Μια νεράιδα για τη Φιλίπα

Νυχτερινή επίσκεψη

Τα λόγια της Μαργαρίτας βούιζαν μες στο κεφάλι μου και με ζάλιζαν. Ούτε μπουκιά δεν πήγαινε κάτω. Αν προσπαθούσα να φάω, μάλλον θα τα 'βγαζα.

Λάθος είχα καταλάβει. Μου παρίστανε τη φίλη για να κάνει απλώς τη δουλειά της πιο εύκολη. Καθόλου δε με συμπαθούσε. Μόλις πριν από λίγη ώρα σκεφτόμουν πόσο καλά τα πηγαίναμε, σαν αληθινές φίλες σχεδόν. Τι χαζή που είμαι.

Άδειασα το περιεχόμενο του πιάτου μου στα σκουπίδια και επέστρεψα μόνη μου στην τάξη.

Καθώς περνούσα μπροστά από τον πίνακα ανακοινώσεων, τα πόδια μου κόπηκαν. Ήθελα να πάρω το χαρτί με τη συμμετοχή μου στο διαγωνισμό κακ να το σκίσω, ή να σβήσω το όνομά μου. Αλλά το ίδιο χαρτί υπήρχε παντού στο σχολείο και στο γραφείο υπήρχε επίσης αντίτυπο. Δε θα γινόταν τίποτα αν το έσβηνα από δω. Έτσι κι αλλιώς, μια φωνούλα μέσα μου έλεγε πως στο διαγωνισμό θα πήγαινα, κι ας ήταν η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου. Ήταν ο μόνος τρόπος να ξεπεράσω εκείνο το ρεζιλίκι πριν από χρόνια. Αν το κατάφερνα αυτό, θα μπορούσα να καταφέρω τα πάντα.

Έπρεπε να το πιστέψω, γιατί μπορεί να μη με συμπαθούσε η Μαργαρίτα, αλλά στη δουλειά της ήταν καλή. Ήθελε να την κάνει, να τελειώνει, για να επιστρέψει στη Νεραϊδοχώρα, ή όπου αλλού ζούσε, οπότε θα έκανε τα πάντα για να τελειώνει με την ευχή μου.

Ναι, την απόφασή μου την είχα πάρει και στο διαγωνισμό θα πήγαινα.

~timeskip~

Με τη Μαργαρίτα δε μιλήσαμε την υπόλοιπη μέρα. Ούτε καν κοιταχτήκαμε. Δεν άντεχα. Της έριξα μερικές κλέφτες ματιές μια-δυο φορές και κατάλαβα ότι ήταν το ίδιο δυστυχισμένη μ' εμένα. Σκεφτόμουν πόσο πιο πολύ μπορεί να απολάμβανε την αποστολή της αν είχε αναλάβει την Τρίσα κι όχι εμένα. Τι καλά που θα περνούσαν. Αλλά είχε κολλήσει μ' εμένα τη βαρετή.

Στο σπίτι, κλείστηκα στο δωμάτιό μου όλο το απόγευμα. Δεν άντεχα να μιλήσω σε κανέναν. Η μαμά έτσι κι αλλιώς μιλούσε συνέχεια στο τηλέφωνο και ο μπαμπάς ήταν στο γραφείο του. Και είχε πει να μην τον ενοχλούμε.

Το μόνο πράγμα που με έκανε να νιώσω καλύτερα ήταν ότι είχα κάρτα από τη Σάρλοτ. Μάλλον την είχε στείλει πριν λάβει το γράμμα μου, οπότε δεν είχα τουλάχιστον να ανησυχώ ότι θα με κορόιδευε που της έγραφα για νεράιδες και τέτοια. Δε θα το άντεχα κι αυτό.

Γειά σου, Φιλίπα μου!

Έχω ένα πόνι! Τη λένε Μαγεία. Είναι πανέμορφη. Όλα είναι ΤΕΛΕΙΑ εδώ!!! Θα σου γράψω περισσότερα αργότερα. Πάω για ιππασία τώρα!!!☺