"നിക്കാഹ്"

11

"ഇതിൽ കൂടുതലും ആ സമയത്തുള്ള ഫോട്ടോകളാ..."
കുഞ്ഞിപ്പ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ആദ്യം മുതലേ മറിച്ചു നോക്കി.

ഉപ്പയും കുഞ്ഞിപ്പയും തോളോട് തോൾ ചേർന്നെടുത്ത ഒരുപാട് ഫോട്ടോകൾ, അതിൽ ചിലത് വീട്ടിലെ ആൽബത്തിൽ കണ്ടിട്ടുള്ളവയാണ്.

പിന്നെ കൂടുതലും ആ കള്ളന്റെ ഫോട്ടോകളാണ്... ചിലതിൽ ഞാനും ഉണ്ട്. പക്ഷെ എല്ലാത്തിലും ഒരേ പോലെ...
ഞാൻ കരയും കള്ളൻ ചിരിക്കും...

"പറഞ്ഞില്ലേ... നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരും തീരെ ചേരില്ലെന്ന്, എപ്പോഴും ഇങ്ങനെയായിരുന്നു"

കുഞ്ഞിപ്പ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അവനെ മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി. എപ്പോഴും എന്നോടിങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടാണ് എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചെറിയൊരു അബദ്ധം പറ്റിയതിന് എല്ലാരും എന്നെ ക്രൂശിച്ചത്...

എല്ലാം ഞാൻ ശെരിയാക്കി തരാം...
ആദ്യം അമ്മീനെ കാണണം...
എന്നിട്ട് അവന്റെ കാര്യം ആലോചിക്കാം...

ആൽബത്തിലെ പേജുകൾ ഓരോന്നായി മറിച്ചു. അതിൽ ആ കള്ളന്റെ കുറച്ചുകൂടെ വലുതായ ഫോട്ടോകളുണ്ട്.

"Zaib ന്റെ ചിരികാണാൻ നല്ല രസമില്ലേ???"

"പിന്നെ..." ഞാൻ അവനെ മനസ്സിൽ ഓരോന്നും പറഞ്ഞുവെങ്കിലും പുറത്തൊന്നും കാണിച്ചില്ല.

ഓരോ ഫോട്ടോ കാണുമ്പോഴും ആ കള്ളനെ കുറിച്ചും ഉപ്പായ്ക്കും കുഞ്ഞിപ്പയ്ക്കും ഇടയിൽ ഉള്ള സൗഹൃദത്തെ പറ്റിയും പറയാൻ ഒരുപാട് ഉണ്ടായിരുന്നു കുഞ്ഞിപ്പാക്ക്...

പക്ഷെ ഒരു ഫോട്ടോയിലും ഞാൻ കുഞ്ഞിപ്പാന്റെ വൈഫിനെ കണ്ടില്ല.
ചിലപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് മരിച്ചു കാണും...
വെറുതെ അതിനെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചിട്ട് സങ്കടം വരുത്തേണ്ട...
ഞാൻ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല...

കുറഞ്ഞ പേജുകൾ മറിച്ചപ്പോൾ പിന്നെ ഫോട്ടോകൾ ഒന്നും കണ്ടില്ല...
ഞാൻ കുഞ്ഞിപ്പാനെ നോക്കി.
കുഞ്ഞിപ്പ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ആൽബം വാങ്ങി പിന്നിലേക്ക് മറിച്ചു.

"ഇതാ എന്റെ zaibന്റെ കളങ്കമില്ലാത്ത പുഞ്ചിരി ഞാൻ അവസാനമായി കണ്ട ദിവസം..." അത് പറയുമ്പോൾ കുഞ്ഞിപ്പാന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.