Tweede Kans

Hoofdstuk 24.

Je hebt je teruggetrokken uit de quiz?' vroeg Zoey ongelooflijk.

'Dat zei ik toch zojuist?' antwoordde Donny het meisje naast hem.

'Maar waarom dan? Je stond bovenaan, zelfs als je vandaag vijfde wordt heb je de algemene ranking nog gewonnen.'

Donny haalde zijn schouders op. 'Winnen is niet altijd belangrijk.'

Kyle kon niet geloven wat Donny zei. Voor Donny was winnen wel altijd belangrijk. Dat bleek wel uit de wedstrijdjes die ze tijdens de trainingen hielden. Als Donny in het verliezende team zat, dan werd hij er niet gezelliger op.

'Daarbij..' ging Donny verder. 'heb ik geen team meer, ik sta er in m'n eentje voor.'

'Alsof jij die vragen niet in je eentje kan beantwoorden' vroeg Zoey nog steeds argwanend.

'Dat zou inderdaad kunnen, maar ik wil alleen eerlijk winnen' verklaarde Donny zich nader.

'Wat een onzin. Als jij na een schwalbe een penalty krijgt, schiet je die ook niet expres over omdat je zo nodig "eerlijk" wilt winnen.'

Donny schudde grijnzend zijn hoofd. 'Klopt. Gelukkig hebben we daar nu de VAR voor.' Met zijn vingers gebaarde hij het wel bekende vierkant.

Zoey liet een zucht horen. 'Ik snap gewoon niet waarom je je zou terug trekken.'

'Dat hoef je ook niet te snappen, wees gewoon blij met de winst.'

Die avond kon Zoey, de overwinningsbeker in ontvangst nemen in tegenstelling tot de twee jaar daarvoor waar het team van Donny er met de winst vandoor was gegaan. De café eigenaar reikte Zoey de wisselbeker aan waarna ze onder luid applaus weer terug liep naar haar tafeltje.

'Bedankt dat jullie me geholpen hebben om eindelijk deze idiote quiz te winnen' grijnsde Zoey.

'Tuurlijk, alles voor mijn kleine zusje.' Zoey omhelsde haar broer en kuste zijn geschoren wang.

Ook Mila kreeg een dikke knuffel van Zoey. 'Bedankt voor al die keren die knul het af liet weten' Zoey wenkte naar Kyle die meteen verontwaardigd zijn wenkbrauwen op trok.

Toen ze Mila losliet stond Donny voor haar. 'Ik denk dat ik jou ook moet bedanken' stamelde Zoey voorzichtig.

Donny's mondhoeken krulden omhoog. 'Geen probleem. Ze zeggen dat als je een keertje niet, de volgende overwinning extra lekker voelt.'

'Dan hoop ik dat jullie morgen winnen' knipoogde Zoey naar Donny waarna ze naar haar vriendinnen liep.

Gelukkig voor Donny en de rest van het team viel er die dag erna ook voor hen wat te vieren. Ajax won de laatste wedstrijd van het seizoen met 3 tegen 1 waarna voor hen de winterstop was begonnen.

Eerste kerstdag brachten Kyle en Mila apart bij hun ouders door. Ze hadden dit allebei al van tevoren afgesproken en wilde beide moeders niet teleurstellen. Tweede kerstdag gingen ze samen naar Artis. Kyle was erachter gekomen dat Mila nog nooit naar de Amsterdamse dierentuin was geweest en bracht daar op de feestdag verandering in. Mila genoot van de bosrijke omgeving en de dieren terwijl Kyle het alleen maar fijn vond dat hij Mila de hele middag kon vasthouden. Hij moest er niet aan denken dat hij straks op trainingskamp moest naar Florida en haar hier alleen achter moest laten. Hij zag er tegenop, misschien nog wel meer dan tegen die eerste training een aantal weken geleden.

