Δεντρόσπιτο Νο3

11 1 0
                                    

Εγώ κάθισα κάτω και την περίμενα. Ο ήλιος πάλευε όλη τη μέρα να ξεμυτίσει από τα σύννεφα. Και τώρα είχε παγιδευτεί πίσω από το πιο μεγάλο άσπρο σύννεφο στον ουρανό. Όση ώρα το κοιτούσα, άλλαζε σχήμα. Ο ήλιος είχε βαλθεί να ανοίγει τρύπες στην επιφάνειά του και κάποιες θολές ακτίνες του ξεπρόβαλλαν μέσα από τα ανοίγματα. Όποτε συμβαίνει αυτό, έχω την εντύπωση πως μοιάζει με σκάλα που κατεβαίνει από τον ουρανό ή από άλλο πλανήτη και πως αν μπορούσαμε να βρούμε έναν τρόπο να την ανέβουμε, θα καταφέρναμε να ανακαλύψουμε έναν ολοκαίνουριο κόσμο δίπλα ακριβώς από το δικό μας.

Μια μέρα είχα μοιραστεί αυτές μου τις σκέψεις με τη Σάρλοτ. Γέλασε και μου εξήγησε γιατί κάτι τέτοιο ήταν επιστημονικώς αδύνατον. Λέει πως έτσι κι αλλιώς δε χρειάζομαι άλλους κόσμους γιατί εγώ ζω στον δίκο μου ονειρικό κόσμο τον περισσότερο καιρό.

Μάλλον απ' τη μαμά μου το πήρα. Εκείνη είναι που πιστεύει σε διάφορα τρελά. Λέει, ας πούμε, πως οι ακτίνες του ήλιου είναι νεράιδες που κατεβαίνουν να επισκεφτούν τον κόσμο και να φροντίσουν τους ανθρώπους. Μου τραγούδαγε κι ένα τραγούδι και έλεγε πως έτσι καλούσες τις νεράιδες. Πολλές φορές το τραγουδούσαμε και μαζί.

Κατέβα, νεράιδα μου καλή.
Αχ, σε χρειάζομαι πολύ!
Ως το εννιά σαν θα μετρήσω,
μια νεράιδα θα γνωρίσω.

Το τραγουδούσαμε κάθε μέρα για ένα χρόνο περίπου και πότε δεν είδαμε ούτε μια νεραϊδούλα, οπότε αποφάσισα πως δεν ήταν πάρα ένα ανόητο τραγουδάκι που είχε σκαρώσει - παρόλο που προσπαθούσε να με πείσει πως της το έμαθαν οι ίδιες οι νεράιδες!

Έγειρα πίσω μουρμουρίζοντας το τραγούδι, ενώ απολάμβανα το ζεστό ήλιο που έπεφτε στο πρόσωπο μου δραπετεύοντας δειλά μέσα από το σύννεφο. Ήταν τόσο εκτυφλωτικός, που γύρισα το κεφάλι.

Όταν κοίταξα το έδαφος, πρόσεξα πως δίπλα μου είχαν φυτρώσει μαργαρίτες. Έκοψα δυο και έκανα μια σχισμή στο κοτσάνι της μιας για να περάσω την άλλη από μέσα.

Ένιωσα τη σκιά της Σάρλοτ από πάνω μου.

"Τι κάνεις;" με ρώτησε καθώς καθόταν δίπλα μου.

"Φτιάχνω μια αλυσίδα από μαργαρίτες".

"Τέλεια, θα σε βοηθήσω. Καιρό έχουμε να φτιάξουμε", είπε και έκοψε κι εκείνη μερικές μαργαρίτες.

Μια νεράιδα για τη ΦιλίπαWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu