Enschede, ik krijg ze niet te pakken.'

'Moet je ook niet willen. Vrouwen worden boos als je hun shopsessie verstoord' tipte John zijn zoon.

'Niet waar' beet Ellie haar man meteen toe waarna hij verontschuldigend zijn handen in de lucht wierp. Het was duidelijk wie de baas was in huize Bosman.

'Ik denk dat dit wel een "Drie Graefjes" momentje is' opperde Ellie, wat haar direct een grijns van Kyle opleverde.

Geluksmomentjes werden in de familie gevierd met de taarten van de Drie Graefjes. De Strawberry Swirl, was al Kyles favoriet sinds hij klein was en kon hij moeilijk laten staan.

'Ik denk het ook' grijnsde Kyle meteen terug.

Niet veel later zaten de drie familieleden van de familie Bosman in het knusse gebouw van de Drie Graefjes.

'Je moet me toch vertellen hoe je dat doet. Die verslaving van jou aan chocolademelk en taart met zo'n lichaam?'

Ellie keek naar het afgetrainde lichaam van haar zoon terwijl er bij haar zelf, door de jaren heen, een klein buikje was ontstaan.

'Sporten mam' lachte Kyle naar zijn moeder.

Ellie rolde haar ogen. Ze had haar abonnement op de sportschool al minstens vier maand niet gebruikt. Vlak daarvoor was ook haar goede voornemen om met haar man mee te gaan hardlopen gestrand.

'Misschien moet ik daar inderdaad maar weer eens mee beginnen' mompelde Ellie voor zich uit. Met de feestdagen op komst, wilde ze niet weten hoeveel kilo's er nog bij zouden komen.

'Gezellig' glimlachte John naar zijn vrouw waarop Ellie direct haar hoofd schudde.

'Denk maar niet dat ik in deze kou met jou mee ga hardlopen. Ik zoek vanavond wel mijn Basic Fit pasje weer op.'

'Of je kunt die taart laten staan' opperde Kyle zich al verheugend op het extra stuk wat hij naar binnen kon werken.

Ellie schudde opnieuw haar hoofd. 'Dacht het niet Bosman, die taart is heilig.'

'Ik kon het proberen' antwoordde hij nonchalant waarna hij een stukje carrot cake van zijn moeders bordje prikte.

Bestraffend sloeg Ellie op de vingers van haar zoon. 'Afblijven.'

'Ik snap nog steeds niet waarom jullie niet op ons hebben gewacht' riep Zoey boos naar haar broer. Kyle keek hoopvol naar het podium maar het zag er niet naar uit dat de pubquiz binnen enkele seconden zou beginnen'.

'Ik heb voor jullie toch ook een stuk taart meegenomen' zuchtte Kyle.

'Dat is anders dan wanneer je het daar opeet' antwoordde Zoey haar broer.

Kyles wenkbrauwen sprongen geamuseerd omhoog. 'Ik mag een contract bij Ajax tekenen, en het enige waar jij je druk om maakt is dat jij je taart thuis moest opeten?'

'Precies' antwoordde Zoey terug. 'Dat is gewoon een familie dingetje. Dat doen we altijd met z'n vieren. Tradities Kyle, die moet je in stand houden.'

Opnieuw liet Kyle een zucht horen. Hij had geen zin in deze discussie. Correctie, hij had helemaal geen zin om hier vanavond te zijn. Zeker niet na wat er gisteravond met Zoey gebeurd was. Voor Zoey was het winnen van de pubquiz alleen zo belangrijk dat ze vanavond persé heen wilde gaan.

'Ik ga wel wat te drinken halen' onderbrak Mila de stilte waarna ze opstond richting de bar. Kyle hield, Mila vanaf het tafeltje nauwlettend in de gaten. Hij had Stijn nog niet gezien en wilde absoluut niet dat Mila na Zoey het volgende slachtoffer van hem werd.

Het geluid van een schrapende keel, zorgde ervoor dat Kyle zijn ogen verplaatste van de bar naar de persoon voor hem.

'Kan ik bij jullie komen zitten' vroeg Donny terwijl hij een hand door zijn blonde haar haalde.

Kyle keek naar Zoey die ongeïnteresseerd haar schouders op haalde.

'Je doet maar' antwoordde hij zijn teamgenoot, die een stoel bij een ander tafeltje vandaan trok en erop ging zitten.

'Wat ik je vanmiddag dus wilde vertellen is dat...-'

'Don stop' onderbrak Kyle hem. Hij had geen zin om van de ene in de andere discussie verzeilt te raken en was zeker nog niet vergeten dat Donny vanmiddag had aangedrongen om te stoppen het jeugdteam te coachen.'

'Komen je vrienden niet vandaag?' probeerde Kyle het onderwerp te veranderen.

Donny schudde zijn hoofd. 'Ik heb ze verteld dat ze niet moesten komen.'

'Verstandig' mompelde hij terwijl hij de glazen van Mila overnam.

'Tjee het ziet er nog erger uit dan..' Mila slikte de laatste woorden weg en keek met een schuin oog naar Zoey.

'Dan wat?' wilde Donny weten.

'Dan Kyle me vertelde. Doet het veel pijn?' vroeg Mila de jongen.

Kyle fronste zijn hoofd. Hij had Mila niet eens verteld dat Donny in elkaar was geslagen. Waarschijnlijk had ze iemand anders van de club gesproken. Deze nieuwtjes gingen nu eenmaal snel rond.

'Valt mee. De ander zag er erger uit' grapte Donny terug.