"നിക്കാഹ്"

47

Falak's pov:-

മഴക്കാലത്ത് പുഴ കരകവിഞ്ഞൊഴുകുന്നത് പോലെ കൺട്രോളില്ലാതെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
സങ്കടം സഹിക്ക വയ്യാതെ റൂമിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ എന്റെ കണ്ണിൽപെട്ടത് ഞാൻ zaib ന് വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയ ബിരിയാണിയും...

അത് കണ്ടതോടെ എന്റെ വയറ്റിൽ കോഴി മുതൽ എല്ലാം കൂവാൻ തുടങ്ങി. മസാലയെല്ലാം ചേർത്ത് ബിരിയാണിയുണ്ടാക്കിയതും ഉണ്ടാക്കുമ്പോൾ കിച്ചൺ മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന മനം മയക്കുന്ന മണവും ഓർമ്മ വന്നപ്പോൾ വായയിൽ വെള്ളം വരാൻ തുടങ്ങി. അതിന് എന്നെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ല, zaib നെ എത്ര നേരമായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു. വൈകീട്ട് കഴിച്ച ചായയും ഓംലെറ്റുമല്ലാതെ എന്റെ വയറ്റിൽ വേറെ ഒന്നുമില്ല...
എന്നിട്ട് ഈ ചെയ്ത ത്യാഗത്തിന് ഒരു ഫലവുമുണ്ടായില്ല.

ഇതെല്ലാം ആലോചിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഒരു കാര്യം കത്തിയത്, ഫുഡിന്റെ കാര്യം മനസ്സിലേക്ക് കയറി വന്നപ്പോൾ zaib ന്റെ ദേഷ്യവും എന്റെ കരച്ചിലും എന്റെ മൈൻഡിന്നെ പോയിരുന്നു...
ഇനിയിപ്പോ എന്തായാലും കരച്ചിലൊക്കെ പോയ സ്ഥിതിക്ക് zaib ന് വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട, ഞാൻ വെറുതെയെന്തിനാ ഞാൻ കഷ്ട്ടപ്പെട്ടുണ്ടാക്കിയ ബിരിയാണിയോട് ദേഷ്യം കാണിക്കുന്നത്.
വേഗം ചെന്ന് കരഞ്ഞു കുളമായ മുഖവും കൈയും കഴുകി പ്ലേറ്റെടുത്ത് ബിരിയാണി വിളമ്പി.

ഓഹ്!!!! ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോൾ തന്നെ വായയിൽ ടൈറ്റാനിക്ക് വരെ ഓടാൻ തുടങ്ങി... പ്ലേറ്റിലാക്കിയ ഉടനെ സമയമൊട്ടും കളയാതെ കഴിക്കാനും തുടങ്ങി. Zaib ചീത്ത പറഞ്ഞ സങ്കടം ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഉണ്ടായത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല വിചാരിച്ചത് പോലെ കഴിക്കാൻ പറ്റിയില്ല....
പ്ലേറ്റിലാക്കിയ പകുതിയിലേറെ ബിരിയാണി കളയേണ്ടി വന്നു. ടേബിളിൽ നിന്നും ഒന്നും മാറ്റി വെക്കാൻ പോലും സമയമില്ലാതെ ഞാൻ റൂമിൽ ചെന്ന് കിടന്നു. കിടന്നിട്ടെന്തോ ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ല, വയറിനൊരു വല്ലായ്മ്മ പോലെയൊക്കെ...
സാധാരണ സങ്കടം വരുമ്പോൾ തൊണ്ടയാ വേദനിക്കാറ്, ഇതിപ്പോ...
ആഹ് ദിലീപേട്ടൻ പാണ്ടിപ്പട സിനിമയിൽ പറഞ്ഞത് പോലെ 'ഉള്ളിൽക്കൂടെ കണക്ഷൻ പോയതായിരിക്കും'