De woensdag na kerst had Kyle zijn voetbalteam bij elkaar geroepen. Ondanks de kerstvakantie was het hele team compleet. Zoals beloofd wilde hij eerst het nieuws bekend maken aan zijn eigen team, voordat hij morgen het contract ging tekenen waar de pers bij was.

Met twee dozen taart van de Hema liep Kyle het sportpark van FC Muinen op.

'Hebben we wat te vieren coach?' vroeg Suus nieuwsgierig.

'Dat hebben we zeker.' Glimlachte Kyle terug naar het meisje.

Toen het complete team in de kantine zat liet Kyle twee jochies de dozen open maken. In de eerste doos zat een taart met als foto het logo van FC Muinen. In de tweede doos zat een gelijke taart maar daar was het logo van FC Muinen veranderd in die van Ajax.

'Betekent dit wat ik denk dat het betekent?' vroeg Lucas grijnzend aan zijn coach.

Hij had er altijd al vertrouwen in gehad dat zijn coach binnenkort zou uitkomen in het tenue van zijn favoriete club.

Kyle grinnikte om de glunderende oogjes van het jochie. 'Dit betekent dat ik morgen mijn contract voor Ajax ga tekenen, maar alsnog jullie blijf coachen.'

Het team begon te juichen waarna Kyle een sierlijke buiging maakte.

'Ik hoop dat dit nieuws de moeite waard was om in jullie kerstvakantie toch te komen.'

'Sowieso' riep Lucas naar Kyle terwijl hij een stuk taart in zijn mond propte.

'Kunt u ook kaartjes regelen voor de wedstrijden?' riep Ronny brutaal.

'Als ik in de basis speel, zorg ik ervoor dat jullie op de tribune zitten' vertrouwde hij hem toe.

Ajax 1 draaide goed met de huidige spelers, dus Kyle verwachtte niet dat hij snel in de basis zou spelen. Hij zou zich net als ieder andere spelers eerst moeten bewijzen. Daarbij was de spitspositie vaak niet de positie die veelal veranderde. Als de coach daar veranderingen inbracht gebeurde dat vaak in de 70ste minuut als wanhoopspoging.

'Ik heb ook nog een aantal huiselijke mededelingen voor jullie' riep Kyle het team tot orde.

'De afgelaste wedstrijden worden ingehaald op 19 januari en 2 maart. Geven jullie dit door aan jullie ouders?'

Kyle deelde de briefjes uit zodat de ouders zouden weten wie er naar de uitwedstrijden moesten rijden.

De volgende ochtend werd Kyle wakker met Mila in zijn armen. Ontspannend sloeg hij zijn armen nog wat steviger om haar heen. Zijn ogen staarden naar het plafond.

Mila legde haar hoofd tegen zijn borst en streelde de scherpe lijn van zijn kaak. 'Wat gaat er door je heen?' vroeg ze de jongen. Ze herkende die blik van toen ze Kyle nog maar net had ontmoet.

'Een hele boel' grinnikte Kyle waarna hij zijn gezicht naar Mila's nek bracht. Hij wilde haar achter haar oor kussen maar Mila hield hem tegen.

'Niet doen' fluisterde ze. 'Niet doen alsof er niets aan de hand is. Ik zie dat er je iets dwars zit.'

'Het is niets' fluisterde Kyle terug. 'Ik ben gewoon een beetje zenuwachtig voor vanmiddag. Zo'n contract tekenen is niet niets.'

Mila kuste Kyles wang. 'Maak je niet druk. Ik help je wel je handtekening in het juiste hokje te zetten.'

Ze wist dat Kyle niet zenuwachtig was voor het zetten van die handtekening maar voor de verplichtingen die daaruit voortrolden. Als hij eenmaal dat contract getekend had kon hij zich niet meer zomaar terug trekken en dat maakte hem bang. Ze wist echter ook dat Kyle dat nooit zou toegeven dus hield ze verstandig haar mond. Ze zou er voor hem zijn op de momenten dat hij haar nodig zou hebben.